Dangerous love // Dramione

8. Ontbijt met Slytherin

POV Hermione

Geeuwend trek ik mijn inktzwarte gewaad aan. Het is nog vroeg, dus ik moet me niet haasten. Sloom doorkam ik mijn haar, draai het in een dot en steek er vele schuivers en speldjes in. Als het er een beetje fatsoenlijk uitziet, graai ik in mijn hutkoffer naar mijn make-up zak. Snel smeer ik wat consealer op mijn gezicht en breng wat mascara aan. Niet te veel, ik wil geen opmaakpop lijken. Als ik klaar ben, raap ik alles bij elkaar, smijt het in mijn hutkoffer en leg die onder mijn bed. Zonder iemand wakker te maken sluip ik op mijn tenen naar de Common Room. Daar zit niemand, behalve Ron. Ik brom iets wat kijkt op ''goeiemorgen'', en verdwijn uit de kamer. Aan de ontbijttafel zit ook bijna niemand, alleen wat vroege vogels zoals Luna, Neville, een paar meisjes van Hufflepuff, Zabini Blaise, Moon en Malfoy...
Ik probeer te doen alsof ik het niet zie, maar dat mislukt. Moon wenkt me opgewekt. Ik zucht trillend en schuifel traag richting de tafel van Slytherin. Meestal maken de professors daar geen probleem van, integendeel; ze moedigen het aan. Het zou me niets verbazen als ze het na de kerstvakantie afschaffen. Moon staat recht en knuffelt me opgelaten. 'Dag Mione, kom bij ons zitten. Niemand zal er problemen van maken — daar zorg ik wel voor', voegt ze eraan toe met een dreigende blik op Malfoy. Die negeert haar. Aarzelend neem ik plaats naast Moon en Zabini. Die kijkt me vragend aan. 'Wat doe jij hier? Moet jij niet aan de Gryffindor-tafel zitten met Potter en Wealey?'
Ik voel Malfoy's nieuwsgierige blik op mijn rug branden. Gelukkig helpt Moon me, wat is het toch een engel.
'Ze kopt bij ons zitten omdat ik dat wil. Iemand problemen mee?' snauwt ze. Ze ziet er misschien zacht en vriendelijk uit, denk ik, maar vanbinnen is ze een echte Slytherin.
Tot mijn grote verbazing schudt Zabini zijn hoofd en bromt Malfoy iets. Dat neem ik positief op. Zabini neemt een broodje en snijdt hem open. 'En, Granger, wat vind je van de nieuwe Slughorn?'
'Ik weet het niet, Zabini. Hij lijkt me vriendelijk, maar te...' Ik zoek naar de juiste woorden.
'Te zeker van zichzelf', vult Zabini aan. Ik knik ter bevestiging. Hij grinnikt. 'Net zoals ik al zei tegen Draco. Oh, en noem me trouwens maar Blaise hoor. Jij bent Hermione, niet?'
'Inderdaad, Blaise', glimlach ik. 'Aangenaam kennismaken.'

POV Draco

Ik geloof mijn oren en ogen niet! Mudblood en Blaise praten alsof ze elkaar al jaren kennen, ze noemen elkaar zelfs bij de voornaam! Ik bedoel, wat ziet Blaise nu in Granger? Ze is eigenwijs, koppig, een studiebol, een wijsneus, verwaand, knap, verdomd knap zelfs. Met haar lange, bruine krullen, haar gesmolten chocolade-ogen, haar schattige sproetjes op haar perfecte neus en haar lippen, zachte volle lippen die...
Godverdomme, Draco! Stop ermee, hoor jezelf nou bezig!
Ik draai mijn hoofd weg en kijk recht in de ogen van Moon. Ze werpt me een ''ik-heb-je-door''-blik. Ik reageer door verontwaardigd ge snuiven en me weer te concentreren op mijn eten. Vanuit mijn ooghoeken houd ik Blaise en Granger in de gaten. Blaise vertelt blijkbaar iets grappigs, want Granger lacht uitbundig. Haar lach schelt door de hele zaal, en ik zie enkele mensen verbaast onze kant uit kijken. Granger ziet het ook en slaat vlug haar hand voor mijn mond. Ik grijns; het zal haar leren. Ik voel getik op mijn schouder en hef mijn hoofd op. Moon gebaart naar me dat ik mee moet komen. Met tegenzin sta ik op en volg haar. We stoppen aan de poort van de Great Hall. Ik kijk haar geërgerd aan. 'Wat?' vraag ik nors.
'Draco, ik heb wel gezien hoe je naar haar keek. Ik zag je gewoon denken: ''God, wat is ze knap''.'
Ik wil haar onderbreken, maar ze legt me het zwijgen op: 'Probeer het niet te ontkennen. Ik ga er niet over doorpraten, want vroeg of laat kom je er zelf wel achter. Ik hoop natuurlijk vroeg, maar bon. Anyway, je moet je excuses aanbieden.'
Ik kijk haar verontwaardigd aan. 'Wát? Ik ga echt mijn excuses niet aanbieden! Hallo, zie ik eruit als een Hufflepuff? Ik ben een Slytherin hoor, die bieden hun excuses niet aan!'
'Wat is er mis met Hufflepuff? Die zijn evenveel waard als wij, misschien zelfs meer. Je kunt wel een beetje zachtaardigheid van hen gebruiken', snauwt Moon.
Koppig schud ik mijn hoofd. Als Moon denkt dat ik mijn excuses aan ga bieden aan die Mudblood, is ze fout! Nee, ik denk er niet aan!
Moon negeert me en zegt: 'Goed, dat is geregeld. Vanavond aan de Whomping Willow, er wel ver genoeg van, als je niet geplet wil worden.' Met een knipoog verdwijnt ze weer de Great Hall in, zonder acht te slaan op mijn protesten. Als het moet, is ze een echte Slytherin. Eentje om te houden, denk ik trots.

827 woorden