Dangerous love // Dramione

18. Vliegen

POV Hermione

Mijn wang rust op mijn vuist terwijl mijn elleboog op het tafeltje steunt. Mijn ogen vallen langzaam dicht. Ik onderdruk een geeuw. De dag is maar langzaam vooruit gegaan. Hoewel de lessen interessant waren, voel ik me nu ongelooflijk moe. Vanmorgen stond ik bijna te laat op, en de docenten overdonderden ons met huiswerk. Morgen opstel voor Verweer tegen de Zwarte Kunsten en test Oude Runen. Ik zak weg in slaap. Mijn hoofd wordt zwaar en mijn vuist houdt het niet langer. Met een bonk valt mijn hoofd op tafel. Ik schrik wakker en wrijf over mijn pijnlijke voorhoofd. Achter me schatert Draco het uit. Ik werp hem een slaperige maar geïrriteerde blik toe. Draco probeert zijn gezicht in plooi te houden. 'Ik weet iets waar je wakker van wordt', fluistert hij geheimzinnig. 'Kom mee.'
Hij grijpt mijn hand en sleurt me de trappen af, naar beneden. Tegenstribbelend doe ik mijn best niet van de trap te vallen. We lopen rechtstreeks naar de poort om naar buiten te gaan. Ik blijf staan. 'Draco? Wat gaan we buiten doen?' vraag ik wantrouwig. Draco kijkt me recht in mijn ogen. Een warm gevoel verspreidt zich in mijn lichaam. 'Vertrouw je me?'
'Niet echt.'
'Goede keuze', lacht hij. Desondanks grijns ik ook. Buiten giet het water. Een grote glimlach kruipt op mijn gezicht. Ik trek mijn trui en schoenen uit, gevolgd door mijn sokken. Langzaam schuifel ik de regen in, mijn gezicht naar boven en mijn ogen gesloten. Ik open mijn armen en draai rond. Het water striemt over mijn gezicht en door mijn haren. Als ik mijn ogen open, schrik ik. Draco vliegt nog geen meter boven me op zijn bezem. Hij kijkt me liefdevol grijnzend aan. 'Ben je klaar?' vraagt hij. Een beetje bang kijk ik naar zijn bezem. 'Ik ga niet vliegen, als je dat maar weet', waarschuw ik hem. Draco grijnst sluw, keert zijn bezem om, vliegt een rondje en komt aan hoge snelheid weer op me af. Hij grijpt me met zijn bijde armen vast en zwiert me op zijn bezem. Met uiterste behendigheid neemt hij weer de controle over zijn Nimbus 2001. Doodsbang wikkel ik mijn armen rond zijn middel terwijl ik mijn ogen hard dichtknijp en de longen uit mijn lijf gil.
'Granger, stop met gillen! Mijn gehoor is me nogal dierbaar, weet je?' gromt Draco.
'Jammer dan, had je maar eerder moeten bedenken!' Toch stop ik met gillen. Mijn gezicht begraaf ik in Draco's t-shirt. Ik snuif zijn geruststellende aftershave in en word langzaamaan kalm. Ik ontspan wat, wat ook Draco niet ontgaat. Heel voorzichtig stijgt hij hoger en hoger, tot we boven het kasteel vliegen. Langzaam en stijfjes open ik één oog. Mijn adem stokt. Het uitzicht is prachtig. Vanaf hier kan je het hele kasteel zien, de Astornomie-toren meegerekend. De Whomping Willow staat er rustig bij. 'Wauw', adem ik in Draco's oor. 'Het is prachtig.'
'Weet je wat nóg mooier is?' fluistert hij terug. Ik bloos, 'Wat?'
'Ik', antwoordt Draco droog. Even kijk ik hem verbaast aan, maar dan barst ik in lachen uit. 'Wauw, die was echt droog', gier ik. Draco grinnikt. Het is inmiddels harder gaan regenen. We zijn doorweekt en het water stroomt langs mijn gezicht. Eindelijk vind ik dit wel leuk. 'Kan je sneller gaan?' smeek ik Draco. Hij draait zijn hoofd met een ruk, waardoor die heel dicht bij mij is. Grijnzend duw ik mijn lippen op die van hem, aansporend om sneller te gaan.
'Je wou het zelf hè, het is je eigen schuld', waarschuwt Draco me. Daarna stuift hij er vandoor. Zonder een greintje angst roep ik (het geluid dat Harry maakt als hij op Buckbeak zit, maar dan met Hermione's stem :p).
'Je vindt dit veel te leuk, ik zet je weer op de grond', bromt Draco. Ietwat teleurgesteld knik ik. Nog geen drie seconden later staan we weer met beide voeten op de grond.
'Wat gaan we nu doen? Ik ben helemaal niet moe.' Ik spring op en neer. Draco grinnikt, 'Ik weet wel iets.'
Hij knipoogt flirtend. Ik kus hem als antwoord vol op zijn mond. Hij begint gepassioneerd terug te zoenen. Zijn tong streelt mijn onderlip en ik open mijn lippen een stuk. Onze tongen dansen vurig om elkaar. 'Ik hou van je, vergeet dat niet', fluistert Draco.

744 woorden