Hiçbirşey sonsuz değildir, ama sayılar sonsuzdur ama insan sonludur insanları hep bir son bekler ve o sonlar hep acı olur. içimizi yakar bitirir insanı herkes birilerin sonunu görürken kendi sonunu göremez hale geliyor ve benim sonum ne zaman? İçim...
İnsanın umutları vardır birgün o umudunu kaybedersen asla geri getiremezsin ve herşey senin için, hayat senin için bitmiş olur. Bunu kendin yapmadın yada senin hatan değil hatalı olan biri var o da insanlar, insanlar demişken acımasız kalpsizin tekiler defalarca birbirlerini üzen, kıran, ağlatan ve öldüren evet herkesin bir katili vardır.
Benim de katilim acılarım. Acılarımla yaşıyorum, acılarımla uyuyorum, acılarımla uyanıyorum, ağlıyorum, seviyorum benim acılarım varken birini sevebiliyorum bu daha çok yaralar açıyor ve gittikçe ölüyorsun aynaya bakıyorsun sensin bedenin var insanlar sana bakıyor "sapa sağlam" diyorlar oysa ki içimi göremiyorlar kalbimdeki kırıkları Hiçbirşeyi bilmiyorlar demişler ya"dış görünüşe aldanma " doğru sadece bakmakla hiçbirşey olmuyor ha senin düşüncelerini duygularını kimse bilemez ve bu daha da yıpratır insanı gün geçtikçe ölürsün, gün geçtikçe bitersin düşünüyorum da beni kimse anlamıyor.
Gidiyorum bazen gerçekten gitmek istiyorum kimsenin bilmediği kimsenin göremeyeceği bir yere ve orda yanlız birşekilde ölmek istiyorum zaten bu dünyada yanlızım en azından kimsenin olmayacağı bir yerde ölmek istiyorum. Evimin hep denize karşı olmasını istemişimdir ya da o yıldızların eşsiz güzelliklerini görebileceğim biryerde olmak istedim ama bu dünyada malesef olmuyor ya sen herşeyi istersin herşey için uğraşırsın ama istediklerin senin olmaz olmadığı zaman diyorum ki "sabır, sabır.... Sabırrr" sonra doluyorum taşıyorum içimdeki acılar birikti zaten bide bu küçük şeyler daha eklenince ölüyorum. Artık yaşama hevesi kalmadı. Bu
dünyada huzurlu değilim herkes birbirlerini öldürüyor ve bir takım kötü tecavüz olayı bu kötü dünyada kim mutlu olsun ki" olacağı varsa olur". Diyip geçmeli mi? İnsan yoksa savaşmalı mı? Bütün sorularımın cevabını arıyorum ama sorularım hep cevapsız kalıyor ve artık içimdeki o öfke o acılar sessizliğe bürünüyor ve diyorlar ki "nasıl yaşamak istiyorsan öle yaşa sınırını aşmadan her anın tadını çıkar". Ve ben anları yaşayamıyorum. Anılarımı unutuyorum iyi anılar gidiyor, hep kötü anılar kalıyor hep sana iz bırakan şeyler oluyor hayatında düşünüyorsun o kadar kendini sorguluyorsun ki ama cevap yine yok ve yine cevapsız bir soru daha acılarına ekleniyor.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
