Droomprins Gezocht [oud]

13 | ik heb je nu nodig

LUCY KEEK NIET OP toen ik haar kamer binnenstapte. Ze had me wel opgemerkt, maar ze was zo gefocust op het scherm van haar laptop dat ik blijkbaar niet belangrijk genoeg was.

Mijn mond ging een aantal keer open en dicht voordat ik de juiste woorden vond. "Dus je hebt nu een vriendje."

Dat kleine zinnetje dat uit mijn mond glipte, zorgde ervoor dat ze het scherm van haar laptop abrupt dichtklapte en met samengeknepen ogen naar me opkeek. "Hoe kom je daarbij?"

"Je hebt in de gang van mijn school met hem gezoend. Een drugsverslaafde kunstenaar die bijna drie jaar ouder dan jou is? Ik zou bijna denken dat hij je bedreigd heeft of zo," snauwde ik.

De stilte bleef even in de kamer hangen en ik maakte van de gelegenheid gebruik om naast haar op het bed plaats te nemen. Het was echt niet zo dat ze hier nog onderuit kon komen.

"Ik ben achttien, Nathaniel," zei ze langzaam. "Ik ben de oudste. Ik ben hier de enige die het recht heeft om beschermend te zijn over mijn lieve kleine broertje."

Ik snoof. "Ik vertrouw die gozer zo ver als ik hem kan zien. En ik heb hem niet eens gezien. Wat mijn vrienden over hem zeggen is alles behalve lovend. Ik snap niet dat je iets met zo'n gozer begint. Een of andere mislukkeling." Ik sloeg mijn armen over elkaar en trok een wenkbrauw naar haar op.

Ze rolde haar ogen. "Hij is geen mislukkeling. Ja, hij is een beetje raar en nee, hij is niet het ideale vriendje, maar hij heeft ook goede kanten. Hij is vegetariër, feministisch, getalenteerd en slim, dus—"

"Vegetariër?" onderbrak ik haar met een zachte lach. "Meen je dit? Dus hij probeert zijn roekeloze gedrag goed te maken door het niet eten van dierenvlees? Ik bedoel, het is niet zo dat er al tien mensen op sterven liggen omdat hij zo gestoord is."

Ze schudde haar hoofd. "Er liggen helemaal geen tien mensen op sterven. Zoiets is ooit één keer gebeurt en het was een ongeluk. Hij is er nooit voor aangeklaagd."

Ik rolde met zijn ogen. "Ja duh, zijn vader is een rijke advocaat. Je vindt het toch niet echt gek dat hij ermee weg kwam? Ik wed dat hij er ook mee wegkomt als hij je verkracht. Hoe kun je ooit gek genoeg zijn om een relatie te beginnen met een wietverslaafde klootzak?"

"Hij is geen wietverslaafde klootzak!" snauwde ze terug, terwijl ze haar haren driftig over haar schouder gooide. "Hij is niet verslaafd en hij is al helemaal geen klootzak. Luister je wel naar wat ik zeg? Hij is best een redelijke jongen. Of, nou ja, man. Ik blijf vergeten dat we theoretisch gezien volwassenen zijn."

Mijn sceptische blik verdween niet. "Dat zeggen alle meisjes die in een hoerenhuis belanden door een loverboy."

Haar blik werd donker. "Weet je wat? Je mag hem ontmoeten. Ik durf te wedden dat je er heel anders tegen aankijkt als je hem een keer gesproken hebt. We gaan gewoon een keer samen naar een café—dan kun je een eigen conclusie trekken."