Hiçbirşey sonsuz değildir, ama sayılar sonsuzdur ama insan sonludur insanları hep bir son bekler ve o sonlar hep acı olur. içimizi yakar bitirir insanı herkes birilerin sonunu görürken kendi sonunu göremez hale geliyor ve benim sonum ne zaman? İçim...
Uyandığımda o Çocuk yoktu gitmişti. Aman diyip ayağıya kalktım etrafa baktım baya düzenlenmişti. Ve not vardı onu aldım okudum.
"ev için özür dilerim ama düzelttim ve uyuyakalmışım bunun için de özür dilerim " yazmıştı nedense gülümsemiştim ilk defa biri benden özür diledi.
Dışarı çıktım yine o banka oturdum artık orası bana aitti. Yine oturdum Azize teyzeyi bekledim. Ama o gelmemişti. Biraz daha bekledim sonra yanıma biri geldi.
" Azize abla size gelemiceğini söyledi " neden gelemicek? Telefonumu çıkardım yazdım ve ona gösterdim
" o iyi mi? " tereddütle bana baktı sanki azize teyzeye bişey olmuştu
" şey o biraz hasta hastanede yatıyor " ona endişeli gözlerle baktım ve hangi hastane diye yazdım ve gösterdim o da söyledi bende hemen koşarak gittim ağlıyordum evet, ağlıyordum ona alışmıştım ve yaşlıydı ona bişey olsun istemiyorum.
Oda da yatıyordu hemşireye sordum nefesle almayka ilgili sıkıntısı varmış. Ve yorulduğu zaman nefes darlığı yüzünden ölebilirmiş ona gerçekten kanım ısınmıştı ve ilk defa biri bu kadar bana samimi onu kaybetmek istemiyorum. Yanına gittim oturdum o uyuyordu ve o kadar masumdu ki birden ağlamaya başlamıştım sonra biri geldi. Gelen o çocuktu ne alakaydı
"anne " koşarak gelmişti anne mi demişti o? Azize teyze uyanmıştı o cocuğun sesine onu ve beni görünce şaşırmıştı.
" oğlum " o çocuk azize teyzeye sarılmıştı. Bana baktı
" Şimal sen nasıl öğrendin? " o çocuk adımı öğrenmişti evet bana baktı gülerek sonra bende telefonumu çıkarıp yazdım ona gösterdim
" biri geldi o söyledi " gülmüştü bana sonra yine yazdım
" iyi misin? Korktum senin için "
" iyiyim tabikide endişelenme " o çocuk bana şaşkın bir şekilde baktı.
" sen konuşamıyor musun? " ben üzgün bir şekilde kafamı eğdim bunu azize teyze farketti
" duman biraz bize izin verir misin? " " duman " hımmm şimdi şartlar eşitledi. Duman çıkmıştı odadan azize teyzeye ne oldu anlamında baktım.
" benim az zamanım kaldı kızım evet gülebiliyorum ama yaşlıyım ve öle.. "
" şimal konuşuyorsun " ağlayarak dışarı cıktım koridorda cığlık atarak ağlıyordum Çıldırcak gibiyim benim için zordu. Zoru başardım şimdi ise susmayan bişeyler var.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Koşarak uçuruma gittim bu sefer sondu benim için gerçekten.
Duman'ın anlatımından
Şimal'i ağlarken gördüm cığlık atıyordu tam yanına gidiyordum koşarak gittim elimdeki Çayı bir yere bırakıp peşinden gittim ne olmuş olabilir neden o kadar ağladı? O uçurumun oraya gidiyordu hala ağlıyordu sesi buraya geliyordu o uçurumun kenarındaydı sadece durmuş bakıyordu hemen yanına gittim.
"şimal ne oldu? " bana baktı ağlıyordu
" şimal cevap ver korkuyorum " aşağıya sadece bakıyordu
" şimal bana bak sakın kötü birşey yapma "
Şimal'in anlatımından
" allah kahretsin ki içimdeki acıların sesini duyuyorum şuan ölüyorum biliyor musun? Ölüyorum içimdekiler beni susturuyor, bu cığlıklar içimdeki cığlıklar ve ben artık içimdeki çığlıkları duyuyorum bu yaşıma kadar onları susturdum şimdi... Dayanamıyorum " o kadar ağlıyordum ki yere çökmüştüm duman bana sarılmıştı
" şii sakin ol ben yanındayım " hala ağlıyordum dayanamıcaktım
" bırak kendimi öldüreyim " birden onu ittim. Ayağa kalkıp
" git burdan burdan atlıcam ve herşey biticek " duman bana korkarak baktı.
" yapma bunu "
" ne duman ne? "
" sen bilmiyorsun benim yaşadığımı bilmiyorsun "
" şimal lütfen yapma "
" biliyor musun? Ben ilk defa şimdi konuşuyorum bu yaşıma kadar hiç konuşmadım ve ne olduysa konuştum ve canım yanıyor kimseye güvenim yok gittikçe daha da yanlızlaştım gittikçe... "
" şimal yapma" sesi titrek bir şekilde demişti.
"ve ölüyorum defalarca intihar ettim ama yaşadım defalarca ölmek isteyipte ölmedim. Bu daha da canımı yaktı annem yok babam yok benim kimsem yok. "
" şimal ben varım hadi gel uzat elini " ona baktım
" sende gidersin herkes gibi "
" Şimal hadi ama yapma bunu uzat elini gel "
" yapamam bunu yapamam bu sefer ölmek için burdayım "
" bana kendini affettirmeden mi gidiceksin? " ne affettirmesi?
" hani o ölen çocuk daha doğrusu ölüme sürüklediğin kişi gözlerinin içine bakmıştım "beni kurtar" diye ama sen kaçıp gitmiştin " uçurumun kenarından uzaklaşıp ona yaklaştım ağlıyordum gözlerine baktım gerçekten o çocuktu.
" ama, sen nasıl? "
" evet benim senden sonra biri gelip beni kurtardı ilk işim seni aramaktı hiç beklemediğim zaman karşıma cıkmıştın hani sana araba carpacağı sıra o zaman görmüştüm o zamandan beridir peşindeyim "
" duman " bunu ağlak bir sesle söylemiştim
" ben... Yapmadım konuşamıyordum ve yapamadım her gece rüyalarıma girdin her gece ağladım peki neden söylemedin? "
" söylemicemtim ama şuan mecbur kaldım "
" özür dilerim duman " ona ağlayarak sarılmıştım bunu yapmıştım evet
" ben gerçekten özür dilerim beni affet. "
" affederim ama burdan gideceğiz ve birdaha öleceğim deme " ben kafa sallamıştım tamam anlamında buna gerçekten inanamıyorum sanki içimde birşey oluşmuştu rahatlamıştım. Gece olmuştu biz cimenliklere uzanıp gökyüzüne bakmıştık o kadar güzeldi ki bugün yıldızlar çoktu ve ilk defa mutlu hissediyordum kendimi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
