Soulbound

Soul 43: Captured

"Before it's too late..."

AVERY

I wish Zirrius had the power to disappear right now. Wala akong magawa upang makatakas siya. Kahit subukan kong kumawala sa mga tanikalang nakapulupot sa 'kin ay hindi ko magawa. Ni hindi ako makapagsalita upang utusan si Zirrius na pakawalan ako. Pero ramdam ko ang unti-unting paghigpit ng mga tanikala dahil sa pagpa-panic niya. I was so irritated and in severe pain.

I was silently cursing this damned situation. Really. Masyadong maganda ang timing! Whoever wrote my fate right now was surely mean and cruel. I was going to praise that someone for a job well done. I wanted to bitterly laugh right now but I couldn't and that's even pathetic.

Kapag pinalad si Zirrius na makaligtas sa mga kamay ni Severus, unang-una kong hahanapin si Verone upang bumawi. Iniwan niya si Zirrius nang walang pagdadalawang-isip! Napakaduwag niya! Ramdam ko ang namumuong galit sa sistema ko. Kung wala ang mga tanikalang nakapulupot sa kaluluwa ko, kanina ko pa sinaniban si Zirrius.

"Hanapin ninyo si Verone," seryosong utos ni Severus sa ilang mga kawal na nasa likod niya. Yumuko ang ilang Asterian bago sila umalis upang hanapin si Verone. Kahit papaano ay kinabahan din ako para sa kaligtasan ni Verone. Kung mahuhuli siya kasama namin, tiyak na mawawalan na talaga kami ng pag-asa. Hindi ko na alam ang dapat kong maramdaman ngayon. Gusto kong gantihan si Verone pero ayaw ko siyang mahuli.

Apat na kawal na lang ang natira sa likod ni Severus. Mariing ikinuyom ni Zirrius ang kamao dahil naramdaman niya ang unti-unting panginginig ng kanyang katawan. He was secretly scared. Hindi siya handa sa ganitong pagkakataon. At ang nakakainis pa, nakalimutan niya ako dahil sa takot niya.

Hindi man lang pumasok sa isip niya na pakawalan ako. Damn these chains!

Mala-demonyong ngumisi sa kanya si Severus. Though he seems dangerous, he's still one of the most gorgeous elf I've ever seen for sure. He may be an elf in flesh but he's undeniably a demon at heart. He's very evil.

"Kung gano'n nagsasanay ka sa lugar na 'to? Akala yata ni Verone, matatakasan ninyo ako," napapailing na saad ni Severus. The venom on his voice was clearly lingering on his tone. He clicked his tongue and then his kissable thin lips curved into a coy smile.

"Sa tingin ba ninyo, mananalo kayo laban sa 'kin?" he asked with a half-smirk. Bahagyang umangat ang isang kilay niya na tila pinag-aaralang mabuti si Zirrius. His power radiated inside the room. Tila may malakas na puwersang gustong magpatigil sa tibok ng puso ni Zirrius. He could feel that strong force emanating inside the room, ready for destruction. Ni hindi siya makagalaw dahil sa takot na unti-unting bumabalot sa buong sistema niya.

Hindi niya matukoy kung anong mahika ang ginagawa ni Severus pero ramdam namin ang lakas nito. Tila gustong bumaliktad ng kalamnan ni Zirrius. Gusto niyang masuka. Severus power was consuming him for unknown reason.

Bahagyang napaurong si Zirrius nang maglakad patungo sa kanya si Severus. He clutched his fists tightly. He was planning to fight him. I wanted to curse badly. Kapag tinangka niyang gamitin ang Devil Fire, tiyak na malalaman na ni Severus ang katotohanan. Wala man lang akong magawa para pigilan 'yon.