UNWANTED

016

Hi kina MalditangHilaw12,  at HanlaYeonhee. I dedicated this Chap for you. At sa inyong lahat na nagbabasa hakhak.

Sana magustuhan niyo. Thanks.

@resurrectedprincess
Here's the update! :D Sana magustuhan mo. Hehehehehe

HYUNICA..

A sirene.

She heard a sirene!

She force herself to get up. Pero tumama ang ulo niya sa isang matigas na bagay. Only to realize that she is in the narrow place. There's a stereo and she can feel the bass of the speaker. Nasa loob siya ng compartment!

Nakatali ang mga kamay niya patalikod. And her mouth was sealed,  packaging tape ang ginamit ng mga hayop para patahimikin siya.

It triggers her phobia in a narrow places. Pakiramdam niya ay mamamatay na siya.

"Where the fuck is she Steven?! Saan mo siya dinala?!"

Then a ray of hope came. She tried to make a noise using her feet.

"Hmmmnp! Hmmmnp!"

"I told you, we didnt kidnapped her!"

"at ngayon ka pa talaga magsisinungaling?!"

"Hmmmnp! Hmmmnp! Hmmmnp!"

She was never in this state of being helpless. Gusto niyang isigaw na nandito lang siya, na hindi na nito kailangan lumayo para hanapin siya. Nandito lang siya, huwag sana itong sumuko sa pagtatanong kay Steven. Huwag sana siya nitong iwan. Dahil iyon na ang katapusan niya kapag iniwan siya ni Jin.

"Fuck you!" dinig niyang sigaw ng asawa niya bago siya makarinig ng yabag papunta sa kanya. Ilang sandali pa'y nasilaw na siya sa liwanag. God, she can now breathe. Dumadampi na ang hangin sa balat niya, indikasyon na wala na siya sa masikip na lugar na kinalalagyan niya.

"Oh,  God. B-baby!" dahan-dahan nitong inalis ang tape sa bibig niya at doon na siya nagsimulang umiyak. Kinalagan na rin siya nito sa kamay.

"Jin, buti dumating ka. K-kinuha nila ako. May balak silang masama sa kin.. t-they---"

"it's fine now. God! Thank you." Kinabig siya nito at niyakap. At ganon din siya habang inaalis nito ang kulay pula nitong Jacket at pinasuot sa kanya. Damang-dama niya ang daga sa dibdib ni Jin. Natatakot ito para sa naging kalagayan niya.

"Pumasok ka na sa loob ng patrol car,Hyunica. Huwag ka ng matakot, Im here now. I wont let them touch you again, ara?"

Tinanguan niya ito at pilit na idinideretso ang tingin palayo sa apat na lalaking binugbog ni Jin. Sinulyapan niya ito at may kausap ito sa cellphone. Pigil pigil nito ang pagtaas ng boses sa kausap.

"Wala akong pakialam kuya! Magpadala ka ngayon ng pulis, I'll surrender these bastard to authority."

Tapos ay nakita niyang tinalian nito ang apat. Kung anong ginawa ng mga ito kanina ay ganon din ang ginawa ni Jin sa mga ito.

Lihim siyang napangiti hindi dahil natutuwa siya sa sinapit ng apat, napapangiti siya kasi kinikilig siya sa kabila ng lahat. Meron na siyang naisip na reward para kay Jin.

Mamaya...

JIN

"Baby, kailangan ko munang kausapin ang aampon sayo. You cant locked me up here all day." natatawang paliwanag niya sa bata. Matapos niyang makilala kung sino ang aampon, itinakbo siya ni Jannah sa kuwarto.