Gökkuşağım: Son 4 gün, Luce. Son 4 gün.
Düş-Eşim: Yeniden "Luce..." dedin bana. Eskiden ne de çok kullanırdın bunu. Kendi adımı unuturdum hep senin yüzünden.
Gökkuşağım: Her seferinde *Lucy diye düzeltmene rağmen böyle söylemekten asla bıkmadım. Hoşuna gidiyordu değil mi eskiden? Hoşuna gidiyor bu sesleniş, biliyorum. Asla itiraf etmedin ama gizli gizli sana böyle dememi çok seviyordun. Babanın sana koyduğu adı sevmezsin çünkü.
Düş-Eşim: Gitmiyor... Aslında bayılıyorum ama... Natsu, bırak beni.
Gökkuşağım: Rüyanda görürsün anca. O, benim için kâbus olur ama.
Düş-Eşim: Ben artık rüya görmüyorum, unutma. Karanlık.
Gökkuşağım: Yeniden rengin olsam? Bu sefer Gökyüzün değil Gökkuşağın olsam?
Düş-Eşim: Olmaz. Dinlen artık. Saat daha çok erken. Gelmeyeceğim dedim sana.
ESTÁS LEYENDO
distance × nalu texting
FanficNatsu, pembe rengindeki saçlarından elini geçirirken gülümsedi. "O, gelecek. Bizi asla unutmaz, değil mi Gray? Sence bizsiz çok üzülmüş müdür? Luce'm, geri gelmesine çok az kaldı. Hissediyorum." Çocuğun duygusuz bakışları, arkadaşının zümrüt yeşili...
