Arc 3: Chapter 53

1K 37 1
                                    

Cleo's Pov

'Hime... Are you okay? Hime?' I couldn't open my eyes immediately as it felt like my eyes were being glued on together as it was so heavy that I couldn't open them.

'Glacies... What's going on?' I reluctantly asked her in my mind.

'You had been passed out for a while Hime! I was so worried... I thought you were dead...' It seemed like Glacies was crying and I badly want to hug her.

'I'm sorry for scaring you... I'm alright so don't worry too much okay?' I reassured her.

I tried to move my arms and it was so difficult but I had managed to move my arms a bit so the next thing I do, was that I tried to open my eyes even if it was so difficult to do so.

It didn't take too long for me to finally open my eyes and I was in my dorm room... What? Why am I here? How? I was at the mall just... A second ago?

I slowly sat up at parang iba ang nararamdaman ko. Hindi ko maintindihan pero naging overwhelming ang feelings ko bigla at nagumpisa nalang tumulo ang mga luha ko.

Basta parang may kung anong dam na bigla nalang bumakas sa loob ko at yung luha ko ay nagsibaksakan lang... Is this all the oent up emotions I had been holding in for all this months? Is this my breaking point but I swear I don't intend to cry... Hindi ko... Hindi ko naiintindihan ang sarili ko kung bakit ako umiiyak... Wala naman... Wala naman akong nararamdaman... Basta ang sakit lang ng dibdib ko at naninikip ito habang umiiyak ako. Memories immediately floods my mind of how badly I had treated my ftiends from the past months.

'Hime... Hime? Why are you crying?... Uwa! Even Ignis is crying! Whats going on!?' I hear Glacies panic inside my head and I found myself chuckling a bit at her.

'I'm fine... Ayos lang ako... Wag ka mag alala.' Natatawa ako konti habang sinasabi ko yun internally kay Glacies.

'B-but I... Ano nangyayari?' Naguguluhan na tanong ni Glacies.

'Wala... Don't worry about this okay? It's just... H-hormones...' I joked to her as I rub my eyes to stop my stupid tears from falling.

'Ngh... I don't like it that you and Ignis are leaving me out!' Glacies said in a sulking tone, bago ko naramdaman na nawala ang connection namin.

Umiling ako ng konti at saka lumabas na ako ng kwarto at nakita ko na lahat sila nakatambay sa sala at nakaupo lang sila sa sofa. Pero, wala doon si Janna, which was weird dahil kasama ko lang siya kanina sa mall.

Hindi ko alam kung ano ang sumanib sa akin, pero tumakbo ako patungo sa kanila at yinakap ko sila ng mahigpit habang umiiyak ako ulit. Nagulay silang tatlo sa biglaang pagyakap ko sa kanila.

"Sorry! Sorry! Sorry wahhhh!" Malakas kong iyak sa kanila at nanigas silang tatlo dahil hindi ata nila ineexpect ang pagiyak ko bigla.

"C-cleo-chan? Are you okay? What's wrong? Why are you crying?" Nagaalalang tanong ni Veronica sa akin pero iling lang ang naging sagot ko.

Nagpatuloy lang ako sa pagiyak sa kanilang tatlo at mukhang naintindihan rin nila agad kung bakit ako humihingi ng tawad dahil si Angela ay nagumpisang umiyak rin.

"Ang tanga mo! B-bwisit na babae ka! Hindi mo ba alam na nasaktan mo kami ng s-sobra!" Pagiyak lalo ni Angela at alam kong seryoso talaga siya dahil hindi siya conyo.

"Im glad youre back to normal our crybaby." Pangaasar ni Patricia kaya napasimangot ako ng konti kasi natawa silang tatlo doon.

Maybe I really am back. Wala na akong nararamdaman na meron pumipigil sa akin sa gusto ko sabihin at sa kung paano ko gustong umasta.

"Sorry talaga g-guys ah? Hindi ko talaga alam kung bakit ako nagkaganito..." Bulong ko sa kanila habang sumisinghot.

"Ayos lang Cleo-chan. It's just great na nakabalik ka na sa amin. We were really worried about you." Tinignan ko naman si Veronica at saka tumango ako ng konti habang pinupunasan ko ang mga luha ko.

Lumayo na ako sa yakapan namin at saka nginitian ko sila kahit na alam kong mukha akong tanga at mukha namang basa ng luha ang pisngi ko.

"S-salamat ah? H-hindi ko lang talaga maintindihan ang sarili ko... Sorry at alam ko na nasaktan ko talaga kayo..." Mahina kong sabi sa kanila.

"Stop apologizing you dummy. Ayos lang naman sa amin yon... We knew you were suffering." Nakangiting sabi ni Angela at saka hinimas niya ng marahan ang buhok ko.

Ngumiti naman ako ng malaki at yinakap ko ng mahigpit si Angela at maligaya ako na siya ang bestfriend ko dahil sobrang understanding niya talaga sa akin.

But then again... Now that I made up with my girl friends... Ano na mangyayari sa amin nung boys? Baka hindi nila ako patawarin talaga, lalo na si Luke at parang malaki ang galit sa akin ng lalaking iyon.


******

Another short update.

Holder Of The Twin Dragons Where stories live. Discover now