GİRİŞ

1.4K 24 12
                                    

Hikayeme bir şans verip şuan bu açıklamayı okuduğunuz için çok teşekkür ederim.Aşağıya tanıtımı birakiyorum😊Hemen arkasından giriş bölümü gelicek giriş biraz zayifta kalsa keyifli okumalar 😊😊

Arkamdan hızla koşarak gelen çocuğun bana çarpmasına mı? Yoksa içten içe bakışlarının içinde hapsolduğuma mı şaşırmalıydım? Neydi bende ki bu talihsizlik. Yeni geldiğim bu şehirde aşkın oyuncağı haline mi gelecektim. Yoksa aşkın hükmünü sürüp mutluluğa mı yelken açacaktım?

Ben Hilal. Hilal Türk. Kaybolup geldiğim İstanbul'dan küllerimle birlikte İzmir'in aşk kokan caddelerinde gökyüzüne savruluyordum. Ya biri beni tutup kendine çekip kalbine hapsedecek. Ya da kaderin ağlarında tutsak olup ölümü bekleyecektim. Sizce de hayatta her insanın ikinci şansı olabilir miydi?

Şans dediysem; ilk şansı aldatan insan çalmıştı. Peki ikinci şans yüzümü güldürebilecek miydi?

Aldatılmışlığın sırrını bir tek aldatılmışlar anlar. Benim hikayemde işte tam bu noktada başladı.

Aldatılmıştım.
                  
           _______  GİRİŞ _______

Babamın işi dolayısıyla şuan Istanbuldan Izmire doğru yol aliyoruz..Aslına bakarsanız  Istanbulda çok güzel bi hayatim vardi babam Izmirdeki hatri sayılır bi şirketten iş anlaşması alınca Izmire gelme olayına hiç sıcak bakmadım çünkü okulum arkadaşlarım en önemliside tek aşkım Mehmet burdaydı.

Onlardan ayrılmak istemiyordum.Taki 2 gün öncesine kadar.Bak yine aklıma geldi pezevenk.Dolan gözlerimden yaşların akmaması için dişlerimi sıktım.O an babamla aynadan göz göze geldik.

Onlarda benimkadar bu duruma üzülüyorlardı çünkü Mehmeti oğulları bilip benimsemişlerdi bana ihanet edeceği düşüncesi hicbirimizin aklına gelmezdi.Ailem benden bekler ondan beklemezlerdi.

Ona o gece annemle babami Istanbulda kalmaya ikna ettiğimi haber vermek için evden çıkmışdım ilk tanıştığımız bizim mekanımız olan parktan geçerken görmüştüm o ve kuzenim diye tanıştırdığı Yeşimi.

Meğer bunca zamandır arkamdan gülüyorlarmış.Tabikide salak kızlar gibi ağlayıp zırlayıp koşarak uzaklaşmamışdım.Önce o Yeşimi evire çevire dövmüştüm o öpüştüğü ağzını yirtmadığıma şükretsin

.Gerçi benden sonra Tuğçe yerine getirmişti bu eylemi ama şimdi hic gerek yok dimi ama bu ayrıntıya cici bir kizim ben ihihihi.

Sonrada Mehmete tokadı basıp onlari orda bırakıp eve dönmüş ve babama Izmire gitmeye karar verdiğimi ağlaya ağlaya söylemişdim.Babaminda benden sonra bi osmanlı tokatı patlattigina eminim kimin babası beeee büyüksün Mutlu Türk.Evet babamın adı Mutlu.

Vee şimdide Istanbuldan Izmire doğru çıktığımız yolda ilerliyorduk.

Sıkıldığım için ve daha 2 saat yolumuz olduğundan uyumaya karar verdim.Henüz 5dk geçmiştiki annemin omzumu daha doğrusu o dürtmeden once çökmemiş olan omzuma abanmasiyla uyandim.

Yeni hayatıma bu yeni şehire gözlerimi açmıştım.Bekle beni Izmir Hilal Türkle tanışma vakti.

ILAH MISIN SILAH MI ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin