«Υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες στις οποίες η λογική έπεσε έξω, αλλά καμία όπου η διαίσθηση να έκανε λάθος».
ΦΑΝ ΦΑΚΙΝΓΚ ΤΑΣΤΙΚ
και φυσικά έριξε ένα χαμόγελο και εγώ έμεινα μαλακας. Εννοείτε αυτό...
⚠️Author: Το τραγούδι δεν θα το βάλετε ακόμα. Για να βγει ωραίο θα σας ειδοποιήσω. May you continue...⚠️
Από το πουθενά κάποιος σπάει την πορτα και εγώ έχοντας την ελπίδα ότι ήταν η Σούπερ Βλαμμενη ονόματι Μαρία Κενδοπουλου είναι ένας καράφλας με μια στολή ενός αστυνομικού.
Ναιπ εγώ και η κότα με το χρυσό αβγό της κοιτάγαμε σαν τους χάνους αυτούς ενώ αυτοί με στόχευαν με το όπλο τους...
Αστυνομικός- χέρια ψηλά συλαμβανεσαι! Παναγιώτης- με δουλεύεται έτσι;
Λέω αλλά ο μικρός σαϊνης γκαρίζει στο αφτι μου
Αστυνομικός- ΠΕΣΕ ΚΑΤΩ... Παναγιώτης- σεξουαλικο υπονοούμενο ήταν αυτό; - ρε μήπως έχεις καμία διαταραχή στο εγκέφαλο; Παναγιώτης- είπε ο μικρός κλαψιάρης... Αστυνομικός- ΡΕ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΠΙΑΣΟΥΜΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ; ΠΕΣΕ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ. Παναγιώτης- διάλεξε ρε φίλε. Η ψηλά ή πίσω από το κεφάλι δεν είμαι η Θέα Κάλι.
Και επειδή ξέρω ότι δεν παίζει να την ξέρετε θα σας κάνω και ιστορία!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Τώρα που σας λύθηκε η απορία συνεχίζουμε. Που είχα μείνει α ναι ο καλός αστυνομικουλης τι κάνει; με πλησιάζει με το όπλο στην μάπα. Στρυφογυριζω τα μάτια μου δραματικα και μου αρπάζει το όπλο. Με γονατίζει και μου βάζει χειροπέδες με τον κλαψιαρη παρέα.
Μας πιανει από το σβέρκο και μας σπρωχνει να βγουμε έξω.
Παναγιώτης- πως το δες ρε; Αστυνομικός- τι έγινε; σε έσπρωξα πιο δυνατά απο όσο έπρεπε;
Λέει με στην ειρωνία δίνοντας μου ένα χαμόγελο με τα κίτρινα μικροσκοπικά δόντια του και το μουστάκι να κρέμεται από πάνω.
Του δίνω και γω ένα χαμόγελο σπρώχνοντας τον πίσω. Όχι γιατί είπαμε ρε φίλε κρατιέμαι τόση ώρα!
Παναγίωτης- την σύνταξη ποτέ θα την πάρεις ρε φίλε;έχεις σκουριάσει πολύ! Αστυνομικός- άσε μας αγόρι μου!
