Dangerous love // Dramione

4. Verraad

POV Hermione

Triomfantelijk huppel ik naar de kamer van Gryffindor. Ik ben trots op mezelf dat ik Malfoy's tekening heb afgenomen. Geen idee waarom, maar het voelt goed. Ik heb Draco Malfoy teruggepakt voor het Mudblood gedoe. Nou, een soort van... eigenlijk helemaal niet, maar het is een begin. Als ik bijna bij het portret van de Fat Lady ben, blijf ik stokstijfstaan. Wat ik zie maakt me woedend. Ron zoent met Lavender Brown. En niet zomaar een kus, nee, echt met tong en al. Vol afschuw onderdruk ik mijn tranen. Snikkend ren ik weg, ik weet niet waarheen. Ik stop wanneer ik een hand rond mijn pols voel. Met een ruk draai ik me om en kijk in de groene ogen van Ron. Ik trek me ruw los en begin verder te hollen.
'Hermione, het is niet wat je denkt!' roept Ron me na. Ik blijf abrupt staan. 'Oh nee? Leg eens uit dan!'
Het blijft stil.
'Nou? Leg het uit!'
'Het is niet wat je denkt! Ik...' begint Ron. Ik ben woedend. 'Dus je zat niet met je tong in Lavenders keel? Je was niet aan het zoenen met Brown?' gil ik bijna. Alweer stilte. Ik knik. 'Ik weet genoeg.' Daarna stap ik resoluut verder.
'Mione, wacht nou!' probeert Ron nog.
'Nee, Ronald, ik wacht niet. Veel succes nog met Lavender. Zorg dat ze niet stikt', snik ik. Ik negeer zijn protesten en ren weer verder. Mijn benen brengen me vanzelf richting het toilet van Moaning Myrtle. Huilend en snikkend zak ik neer tegen een wasbak. Myrtle ziet me, maar negeert me. Ze heeft het te druk met zichzelf. Ik zit zeker vijf minuten te huilen, als ik een stem hoor. 'Is alles oké?'
Verschrikt kijk ik in de grijze ogen van niemand minder dan... ja, je raad het al... Draco Malfoy.

POV Draco

Rustig wandel ik door de gang als ik plots gehuil hoor. Traag loop ik richting het geluid. Het leidt me naar Moaning Myrtle's toilet. Twijfelend sta ik in de deuropening als ik Granger zie zitten. Ze heeft haar benen opgetrokken en haar armen rond haar hoofd geslagen, die op haar knieën rust. Ik besluit te vragen: 'Is alles oké?'
De domste vraag die er is, ik kon net zo goed vragen hoe ze heet. Toch heb ik het gevraagd en ze heft haar hoofd op. Verwoed veegt ze haar tranen weg. 'Niet dat jou het wat uitmaakt', zegt ze schor. Ik haal mijn schouders op. 'Nee, misschien niet. Maar het kan opluchten je verhaal te doen', overtuig ik haar. 'Als je wil, haal ik Weasley of Potter.'
Ik maak aanstalten om weg te lopen, als Granger me terug haalt. 'Malfoy, wacht', roept ze. Ik kijk haar afwachtend aan.
'Wil je anders meekomen naar mijn kamer?' vraag ik haar. Ze kijkt me verbaast aan. 'Je kamer?'
'Ja, vader heeft die voor me geregeld', grijns ik. Ze glimlacht waterig. Ik steek mijn hand uit om haar recht te helpen. Twijfelend kijkt ze ernaar en slikt.
'Hè, kom op, ik krijg een lamme arm', zeg ik een beetje geërgerd. Na nog een "ik-weet-het-niet-zeker" blik, neemt ze hem toch vast. Ze weegt niet veel, het is makkelijk om haar recht te helpen. In plaats van haar hand los te laten, houd ik hem stevig vast en sleur haar mee richting mijn kamer.
'Waarom doe je dit, Malfoy?' Ze trekt haar wenkbrauwen omhoog.
'Ten eerste: omdat je er niet uit ziet. Je ogen staan helemaal rood, net als je neus. Een bad zal je goed doen. Ten tweede: ik probeer te veranderen. We kunnen vandaag normaal tegen elkaar doen, en morgen weer vijanden zijn.'
Ze knikt instemmend. 'Klinkt goed, maar morgen negeer ik je weer gewoon.'
Ik lach. 'Afgesproken.'

Als we er zijn, duw ik de deur met een zwaai open. 'Tadaa!'
Ze kijkt haar ogen uit. 'Is dit allemaal van jou?' vraagt ze verwonderd.
'Yep, helemaal van mij. Ik vind gezelschap niet zo leuk', zeg ik met een knipoog. Ik leid haar richting de badkamer. Ze murmelt een bedankje en ik doe de deur dicht. Ik hoor water stromen en een zacht geneurie. Het klinkt prachtig. Ik neem een stoel en zet me bij de deur. Met mijn ogen toe luister ik naar haar stem. Als ik geen water meer hoor, zet ik mijn stoel terug en plof ik in de zetel. Na nog vijf minuten komt ze weer buiten, gewassen en gestreken. Af en toe drupt er nog wat water van haar enorme bruine krullenbos. Ze ziet er prachtig uit. Ik weet dat ik dat eigenlijk niet zou mogen denken, maar voor vandaag laat ik mijn gedachten toe. Het is tenslotte de enige kans die ik daartoe krijg. Uitnodigend klop ik op het plaatsje naast me in de zetel. Dankbaar komt ze zitten. Meteen valt ze met de deur in huis, iets wat ik waardeer. 'Ik was op weg naar de kamer van Gryffindor als ik Ronald zag zoenen met Lavender. Volgens mij slikte ze zijn tong bijna in! Any way, ik liep kwaad en huilend weg en Ronald kwam achter me. Ik heb tegen hem staan roepen, maar ik ga je besparen van details. Dus ben ik onbewust naar Moaning Myrtle's toilet gehold. En toen kwam jij, en ja...'
Ik knik begrijpend. Ik wist wel dat die Weasley een eikel was! Ik had gelijk!
'Heeft het geholpen?' vraag ik
'Ja hoor, bedankt Malfoy', zegt ze dankbaar. Ik wil haar omhelzen, maar bedwing me. Kop erbij, Malfoy, denk ik dwingend.
Ze glimlacht en onderdrukt een geeuw. Toch zie ik het, en loods haar naar mijn kamer. Ze geeft voorzichtig rechtop zitten op mijn bed.
'Ga liggen', begin ik overtuigend. 'Ik neem de zetel wel.'
Ze kijkt onzeker en schudt haar hoofd dan. 'Het is jouw bed, ik neem de zetel.'
'Dacht het niet, Granger. Je bent mijn gast voor vandaag. Of je het nou wil of niet, je slaapt in mijn bed.'
Nogmaals schudt ze haar hoofd en schuift een stukje op. 'Dan slaap je bij me.'
Aan haar blik zie ik dat ze geen tegenspraak duldt. Aarzelend knik ik en ga naast haar zitten. Ze kijkt me wat verrast maar goedkeurend aan en geeuwt.
'Slaapwel Mafoy', zegt ze voor ze gaat liggen.
'Welterusten Granger.'

Romantisch eh! Ze zijn nog niet samen, dus verschiet niet van Draco's gedrag tegen Hermione in de volgende hoofdstukken!
1062 woorden