She's Not Afraid

-7. Bro-code

Pov Yasmine

De volgende dag loop ik pissig de school binnen. Ik loop naar mijn kluisje en probeer mijn sleutel in mijn kluisje te steken, wat zwaar mislukt. 'Ochtendhumeurtje?' Harry leunt glimlachend tegen het kluisje naast me en ik zucht. 'Nog erger dan dat.' 'Vertel het is tegen meneer Styles.' 'Geloof me, dit wil je niet weten, meneer Styles.' Na nog een keer proberen lukt het me om mijn kluisje open te maken en er mijn wiskunde boeken uit te halen. 'Oke, dan niet.' Hij gooit zijn armen verdedigend in de lucht en ik gooi mijn kluisje dicht. 'Wat heb je het eerste?' 'Ik pak mijn wiskunde boeken uit mijn kluisje, wat denk je dat ik heb?' Hij grinnikt om mijn reactie en we beginnen te lopen. 'Ik gok op Engels' Ik zucht en rol met mijn ogen. 'Geen tijd voor sarcasme, Harry' 'Sorry' 'Het is oke, jij kan er ook niks aan doen' Ik glimlach en geef hem een knuffel als de bel gaat. 'Naar wiskunde dan maar?' 'Let's go.'

Serieus kijk ik naar mijn wiskunde boek en daarna naar het bord. Ik begin met sommen overnemen en uitrekenen. Ineens krijg ik een tik van een pen. Ik kijk opzij waar Harry zit. 'I don't get it' fluistert hij. Voorzichtig schuif ik mijn papiertje iets meer naar hem toe zodat hij misschien iets ziet. Snel maak ik de toets af en wacht daarna op Harry die geconcentreerd met de laatste vraag bezig is. Zijn ogen dwalen het papier af en hij draait het papier om, zodat hij zijn aantekeningen kan bekijken. Je kan hem zien nadenken en daarna draait hij het papier om, maakt de som, berekend die en schrijft uiteindelijk hetzelfde antwoord als mij op. He's good. Harry doet het onopvallend, Noor daarintegen hangt bijna aan het papier om te kijken. Bij die gedachte verlaat een kort lachje mijn mond en kijkt de klas me aan inclusief Harry en mevrouw Visser. Ik haal mijn schouders op en hang mijn tas aan mijn schouder en sta op. Harry volgt mijn voorbeeld en samen lopen we het lokaal uit.

'Zo dat was echt een moeilijke' zucht Harry. 'Als je niet geleerd hebt ja' zeg ik lachend en Harry kijkt me gekwetst aan. 'Het was maar een grapje bro' zeg ik en geef hem een zachte klop op zijn schouder. 'I'm not your bro' gromt hij en ik schiet in de lach. 'Yes you are' lach ik. 'I'M NOT' gilt hij en ik lach nog harder. 'I'm sure you are' zeg ik grijnzend met mijn gezicht heel dicht bij die van hem. Vlak voor het ongemakkelijk begint te worden ren ik weg, naar de bibliotheek met Harry achter me aan. Lachend trek ik de deur los en trek hem snel achter me dicht en ren naar de rekken met boeken en verstop me voor Harry. Een boek valt me op en ik haal het uit het rek. "Onder water, Dani Pettrey."
Het lijkt me een geweldig boek, dus ik hou hem vast en zie dan dat het een hele serie is. Snel pak ik die ook meteen en loop dan door, tenminste dat was de bedoeling maar ik bots tegen iemand op waardoor ik alle boeken laat vallen. 'I'm sorry. Ik zocht een meisje die zich hier verstopt.' Klinkt een bekende stem. Harry. 'Looks like you find her' zeg ik en kijk naar hem.
Als hij doorheeft dat we staren kucht hij een keer en pakt de boeken bij elkaar. 'Dani Pettrey' vraagt hij. 'Ja ze lijkt me goed' zeg ik. 'Is ze, ik heb alleen Onder Water gelezen, maar de rest schijnt ook goed te zijn' zegt hij. Ik knik en probeer mijn gevoelens onder controle te krijgen. Ik laat de boeken in mijn tas glijden en Harry trekt me omhoog met zijn hand waardoor we weer zo dichtbij elkaar staan, waardoor mijn gevoelens weer op hol slaan. Seriously Harry? Ik had ze net onder controle. Als hij dichterbij komt begin ik vanbinnen te flippen. Kan ik dit aan?