Changed || Teen Wolf || #2 ✔️

Hoofdstuk 4

Als we op een heuvel staan, nemen we een halt.

"Woah, wat is hier gebeurd?" Vraagt Scott en Braeden antwoord direct.

"Een aardbeving heeft de stad vernield."

"Waarom staat de kerk dan nog overeind?" Vraag ik haar nieuwsgierig.

"De lokale bevolking gelooft, dat doordat de kerk bovenop een Aztec Tempel is gebouwd dat het overeind staat. De Nagual had zijn thuis hier gevestigd." Zegt ze.

"Shapeshifters leefden daar?" Vraagt Scott met ongeloof in zijn stem.

"Werejaguars." Zegt ze en het woord zelf klinkt al gruwelijk.

"Hoe is het daar beneden." Vraag ik en ze haalt haar schouders op.

"Verder als dit ben ik nog niet geweest." Zegt ze en gaat terug naar haar motor.

Zo'n 10 minuten later komen we aan bij de verlaten kerk. De ingang is versperd, maar toch gaan we naar binnen.

"Hoor je zijn hartslag?" Vraag Braeden aan Scott en hij knikt. Hij is hier!

"En ook iets anders, iets niet-menselijk." Zegt hij en even slik ik. Ik ben al geen fan van donkere ruimtes en dan nog eens rare geluiden en overal stof en spinnenwebben, bah!

"Waarom gaf je je vriendin geen kus?" Vraag Braeden aan Scott en ik giechel zachtjes.

"Ze is niet echt mijn vriendin.." Zegt hij en ze grinnikt.

"Je had je vriendin een kus moeten geven.." Zegt ze en loopt dan verder. Even draait Scott zich om en kijkt me vragend aan. Ik haal nonchalant mijn schouders op en volg Braeden.

Als we vele gangen zijn door gegaan, merk ik dat Scott steeds achter blijft.

"Wat is het?" Vraag ik hem dan uiteindelijk en hij haalt zijn schouders op.

"Ik heb het gevoel dat iemand ons achtervolgt." Zegt hij en kijkt nog een keer voor de zekerheid.

Na zo'n 5 minuten hoor ik het ook.

"Wat zou het zijn?" Vraag ik en krijg geen antwoord enkel gegrom van in de verte. Plots zien we een gestalte staan en schiet Braeden erop los. We lopen steeds verder en verder de kerk in, maar het geluid blijft.

"Waar is het?!" Vraag Braeden als niemand van ons het nog ziet.

Dan helemaal uit het niets gromt Scott heel luid zodat ik mijn oren weer moet bedekken.

"Waarom deed je dat?" Vraag ik hem en dan hoor ik niets meer.

"Ik denk dat het bang heeft nu." Zegt hij dan niet echt overtuigd en dan kijkt hij naar iets achter me.

"Dat is het symbool van de jaguar god." Zegt Braeden en ik probeer me te focussen op hartslagen. Misschien is Derek hier..

1, 2, 3 hartslagen... Scott, Braeden en die van mij en dan... een 4e!

"Zet een stap achteruit." Zegt Scott en slaagt de muur in. Uiteindelijk lukt het hem en wat hij uit het gat haalt is niet wat ik had verwacht...

"Het is jonge Derek.." Zegt Scott en ik slaag mijn hand voor mijn mond.

"Hoe..., hoe? Waarom?" Vraag ik me luidop af en ik wil zijn gezicht aanraken en het voelt ijskoud aan.

"We moeten hem naar Deaton brengen.." Zegt hij en Braeden en hijzelf brengen hem naar buiten.

Hij kan toch niet zomaar weer jong zijn? Hoe kan dat zelfs?! Waar is Kate?!

Als we buiten komen zien we iedereen ons geschrokken aankijken.

"Laat hem alsjeblieft bij mij in de wagen zitten." Vraag ik Scott en hij stelt er zich vragen bij.

"Er moet iemand bij hem blijven." Zegt hij en ik knik.

"Lydia kan rijden en dan zal ik-"

"Voila, dat is dan geregeld!" Zegt Lydia die ondertussen naast me is komen staan.

"Sleutels?" Vraagt ze me en biedt me haar hand aan.

Ik glimlach vriendelijk en dankbaar naar haar en geef de autosleutels.

"Goed dan.." Zegt Scott en helpt Derek de wagen in.

Eenmaal vertrokken, laat ik Derek zijn hoofd op mijn schoot rusten.

"Wat is er toch met je gebeurd.. Hoe kan zoiets gebeuren.. Wat heeft Kate je aan gedaan?" Vraag ik hem, maar ik weet dat ik geen antwoord zal krijgen.

Na een paar uur zijn we weer in Beacon Hills. Meteen rijden we verder naar de dierenkliniek. Scott en Stiles leggen Derek rustig op de tafel en Deaton probeert hem te onderzoeken.

"Hij voelt helemaal koud aan." Zeg ik en ik zie dat Deaton nadenkt.

"Hij moet hier blijven voor de nacht, maar iemand moet bij hem blijven." Zegt Deaton en meteen stel ik mezelf kandidaat.

"Ik zal blijven." Zeg ik meteen en hij twijfelt.

"Morgen is het school, dus zouden jullie moeten gaan slapen." Zegt hij en ik schud mijn hoofd.

"Mijn punten zijn goed, dus ik blijf wel." Zegt Lydia als ze me onderbreekt en ik schud mijn hoofd hevig.

"Nee, dat kan niet! Ik ben zijn-"

"Heather, was het toch? Misschien is het inderdaad beter dat je niet veel bij hem in de buurt bent. Dat zou alles waarschijnlijk nog ingewikkelder maken." Zegt Deaton en nog steeds lijk ik niet overtuigd. Mijn zicht wordt troebel en waterig.

"Hé, alles komt goed oke. We hebben hem gevonden, dat is al iets." Zegt Stiles als hij me bij mijn schouders vast neemt. Even staar ik hem aan en kijk ik diep in zijn ogen. Het andere moment wordt ik omhelst.

Niet veel later zit ik weer in de wagen en rijd ik naar mijn appartement.

<<<>>>

A/N: Ik weet niet meer wat ik hier moet zetten dus bye 👋🏼

someone_special