UNWANTED

037

CHAPTER 37

JIN

She's closing her eyes.. No baby, you cant..

Pinipilit nitong huwag ma-turn on sa kanyang ginagawa kasi alam nitong di niya magagawa ng maayos. She's embracing his head to give him more access to her most primitive part. Her breast.. my precious breasts.

Binuksan nito ang mata nang maramdamang tumigil siya. Pagkatingin niya ay pulang-pula na ang buong paligid ng.. dibdib nito. Shit, did he accidentally bite them?

"A-are you done?" she's now sleepy. Pero kung sasabihing gusto pa niya ay pipilitin nitong magising para lang pagbigyan siya.

That is how Hyunica before.

He  cover her nakedness with his. How he missed this things with her, yung silang dalawa lang. Yung ang saya nito sa piling niya kahit gabi na siya halos masundo sa school. Sabay silang aalis kinabukasan, siya para magtrabaho at ito para mag-aral. Yung pagdating nila ay siya pa ang magluluto kasi hindi marunong si Hyunica. Gustong-gusto niyang pinag-iigib at binabantayan ito sa maliit nilang CR kasi walang ilaw yon dahil hindi niya napakabitan ng bombilya. Sinigurado din niyang Screen protected ang lahat ng bintana para walang makapasok na insekto sa bahay dahil takot si Hyunica sa  peste.

Kahit ganoon kalayo ang buhay na ibinigay niya  sa buhay na kinagisnan nito ay ni minsan, di niya ito narinig na nagreklamo. She enjoyed all the hardship of living the same life he had. He knew she  suffered so much but...

Why he did not see it clearly? Bakit hindi niya agad napansin ang pambibiktima kay Hyunica noon? He did so many things for her pero iyon lang, hindi niya napansin? He is damn stupid. Tama nga si Janus na siya dapat ang sisihin sa lahat ng nangyari.

"Oo, inutusan ko si Steven na makipaglapit kay Hyunica." Pang-kokompirma ni Claire. They are inside of the library.

Ibang-iba na ang ayos ng  floor to ceiling shelves at marami pang libro ang naidagdag. Naalala niyang dito rin sila dati nag-uusap ni Claire sa tuwing may sekretong ipag-uutos ito.

"Steven is not the one to blame,Jin. Ginawa niya yon dahil kailangan.."

Hindi niya maintindihan ang logic ng matanda. Supposedly ay hindi na siya dapat nakikinig sa mga sinasabi nito. Sa halip na pagtuunan ng pansin ay tinungo niya ang lamesa kung saan maraming nakahilerang iba't-ibang klaseng alak at isang shot glass.

"I offered you a scolarship para umalis ka. Pero nalaman kong iniisahan mo ko. Scholarship lang ang ibinibigay ko at hindi ang anak ko. Gusto mo siyang ilayo sa kin at dalhin sa America."

Parang natutuwa pa ito habang inaalala ang mga pinag-gagawa niya para kay Hyunica. Pwes siya, hindi siya natutuwang masaya ang babaeng ito ngayon.

"Ano sa tingin mo ang gagawin ko,Jin Aldrich?"

"You were just damned waiting. Alam mong may utang ka pa at obligasyon mong ibigay si Hyunica sa mga Jung noon, hindi ba?" Lumagok siya ng alak.

Ayaw na niyang alalahanin pa! Ayaw niyang alalahanin pa yung araw na pagod na pagod siya dahil sa pagmamadali para makakuha lang ng mga putang inang kakailanganin sa paglipad. And when he decided to look for his wife, anong nakita niya? Si Hyunica, kasama ng ibang lalaki sa ibabaw ng kama.

"Kaya ayaw ko kayong makasal. That girl only insisted to be married to you,Jin. May plano ako para sa kanya and she ruined it."

Good for you, Claire!

Kahit paano ay iyon na lang ang premyo niya. To know that no one forced Hyunica to feel something for him, atleast, it wasn't a plan.

"Kaya napilitan akong pekehin lahat ng sa kanya, you wanna know why? Dahil sa lintik na pagmamahal niya sayo..