The Prince Who Stole My Glass Slippers (Prince Series #1)

Chapter 36

Chapter 36

Kasabay nang pagutgtog nang napakagandang kanta ay ang unti unting pagsikip ng dibdib ko. Ilang beses ko na itong itinatanong sa sarili ko simula nang pumasok kami sa lugar na ito.

Why am I keep seeing that masked guy on Rashid? Bakit pilit nagsusumiksik sa isipan ko ang imahe ng lalaking nagnakaw ng sapatos ko habang isinasayaw ako ng lalaking mahal ko? Why to all people? Bakit si Rashid?

Kung alam ko lang na muling babalik sa akin ang alaala ng gabing 'yon hindi na lang sana ako sumang ayon sa pagsama dito.

"Baby.." hahawakan na sana ni Rashid ang mga pisngi ko nang agad akong umatras at tinabig ko ang kamay niyang hahawak dapat sa akin.

"Aurelia.."

"Don't touch me Rashid, just answer me.." pansin ko na napapasulyap na sa amin ang ilang nagsasayaw.

"Answer what Aurelia? What's wrong with you baby?" nang muli siyang hahakbang papalapit sa akin agad akong umatras muli.

"I said don't touch me! Hanggang dyan ka lang Rashid! Just answer me! Is this our first dance?" nagtuluan na ang mga luha ko. Bakit napakalakas ng kutob ko na si Rashid at ang lalaking nagnakaw ng sapatos ko ay iisa?

"Baby.." nahihirapan na siyang tawagin ako.

"Why can't you just answer me Rashid?!" lumalakas na ang boses ko.

"Aurelia, baby.." ilang beses akong umiling sa kanya. Bakit kahit hindi ko naririnig sa kanya ang sagot ay nakikita ko na ang gusto kong malaman sa mga ikinikilos niya?

"Why? Why Rashid?!" hinayaan kong tumulo ang mga luha ko at mabilis akong tumalikod sa kanya para lumayo.

"Aurelia.." hindi ko siya nilingon at nagmadali na akong maglakad. Lakad takbo ako habang umiiyak. Wala na akong pakialam sa atensyong naaagaw namin ngayon. I am in pain, hindi ako makapaniwalang ang lalaking pinakamamahal ko ay ang taong kumuha ng kahuli hulihang alaala ng aking ama.

"Baby.." nakasunod pa rin siya sa akin.

"Fvck! Leave me alone Rashid! Leave me alone!" takbo lang ako nang takbo hanggang sa bigla na lang namatay ang ilaw. What the hell? Again?!

Nagmadali akong umupo at iniyakap ko ang mga braso ko sa mga binti ko. Not again, is he going to steal my shoes again? Kaya ba siya nakipagmabutihan sa akin? What's with the shoes? I don't get it.

Nanatiling nakapatay ang ilaw, nakakarinig na rin ang ng bulungan hanggang sa may marinig kaming sigaw ng isang babae. Kung ganoon may ibang babae na siyang biktima? Is he done with me?

"Aurelia.." pansin ko na bahagyang nagliwanag ang katawan ko. Lumuhod siya para magpantay kami. Nakuha na niya ba ang sapatos? Bakit nandito siya sa harapan ko?

"I said leave me alone, you liar!" sigaw ko sa kanya. Pakinig ko na nagkakagulo na rin ang buong party, ganitong ganito ang nangyari noon.