The Prince Who Stole My Glass Slippers (Prince Series #1)

Chapter 3

Chapter 3

Ilang beses kong sinulyapan ang wrist watch ko habang nasa biyahe papunta sa bahay ni Tita Tremaine.

Maagang natapos ang lahat ng mga klase ko dahil karamihan sa mga ito ay mga quiz na siyang mabilis ko namang nasagutan. Mabuti na lang at hindi na gaanong mabigat ang mga schedule ko, kailangan ko ng oras para maisingit ko ang pagtututor ko.

Nagmessage na ako kay Tita Tremaine na maaga akong makakarating sa bahay nila para maturuan ko na nang maaga si Anastacio. Agad naman itong nagreply at sinabi nito sa akin na nasa piano class pa daw ito at mas mabuting maghintay na lamang ako sa mansion kasama siya dahil mag isa lang daw siya dito.

Pakiramdam ko ay napahinga ako ng maluwag, mabuti na lang at wala sa malaking bahay si hudas cinderello dahil sigurado akong sisirain niya na naman ang araw ko.

Katulad ng unang punta ko dito, hindi na ako naghintay pa ng ilang minuto dahil nabuksan na ang gate nito. Si Tita Tremaine pa ang nagbukas nito para sa akin.

"Kamusta ang pasok mo Aurelia?" ngumiti muna ko ng tipid kay Tita Tremaine bago ako sumagot.

"Ayos lang po" maiksing sagot ko. Pumasok na kami ni Tita sa malaking bahay.

"Mag meryenda ka muna Aurelia, isang oras pa bago dumating si Anastacio.." tatanggi pa sana ako dahil kumain na ako sa school pero mukhang nakapaghanda na siya. Kaya wala na akong nagawa kundi sumunod sa kanya.

Nang makarating kami sa kanilang kusina, hindi ko maiwasang hindi humanga sa nakikita ko. Impressive yet simple dining area. Bawat detalye ng kusina nila ay sumisigaw ng karangyaan, mula sa mga mamahaling appliances, furniture at maging ang dalawang maliit na painting na nagsabit dito.

"What do you want hija? Melon or buko juice?" ngiting tanong sa akin ni Tita Tremaine.

"Melon juice na lang po" nang sabihin ko ito ay nagsimula na siyang kumuha ng juice sa refrigerator.

May mga nakahanda na rin iba't ibang klase ng tinapay at lasagna. Mukhang kahit busog na ako ay mapapakain ako. Nang ipagsalin na ako ni Tita ng juice ay naupo na rin siya katulad ko.

"So how's life going? Sino ang kasama mo sa bahay hija? Do you have siblings?" pagiging scholar ko lang ang alam ni Tita Tremaine, hindi niya alam na mag isa na lang ako sa buhay. Gusto ko man hindi sagutin ang tanong na ito ay wala akong magagawa.

"Mag isa na lang po ako, wala din po akong mga kapatid. Namatay po si nanay nang pagkapanganak sa akin. Isang buwan na rin pong patay ang tatay ko dahil sa sakit sa atay.." narinig ko siyang napasinghap sa sinabi ko.

"Oh my, I am very sorry for that Aurelia.." naramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko. How I hate this kind of setting.

"It's alright Tita Tremaine, I need to continue my life. Ayoko nang magluksa pa" pilit akong tumawa para mas lalong mapagtakpan ang pagsisinungaling ko.

"Good to know hija, alam kong ito rin ang gusto ng mga parents mo para sa'yo" tipid lang akong ngumiti. I hate talking about my life.