Droomprins Gezocht [oud]

H3 | vuurvliegjes

NATE
[GISTEREN]
HO STOP hoe weet jij dat ik pizza ga eten???
BEN JE HIER
HALLO???
Ik meen het dit is NIET grappig
BEST. Ik mag verdomme hopen dat je hier met me in de kamer bent, anders ben je echt een fucking gestoorde creep.
[VANDAAG]
Goedemorgen, Shadow.

SHADOW
Goedemorgen, mijn liefste Nathaniel. Heb je goed geslapen?

EEN GEFRUSTREERDE GROM verliet mijn mond en ik liet me achterover vallen op mijn bed. Blijkbaar was hij slim genoeg om te wachten tot ik zelf het onderwerp zou veranderen. Klootzak dat hij was.

Het moest gewoon een van de jongens zijn. Niemand anders had kunnen weten dat ik pizza ging eten. Natuurlijk was het een van de meest bekende vormen van junkfood, maar het was nog steeds raar om zoiets spontaan te raden.

Mijn vriendengroep bestond uit zeker twintig mensen, en er zwierven ook nog een hoop 'soort van vrienden' omheen, dus die zouden hier allemaal iets mee te maken kunnen hebben. Als grap, of... serieus.

Iemand die me serieus leuk vond.

Er was maar één manier om er achter te komen of dit serieus was of niet: meespelen. Tijd om de meest beschamende zinnen uit de kast te halen. En blijkbaar ook mezelf.

NATE
Nee, ik heb de hele nacht wakker gelegen en aan jou gedacht.

SHADOW
Wat ben je toch een schatje, mijn liefste Nathaniel.

NATE
Ik bedoelde het negatief. Hoe wist je wat ik ging eten gister?
Als je me achtervolgt of toch een van mijn vrienden bent, ik zweer ik vermoord je.

SHADOW
Ik mocht willen dat ik een van je vrienden was, schoonheid. Het moet een genoegen zijn om met je om te mogen gaan.

Mijn gezicht warmde op als een kookplaat. Was hij serieus? Misschien was hij wel heel knap. En lief, ook. Misschien—

Ik liet mijn handpalm hard op mijn hoofd neerkomen. Nee. Dit was een grap of een enge stalker. Géén leuke jongen. Denk, Nathaniel, denk.

Hij rekende zichzelf dus niet tot een van mijn vrienden. Betekende dat dat ik hem niet echt als een vriend behandelde, of dat ik hem nog niet zo heel lang kende? Ik slikte moeizaam en zocht naar mogelijkheden.

De eerste persoon die me te binnen schoot, was Douglas, omdat ik niet bepaald aardig tegen hem was.

Hij was wel de persoon om zo te praten—met goede grammatica, volledige zinnen en op een kunstachtige manier—maar ik kon me simpelweg niet voorstellen dat hij zo'n grap zou uithalen of zoiets serieus zou doen. Ik had nooit het idee gekregen dat hij op jongens viel.

Daarna dacht ik aan Mateo en Kevin, want die zaten nog niet zo heel lang in de vriendengroep. Ik had nog niet zoveel met hen beiden gepraat, dus we waren nog niet echt vrienden. En Mateo gaf me soms van die blikken... maar hij zou dit nooit als grap doen en ik twijfelde ook of hij nu al kon weten dat hij me leuk vond.