Holder Of The Twin Dragons

Arc 2: Chapter 34

Cleo's pov

Pumasok na kaming apat sa orphanage at sinalubong kami nila sister at mother sesa. Agad-agad akong inakap ni mother sesa kaya natawa nalang ako. Hindi halatang namiss ako.

"Juskong bata ito. Ilang buwan kang hindi nag paramdam tapos ngayon bumalik ka at mukhang may mga kaibigan ka pang naisama." Natawa nanaman ako dahil pilit na ginawa ni mother sesa maging seryoso pero napangiti lang rin siya sa huli.

"Sorry po mother. Ngayon lang po talaga nag karon ng bakasyon sa lugar namin. Saka nga po pala pwede po ba kaming mamalagi dito pansamantala?"

"Pwedeng-pwede saka mukhang mababait itong mga kaibigan mo... Pero mukhang mga prinsesa sila ah."

Nagtinginan kaming apat saka napahagikgik nalang kami. If only mother sesa knows na totoo iyon. Good thing na pumayag si mother dahil nga pagod na rin kami sa pag lakad.  Gabi na rin kasi dito sa mortal realm kaya mahihirapan kami mag hanap ng hotel.

"O siya, naghapunan na ba kayo mga iha?"

"Hindi pa po eh..'' Pag sagot ko sa tanong ni mother.

"Nakung mga bata na ito. Halina at kumain na kayo." Napailing saamin si mother saka naglakad patungo sa kusina. "Nga pala ano mga pangalan niyo iha?"

Buti nalang hindi napapansin ninmother ang mga kakaibang mata at buhok nitong tatlo... Siguro normal lang para kay mother ito.

"Im angela robinson po. Best friend of cleo po."

"Patricia clark po."

"V-veronica clinford po..''

Nanlaki ng bahagya ang mata ni mother pero bumalik rrin iyun sa normal saka tumango.

"O siya maghahain muna ako ng makakain niyo. Mag siupo na kayo."

Pumunta na sa kusina si mother kaya nag siupuan na kami sa dinning chair habang pinapagala nila Angela ang kanilang paningin.

"Safe ba talaga dito cleo?" Napalingon ako bigla ng magsalita si angela. "I mean mukhang luma na itong orphanage. Look at that wall o merong nang hole. Hindi na yan masyadong safe. Tapos yung wooden floor meron nang nakataas na plywod." Tinignan ko yung mga itinuro ni angela at para bang magigiba na talaga itong orphanage. Yung sahig merong nang mga naka-angat na plywood tapos yung dingding naman natanggal na yung mga wallpaper at pintura.

Nakakasama ng loob ito makita. Lumaki ako dito sa orphanage at mukhang nasa limit na itong orphanage dahil nga sirang sira na.

"Ligtas naman dito guys... Dala nga lang ng katandaan ng orphanage kaya naging ganito na ito.." Ngumiti ako ng malungkot sa kanila.

"Pwede ba kaming uhmm.. Tumulong or mag donate?'' Napalingon naman ako kay Patricia saka tumango ng dahan-dahan.

"Oo naman... Kaso ang problema baka hindi tanggapin ni mother.. Hindi kasi siya yung tipo na tatanggao ng donasyon nang ganun-ganun lang.'' Napa buntong hininga naman sila kaya napaiwas ako ng tingin. "Sorry talaga guys... Kung gusto niyo mag hotel nalang kayo para mas komportable kayo... Alam ko naman na hindi kayo sanay sa ganitong lugar eh..."

"Don't worry cleo-san, its okay for us.. Besides this would be a good experience to find out how our people lives.'' Napangiti ako ng bahagya sa sinabi ni veronica.

Hindi nag tagal nakarating na rin si mother sesa kasama ang hapunan namin kaya tumigil na kami sa pinag-uusapan para ituloy iyon mamaya.

*****

Sobrang sarap ng hapunan namin dahil purong pilipinong luto talaga. Sobrang sarap talaga ng luto ni mother sesa. Hindi naman magarbo yung hinain tiyak na mabubusog ka talaga naman.

Kaya itong tatlo nakahiga na sa kama at hinihimas ang mga flay nilang stomach na may umbok na ngayon dahil na rin sa katakawan.

"Urghhh I feel like throwing up. How come I never eaten such fine cuisine before!?"

"Mah tummy is so busog na talaga."

"Uwaa~ that was the best food I ever tasted in my lifee cleo-san what was that dish!?"

Liningon ko sila habang nag aayos ako ng mga gamit namin. "Huh? Tinola. Bakit?''

"We never eaten that kind of cuisine before!" Veronica looked at me as if she found a new world..

Well technically she did a found a new world but its not a world but a cuisine and well the archian realm is not far diffrent from the mortal realm exceot that the archian realm is divided into two and that it has a monarchy instead of different kinds of monarchs.

"Well marami pa kayong matitikman sa isang linggo nating pamamalagi rito. So bukas nga anong plano niyo?'' Naupo na ako sa sa single bed ko...

Parang ako single and ready to sleep.

"Well bukas we would go to the mall syempre! To buy what we need and maybe for the orphanage too!" Nakangiting sagot ni Angela kaya natigilan ako. Napatingin ako sa kanya at saka kumurap akonng ilang beses.

"Para sa orphanage?" Pag-uulit ko.

Nagsitanguan naman sila. ''Yup! Its a way for us to repay their hospitality! Saka marami masyadong money ang nabigay saamin." Inilabas ni angela yung phone niya at pinakita kung mag kano ang winire na pera sa bank acocunt niya.

"100 thousand!?" Nanlaki ang mata ko sa pera ni angela.

"Yep. Kami rin naman 100 thousand rin ang nareceive. Ikaw ilan?" Sabi ni patricia.

Why the hell arent they faze by this amount of money!? A hundred thousand is enogh for two years of school and even money for rent!

Dahil nga gusto ko makita kung magkano rin yung pera ko. Nanginginig kong inabot ang phone ko saka chineck kung magkano ang nasa bank account na ginawa nila para saakin.

"200 thousand!? This is insane!" Tumili ako.

"See? We can donate half of our money to the orphanage kaya dont be a worry cat.'' Ngumiti naman si angela at humikab.

"They're right cleo-san! Besides its just a small amount of our allowance anyway.'' Nakangiting sabi ni veronica kaya tumango ako.

"Okay... Bahala kayo pero matulog na tayo para may lakas tayo bukas."

Hindi na rin sila umangal at nag si higa kung saan ang kani-kanilang kama. Ako na rin ang nagpatay ng ilaw bago ako tuluyan makatulog.

Im so damn lucky to have friends like them and have my parents to be so kind.

*****************************
Hello hello! May update ulit ako! Woo sinipag si author. *wink wink* may inspirarion eh!