Colours [Book I]

Κεφ.31:"Απλά θέλω να είσαι ασφαλής."

{a/n:Το κεφάλαιο αυτο ειναι το προτελευταίο του πρώτου μέρους της ιστορίας}

Stormy

"Και τι σημαινει αυτο;",τον ρώτησα ανήσυχη καθώς μετα απο πολυ καιρό παρατήρησα λιγο αγχος στο πρόσωπο του.

"Δεν εχω ιδέα.Αυτή την στιγμη εχω σπάσει καθε κανόνα.Εσυ ξέρεις για εμενα,χτύπησα τον Liam,χθες δεν εκανα ούτε τις μισές παραδόσεις.",εξήγησε και πέρασε το χερι μεσα απο τα μαλλια του.

"Θα έρθω μαζί.Τον ξέρω τον Steven.",του ανακοίνωσα και το πρόσωπο του άσπρισε.

"Όχι.Οχι.Και οχι.Το ξέχνας αυτό το ενδεχόμενο.Απλά βγαλτο απο το μυαλό σου.Μην με αναγκάσεις να φέρω τον Ty να κανει την νταντά παλι.",με απείλησε.

"Grayson δεν ειμαι μωρό!",φώναξα εκνευρισμένη.

"Απόδειξε το μου.Σταματα να φερεσαι σαν να εισαι.Δεν αντιλαμβάνεσαι τους κινδύνους που υπάρχουν.Δεν καταλαβαίνεις την κρισιμότητα της κατάστασης.",ανταπέδωσε τις φωνές και ένιωσα το πείσμα μεσα μου να φλέγεται ακομη πιο πολυ.

"Νομιζεις πως δεν καταλαβαινω;Να σου θυμίσω πως στα τελευταία γεγονότα που έγιναν ήμουν και μάρτυρας και θύμα;",τον ρώτησα και έσφιξα τα χέρια μου σε μπουνιές.

"Ωραία αφου λοιπόν ξερεις γιατι επιμένεις να κανεις του κεφαλιού σου;",απαντησε καθώς έβαζε το μπουφάν του.

"Γιατί δεν μπορω να σε αφήσω μονο σου σε αυτη την κατασταση.Αν είναι παλι κάποια παγίδα;",τον ρώτησα ανήσυχα και εβαλα το χερι μου στο στόμα.

"Τοτε θα την αντιμετωπίσω μόνος.Με εσενα κοντα μου θα αγχωθώ περισσοτερο.Απλά θέλω να είσαι ασφαλης κατάλαβε το.",είπε και εκανε ενα βήμα μπροστά μου.
Το χερι του χάιδεψε το μάγουλο μου και με αγκάλιασε σφικτά.
"Δεν θα αργήσω.Αν δεις και περνάει η ωρα,παρε τηλέφωνο τον Ty.Εντάξει;",ρώτησε.
Έγνεψα καταφατικά και τον παρατήρησα που έβγαινε απο την πόρτα.

Εκατσα μερικά δευτερόλεπτα ακίνητη στο σημείο που με ειχε αφησει.

Φυσικα και θα τον ακολουθούσα.Απλά δεν θα με καταλάβαινε.

Με γρήγορες κινήσεις εβαλα το τζιν μπουφάν του Grayson και τα παπούτσια μου και βγήκα απο το διαμέρισμα.Βγηκα στον δρομο και παρατήρησα απο μακρυά τον Gray να προχωράει προς μια ευθεία.Ξεκινησα να κρύβομαι πισω απο κατι αυτοκίνητα και να τον ακολουθώ.Εκείνος συνεχώς κοιτούσε δεξιά και αριστερά οποτε εκανε ακομη πιο δύσκολη την παρακολούθηση μου.Δεν καταλαβα τον λογο που δεν πήρε την μηχανή του για να παει,καθώς φαινόταν μεγάλη απόσταση.