Hoofdstuk 3, Lekker ruikend eten

419 30 0
                                    

Klik, het slot springt open, nu al thuis, het lijkt wel veel eerder als alle andere keren dacht ik, maar toen bedacht ik dat het natuurlijk kwam door ons nieuwe rooster. "Ben thuis!" Roep ik naar boven, geen gehoor. Papa heeft zich vast weer eens opgesloten in zijn kamer. Hij komt er alleen uit om wat te eten, of om Boy uit school te halen, Boy is nog maar 7, hij mag nog niet alleen naar huis.

Ik trek een sprintje naar de voorraadkast om wat lekkers te pakken, maar dan zie ik dat er weer eens geen eten is. Papa moet weer verder met zijn leven vind ik, maar hij trekt zich niets aan van wat ik zeg.

Nouja, dan maar huiswerk, ik had mezelf immers beloofd dat ik het nu wél zou maken.

Het is zo lastig, ik begrijp niets van Latijn en Grieks, de andere vakken gaan me makkelijk af, maar oude talen zijn niet echt mijn ding. Huiswerk maken kan ik ook wel, het leren is alleen zo lastig, woordjes niet, maar de grote lappen tekst! Oke, zeg ik tegen mezelf, nu even doorbikkelen, en dan ben ik zo klaar.

"Nona, word eens wakker, Nona, we gaan eten." Hoor ik mijn broertje zeggen. Shit, ben ik in slaap gevallen? Nee toch? Denk ik bij mezelf. "Ik, ik kom al Boy" zeg ik half slapend. Ik sta op en strompel naar beneden, ik was gisteren ook zo laat naar bed gegaan.Ik doe de deur open en loop naar binnen met mijn slaperige hoofd, ik merk iets op, wat ruikt er hier zo lekker? Meestal eten Boy en ik magnetron-maaltijden, en die ruiken nou niet bepaald fris.

"Boy, hebben we andere maaltijden gekocht in de winkel?" Vraag ik, nog steeds half slapend. En plots hoor ik mijn vader; "Nona, word eens even wakker en stel je eens even voor..."

 "If I can see pain in your eyes then share with me your tears. If I can see joy in your eyes then share with me your smile."

Fake Smile (Kortverhaal)Where stories live. Discover now