Κεφ.17:"Με φοβάσαι;"

5.8K 727 223
                                    


Stormy

Τα λόγια του Grayson έπαιζαν ξανά και ξανά στο μυαλό μου.Αν εκανε κατι καλα ήταν να αποτυπώνει φράσεις στο μυαλό μου.Γυρισα στο διαμέρισμα του Liam και τον βρήκα πανω απο τον υπολογιστη του,για μια ακομη φορά.
Ο Liam μονο δαίμονας δεν θα μπορούσε να είναι.

Παραήταν αθώος

"Όλα καλά;",με ρώτησε και έβγαλε τα γυαλιά του.

"Πιστευω πως ναι..",του εξήγησα."Του είπα πως πρεπει να μείνουμε μακρυά ο ένας απο τον αλλο..",πρόσθεσα και κρέμασα το μπουφάν μου.

"Εκανες το σωστό.Είχα κουραστει να σε βλεπω λυπημένη..",σχολιασε και ήρθε κοντα μου.

"Θα πάω να ξαπλώσω,είμαι πολυ κουρασμένη..",του εξήγησα και απομακρύνθηκα απο εκείνον,ενω κατευθύνθηκα προς το υπνοδωμάτιο μας.

Έβγαλα τα ρούχα μου και έμεινα με τα εσώρουχα και στην συνεχεια εβαλα τις πιτζάμες μου.Ξαπλωσα στο κρεβάτι και κοίταξα εξω απο το παράθυρο.

Αχ βρε Gray,που εχεις μπλέξει.

[...]

"Stormy,εγώ φευγω,αν με χρειαστείς κάτι παρε με τηλέφωνο.",φώναξε ο Liam απο την κουζίνα.

"Έγινε.",του απάντησα,καθώς δίπλωνα κάποια ρούχα στο υπνοδωμάτιο μας.

Ακουσα την πόρτα που έκλεισε και πηγα κοντα για να κλειδώσω.Παρατηρησα τον υπολογιστη του Liam ανοιχτό.Πηγα κοντά να τον κλείσω και παρατήρησα ενα email που του είχε ερθει.

Από:Ray
Χρειαζομαι τις φωτογραφίες μέχρι το μεσημερι οπωσδήποτε.

Διαβάζοντας το μήνυμα σήκωσα το ενα μου φρύδι.Νομιζα πως ασχολούνταν με λογιστικά.
Έκλεισα το παράθυρο με τα mail και κοίταξα στην επιφάνεια εργασίας του.Παρατηρησα ενα εικονίδιο που έγραφε την λέξη "κάμερες".Πατησα πανω του και είδα να απεικονίζονται ολα τα δωμάτια του σπιτιού.
Πότε είχε στήσει όλες αυτες τις κάμερες;

Τρομαγμένη έκλεισα και αυτο το παράθυρο και συνέχισα να περιπλανουμαι στην επιφάνεια εργασίας του Liam.Αφού τελικα δεν βρήκα κατι αλλο κατέβασα την οθόνη του υπολογιστη.

"Μπορεί δίπλα σου να εχεις τον ιδιο τον διαβολο μεταμφιεσμένο.",ξανά τα λόγια του Gray στο μυαλό μου.
Κούνησα το κεφαλι μου για να τα διώξω μακρυά.
Αδύνατον.Απο την στιγμη που μου τα είχε πει είχαν καρφωθεί.

Μπήκα στο υπνοδωμάτιο μας και ξεκινησα να ψάχνω τα συρτάρια.Δεν ήξερα ακριβως τι ηθελα να βρω.Ίσως το οτι δεν θα έβρισκα τιποτα θα με καθησύχαζε.

Colours [Book I] Where stories live. Discover now