HARRISON UNIVERSITY: The School Of Monsters [Published under PSICOM]

Chapter 59: [Unveiled]

HARRISON UNIVERSITY: The school of Monsters
By: GHIEbeloved

MYRTTLE JOONG

Nanatili lang akong nakaharap sa mga mangagawa at ramdam kong nasa likuran ko parin si Blaise kaya mas pinili kong huwag ng lumingon pa.

"Para po mamayang gabi Sir. Mga lightings po." Sabi ng isang mangagawa. But he is acting so strange.

"Lightings for what?" Dugtong kong tanong dito.

"For tonight. Magkakaroon ng isang malaking pagdiriwang mamaya. At nakagawian na ito ng school kada magtatapos ang foundation day." Sagot sakin ni Blaise at sa oras na ito ay hinarap ko na siya.

"So, kailangan din ba nating pumunta doon?" Takha kong tanong dito at tumango naman siya.

Seryoso ba siya. Hindi ko gustong mapilitan ang lahat na magdiwang gayong hindi biro ang mga pinagdaanan namin..

Ngunit sinundan ko nalang ito ng tingin ng maglakad na ito muli papalayo saakin.

"Blaise." Malungkot kong bulong sa hangin. Pero alam ko namang hindi niya ito maririnig.

* * *

Pagkapasok na pagkapasok namin sa Restricted area ay ipinagtakha namin ang mangilan-ngilang na sasakyang nakapark sa labas ng Blue house.

Kaya naman nagmadali na kaming pumasok doon at tumambad saamin ang mga personalidad na hindi saakin pamilyar. Tinignan ko kaagad si Blaise upang makakuha ng kasiguraduhan sa kanilang pagkakakilanlan. At naging kampante mang mag-bow si Blaise sa mga ito at tumuloy na sa silid kung saan nandoon ang kanyang ina.

Matapos akong iwan ni Blaise ng mag-isa ay saka ko lang narealise ang tingin nilang lahat saakin.

Halos manglaki ang mga mata nito na akala mo'y gulat na gulat ng makita nila ako.

Bagay na ikinairita ko dahil hindi ko naman sila kilala.

"Oh-my...Totoo ba ito?" Nanlaki din naman ang mata ko ng isang magandang babae ang bigla nalang saking yumakap..

Ugh! Bakit niya ba ako niyayakap? Kilala ko ba siya? Tyaka anong sinasabi niya?

"I-I can't breath." Walang buhay kong daing dahil sa higpit ng yakap nito.

Nang marinig naman nito ang daing ko'y agad niya akong binitawan at hinarap sa kanya matapos hawakan ang magkabilang balikat ko.

Isa itong babaeng napakaputi na akala mo ay kasing edad lang din namin. Pero may pagkakahawig siya sa malaki at expressive eyes ni Ethan.

"Kamukhang kamukha mo talaga siya Iha." Puri nito na agad niyang sinundan ng pagiyak na lubos kong ikinagulat. Pero hindi ko ito naintindihan kaya kunot noo ko nalang itong tinignan.

What is she talking about? Sinong Siya?

Nang makarinig ako ng pagpigil ng tawa sa aking likuran. "H'wag ka nga umiyak diyan Hana. Tara Iha.." Higit naman sakin ng isa pang babae na hindi ko kilala.

Maganda ito. May katangkaran at may katawang mala-model. May pagkamatured na ang ityura nito pero bakas ang kanyang kagandahan noong kabataan niya sa kanyang mukha.

"Pagpasensyahan mo na 'yung babaeng 'yun ah. Masyado lang talaga siyang emosyonal. Anyway she's Ethans Mother, Hana Romsay. At ako naman ang Mommy ni Landon. Dionne Ace." Kindat saakin nito matapos niya akong bulungan.

Okay, halata naman dahil para silang pinagbiyak na bunga. Pero hindi ko maiwasang mabigla dahil ang kaharap ko ngayon ay ang mga legendary rulers.

"Sundan mo lang ako sa kusina papakilala kita sa pinaka matalik na kaibigan ng Mama mo." Ngiti nito sakin na binigyan ko naman ng walang pagkainteres na tugon.