Σε θελω

862 77 5
                                    

  Νιώθω ολο μου το σώμα μουδιασμένο απο τον ύπνο, το αριστερό μου χέρι έχει τσαλακωθεί σαν ενα χαρτί. 
Γυρίζω δίπλα μου για να αγκαλιάσω την Μελίνα αλλα παρατηρώ πως δεν είναι εκεί και η μεριά της είναι κρύα, θα πρέπει να εχει σηκωθεί εδω και πολύ ώρα.

-ντύσου!!  Επιτέλους ξύπνησες!  Ακούω την φωνή της δυνατά και λαχανιασμενα καθως δεν μπορώ να την δω αφού μόλις μου πέταξε το μπλουζάκι στα μούτρα

-εε ωρέ Μελίνα ίντα έγινε;  ρωτάω σφίγγοντας το μπλουζάκι στα χέρια μου

-να παμε την πάρουμε την μικρή Μάνο αυτο έγινε...

-θα πάμε κοριτσάκι μου.. Είπα καθώς σηκώθηκα αργά και την πλησίασα σε απόσταση αναπνοής

-άφησες μουστάκι;  με κοίταζε απορημένη

-ναι.. Πιστεύω μου ταιριάζει καλύτερα απολογούμαι

Δεν μιλάει για μερικά λεπτά παρά μονάχα με εξετάζει με το γλυκό βλέμμα της και μου είναι αδύνατο να αντισταθώ σε αυτο το βλέμμα, Σε αυτα τα μάτια,  σε αυτό το κορμί που παραμένει ακάλυπτο με αυτό το νυχτικό.
Με τις μεγάλες παλάμες μου αγγίζω τούς γοφούς της και τούς πιέζω ώστε να ακουμπήσει πίσω στην ντουλάπα ,πλησιάζω το πρόσωπο της και αισθάνομαι την κομμένη ανάσα τής να πέφτει πανω στα μάγουλα μου αργά αργά και σταθερά, σφίγγω την μέση της με το ένα μου χέρι ενώ το άλλο αγγίζει τα χείλη της πλέον.  Νιώθω το σωμα της να τρέμει πάνω στο δικό μου και μου αρέσει που μπορώ και την κάνω τόσο ευάλωτη κοντά μου,  σχηματιζω απαλά με τον αντίχειρα μου τα χείλη της και νιώθω την ανατριχίλα της, η καρδιά της χτυπάει γρήγορα και τα πόδια της τρέμουν οπως και το υπόλοιπο σώμα της. Τα μικρά δάχτυλα της ακουμπούν την μεγάλη πλάτη μου και αργά αργά ανεβαίνουν στις ρίζες των μαλλιών μου για να τις χαϊδέψουν,  ενα βογγητό απόλαυσης μου ξεφεύγει και ύστερα ακολουθεί και το δικό της.
Ενώνω έντονα τα χείλη μου με τα δικά της χωρίς να μπορώ αλλο να συγκρατήσω την ορμή μου,  το σώμα της εφάπτεται εντελώς με την ντουλάπα  και ακούγονται τα φύλλα να χτυπούν κάνοντας τον κλασικό ήχο του ξύλου.
Ξεκολλαω απότομα τα χείλη μου απο τα δικά της και απομακρυνομαι γυρίζοντας πίσω για να την κοιτάξω αλλη μια φορά στραβωνω τα χείλη μου πλαγιά και χαμογελάω..

-καλημέρα κοριτσάκι μου !

😃γεια σας!  Αυτο είναι ενα πολύ μικρό κεφάλαιο το ξέρω!  Αλλα λόγο εξετάσεων (ενδοσχολικων)  δεν θα μπορέσω να βάλω άμεσα κάποιο

ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ 2 Where stories live. Discover now