UNWANTED

006

NICA

Pinatakas siya ni Herandria. Isinabay siya nito nang biglang ipatawag ang number nito. Seven. "Subukan mong makapunta sa duluhan. I didnt gave you those things for nothing okay? Gamitin mo sila para makatakas ka." bilin nito at ipinagtulakan siya sa hallway. Si Herandria ay kakanan dahil yon ang pintuan para makapunta sa event. Siya naman ay kaliwa dahil meron daw exit doon. Walang masyadong nagbabantay kaya daw dapat samantalahin ang pagkakataon para makatakas siya. "H-herandria." tawag niya. She hates it but she would call herself a hypocrite if she couldnt say a little thank you to her. Alam niyang hindi na niya matatandaan ang mukha nito kapag nagkita silang muli pero tatandaan niya ang pangalan nito.

I will pay you back someday for this! "Salamat."

"Go!" at tumakbo na siya sa madilim na hallway papunta sa sinasabi ni Herandria. And then she was on the right timing, kakabalik lang ng dalawang bantay sa dressing room.

She's running out of breath. Kailan ba siyang kinabahan ng ganito? Hindi na niya matandaan. Minabuti niyang sumandal sa pader ng madilim na hallway para kalmahin ang sarili niya. Nanginginig ang kanyang mga tuhod. Damn! Hindi ko yata kayang makatakas.

She face palmed. Hanggang sa naisip niyang alisin ang purple dress na suot at itira ang puting kamison. Wala siyang sapin sa paa kaya walang makakarinig sa footstep niya.

"Nawawala raw si #2 boss." nag-echo ang boses ng kung sino kaya nagtago siya sa likuan papunta sa isang mahabang hallway na naman.

Kaso..

Something fell from her trembling hand. The pusher thing!

"Bakit kayo narito? Hindi ba dapat basa event area kayo?"

Sinong kausap ng lalaki? Siya ba?

Her body fell down on the floor. She let herself sit on the floor. Para siyang tatakasan ng bait. Bukod sa dalawang bagay, meron pa siyang dala. Flashlight.

"VIP." someone said.

"Sige. Bumalik na lang kayo sa event."

Naging tahimik ang lugar. "Come out. They're gone." nanlaki ang mga mata niya. Alam ba ng taong ito na nandito siya? "Come out."

Marami pa tong sinasabi. Inilawan niya ang mukha at na-estatwa siya sa nakita..

From his fine forehead that is used to bumped her forehead before,down to his nose up to hid lips she used to kissed before. It was Jin afterall.

Pinatay niya ang flashlight tapos dali-daling tumakbo palayo rito. No. Hindi sila pwedeng magkita ng asawa niya dito. Tinakasan nga niya ito di ba? Ayaw na niyang balikan pa ang mapait nilang kahapon ng lalaki.

Matapos nilang ikasal ay hindi pa rin dumarating ang kanyang mama. Nag-aalala na siya dahil dapat narito na ito sa mga panahong ito. Naoagdesisyonan na lang nilang dalawa na umalis sa mancion.

Ngayong kasal na sila, kailangan nilang humiwalay sa malaking bahay at humanap ng ibang tirahan. Ang tree house sa tabing dagat ang napili nila.

"Jin.. M-magsimula ba ngayon, asawa na talaga kita? C-cordero na ba talaga ako?" excitement is obvious on her voice. Hindi na siya magkakaila pa dahil masaya naman talaga siya.

Inaayos ni Jin ang general switch ng bahay habang siya naman ay tumitingin-tingin lang.

Jin sweetly smiled at her and nod. " Oo naman. Mag-asawa na tayo. Bakit mo naman gustong-gustong maging Cordero?"