Changed || Teen Wolf || #2 ✔️

Hoofdstuk 17

De volgende ochtend wordt ik wakker en voel me nog steeds gefrustreerd en slecht. Wat er gisteren gebeurd is, wil ik zo snel mogelijk vergeten. Vandaag hebben we geen school dus dacht ik uit te slapen, maar ik was al vroeg uit de veren. rond 8 uur stap ik de wagen in als ik klaar ben voor de dag. Zo'n 10 minuten blijf ik daar zitten, geen idee waarnaartoe ik zou moeten rijden. Uiteindelijk start ik de motor en rij ik de parking af. Mijn voeten en handen doen hun werk alsof ze ongecontroleerd verder gaan dan mijn gedachtes. 

Niet veel later kom ik bij het sportveld aan. Geen idee waarom, maar meteen stap ik de wagen uit en zet het op een lopen. Lopen is nooit een van mijn favoriete dingen geweest, maar nu lijkt het vlot te gaan. Waarschijnlijk is het de weerwolf die binnen in me wakker wordt. Voor enkele seconden sluit ik mijn ogen en geniet ik van de ochtendzon die op mijn gezicht schijnt, van de vogels die net ontwaken en het zacht geritsel van de bladeren aan de bomen. 

Maar daarna voel ik mijn benen wegzakken en vrijwel direct voel ik lang alle kanten de grond mijn lichaam raken. 

"Auw." Zeg ik droog en geërgerd als ik van de heuvel gerold ben.

Ik grijp naar mijn hoofd en sta op. 

"Waarom moet zoiets mij toch altijd overkomen?" Vraag ik mezelf luidop af en meteen krijg ik een onverwacht antwoord.

"Omdat je een beetje klungelt." Hoor ik iemand zeggen die me nadien subtiel uitlacht.

"Wauw, wat zijn we grappig." Zeg ik als ik me omdraai en dan zie ik Liam voor me staan.

"Wat doe jij hier?" Vraag ik hem en hij haalt zijn schouders op.

"Nog niet genoeg de bossen ontdekt?" Vraag ik hem nadien en grinnik.

"Ha. Ha. Ha wat doe jij hier dan?" Vraagt hij me en dan val ik stil. Geen woord verlaat mijn mond.Ik draai me weer om en wil weglopen, maar ik weet dat hij me toch volgt. 

"Iets waarover je niet wilt praten dus..." Zegt hij en ik haal mijn schouders op.

"Dat is het niet, ik weet het gewoon zelf niet meer." Zegt ik eerlijk omdat ik weet dat ik niet kan liegen tegen hem, dan zou hij mijn hartslag horen... Of kan hij dat nog niet?

"Dat gevoel ken ik, het is lastig, toch?" 

"Ja enorm." Zeg ik en zet me neer in het gras.

"Dat gevoel heb ik de laatste dagen veel, nu dat ik een weerwolf ben... Het is allemaal wat vreemd en nieuw voor me." Zegt hij en gaat naast me zitten. 

"Ja dat is normaal denk ik. Ik heb dat gevoel nooit gehad omdat Scott mijn leven ermee gered heeft. Als hij geen weerwolf van me had gemaakt, zou ik hier vandaag niet eens zijn." Zei ik en voelde mijn lichaam trillen. Zo heb ik er nog nooit bij nagedacht... Misschien moet ik Scott nog eens bedanken.

"Wow, dat wist ik niet... En ik zit er dan een hele tijd over te zagen en ondankbaar te wezen." Zegt hij en we lachen beiden.

"We hebben zo ieders ons eigen verhaal." Zeg ik en hij knikt instemmend.

"Hoe zit het bij jou eigenlijk? Wat is jou verhaal?" Vraagt hij me en ik lach.

"Wil je dat echt weten?" Vraag ik hem en lach mezelf gewoon uit. Wat wil je weten dan? Dat mijn nicht vermoord is? Dat ik eigenlijk jaag op wat ik nu zelf ben? Dat heel mijn familie jagers zijn? Dat mijn moeder een gestoorde gek is? Of dat mijn nonkel eerst dood was en weer op een wonderlijke manier weer tot leven is gekomen? Of liever dat die nonkel mijn moeder had vermoord? En ja zij is nu ook terug. Leuke familie heb ik toch?

"Ja waarom niet?" Zegt hij en weer lach ik.

"Wacht, Scott stuurt." Zegt hij en ik lach met de gedachten over mij en mijn familie.

"We moeten naar hem toe..." Zegt hij en staat op.

"Ik rij!" Zeg ik sta recht en begin naar de wagen te lopen. Al snel volgt Liam me en maken we er een race van maar natuurlijk zou hij winnen.

Als we bij Scott aankomen en ik hoor wat zijn plan is, wordt ik mentaal gek. Wie wil zichzelf en zijn leven op het spel zetten voor een moordenaar?! Ja daar moet je maar Scott voor noemen...

"Dit is echt een idioot idee." Zegt Stiles en eerlijk gezegt geef ik hem groot gelijk.

"Waarom kan Heather het niet doen? Zij is toch ook veel waard?" Vraagt Stiles en mijn mond valt direct open van verbazing. Meent hij dit nu? Doet hij nu zo door gisteren? Wat is zijn probleem?

"Of ik? Ik ben evenveel waard als Heather?" Stelt Liam voor. Ik schud mijn hoofd van ontgoocheling en teleurstelling en loop naar buiten. Even keek ik Stiles aan maar ik kon geen emotie in zijn ogen lezen.

Als dit de nieuwe Stiles is, wil ik hem niet meer kennen...

<<<>>>

A/N: DAAMMNNN 😱 Nu doe ik het weer 😂 en een van jullie ideeën is echt geweldig en ik denk dat ik er wel iets mee ga doen ☺ Ik beloof niets natuurlijk, maar ik houd er zeker rekening mee :)

someone_special