Colours [Book I]

Κεφ.26:"Με εμπιστεύεσαι;"

Stormy

Ο Grayson πάρκαρε το αυτοκινητο εξω απο το διαμέρισμα του και μπήκαμε μεσα.Οσο ανεβαίναμε με το ασανσέρ δεν είχαμε ξεκολλήσει ο ένας απο τον αλλο.
Με έριξε αποτομα πανω απο τον ωμο του και μπήκαμε μεσα στο σπίτι.

"Ξέρεις δεν θα έφευγα.Οπότε μπορεις να με αφήσεις κατω;",ζητησα ευγενικά.

"Όχι.Το εννοούσα οταν είπα πως σε θέλω μονο για εμενα.",μου εξήγησε.

Με γρηγορα βήματα φτάσαμε στην κρεβατοκάμαρα του.Με έριξε απο την πλατη του στο κρεβάτι.

"Δεν ξέρεις πόσες φορες σε εχω δει στα ονειρα μου ετσι ακριβως.",ομολόγησε.

"Γιατί δεν μου τα ελεγες ολα αυτα νωριτερα;",τον ρώτησα.

Πραγματικα θα μπορούσαμε να εχουμε κερδίσει τοσο χρονο αν είχαμε αφησει στην άκρη τους εγωισμούς μας.

"Γιατί πίστευα πως μονο εγω σε έβλεπα ετσι.",εξήγησε.

"Εγώ πίστευα πως δεν μας ειχες σκεφτεί ποτε ετσι.",σχολίασα.

"Αν το ειχα κανει;Άπειρες φορες.",τόνισε και έβγαλε την μπλουζα,ενω ξεκίνησε να με φιλάει ξανά.
Παρατήρησα στο δεξί μέρος του στήθους του μια ασημένια μικρή μπάρα.
Αυτο το παιδι δεν είχε αφησει σημείο πανω του χωρις κάποιο πιρσινγκ.

Το φιλι του ηταν απολύτως απαιτητικό και παθιασμένο.Οπως καθε προηγούμενη φορα.Λες και απο εμενα έπαιρνε οσο οξυγόνο χρειαζόταν.
Ομως αισθανόμουν το ιδιο.Τον ηθελα περισσοτερο απο οτιδήποτε αυτη την στιγμη.

"Καθε φορα που σε έβλεπα μαζι του νευριάζα.",τόνισε και το βλέμμα του σκοτείνιασε.

"Συγγνωμη..",ειπα και απέφυγα να τον κοιτάξω.

Τα δάχτυλα του γύρισαν το πρόσωπο μου προς το δικό του.

"Θέλω να σε βλεπω.Το θέλω οσο δεν φανταζεσαι.",είπε και ένας ακομη γύρος φιλιών ξεκίνησε.
Τα χέρια του είχαν περασει κατω απο την μπλουζα μου την οποία με γρήγορες κινήσεις την έβγαλε αφήνοντας με μονο με το παντελόνι μου και τα εσώρουχα μου.

Παρατήρησε μια πληγή στα πλευρά μου,που πιθανόν να ειχε συμβεί την μερα που ο Liam με είχε ναρκώσει για τις φωτογραφίες.Τον κοίταξα ανήσυχα ομως το βλέμμα του μαλάκωσε,καθώς φίλησε γλυκα το δερμα μου σε εκείνο το σημείο.

"Είσαι ασφαλής μαζι μου.Με εμπιστεύεσαι;",ρώτησε.

"Απόλυτα.",δηλωσα και ενα χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο του.
Ένιωσα τον χρονο να σταματάει.Τα πράσινα μάτια του έλαμπαν κατω απο το ελάχιστο φως που μας κάλυπτε,ενώ τα κάστανα του μαλλια ηταν όπως παντα ατημέλητα.
Σήκωσε απαλά το σώμα μου και πλεον βρισκόμουν καθισμένη.
Με πλησίασε αργά και φίλησε τον ωμο μου,μετακινώντας αργά με το στόμα του τις τιράντες απο το σουτιέν μου και απο τις δυο μεριές.
Ένιωθα το σώμα μου να παίρνει φωτιά.