ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ 2

Το χειρότερο χτύπημα

   Ξημέρωσε μια ακόμη μέρα μακριά απο την κόρη μου και με την αγάπη της ζωής μου να παλεύει με όσο δύναμη της έχει απομείνει στο μικρό της σωμα για να μείνει κοντά μας.
Οι φωνές μέσα στο κεφάλι μου παίζουν πολλά παιχνίδια αυτές τις ώρες "ξέχνα την.. δε θα σωθεί " "εσυ τα δημιουργησες όλα αυτά" "δεν είσαι άξιος να τους προστατευσεις φύγε μακριά τους... " Η λογική μου κάπου εδώ θα συμφωνήσει "δεν είμαι άξιος, αν ήμουν δεν θα ειμασταν εδω τώρα_ το πιθανότερο μέρος που θα έπρεπε να ήμασταν είναι μια παιδική χαρά ή ενα οικογενειακό εστιατόριο "
Ένας ακόμη γιατρός ντυμένος στα λευκά έκανε την εμφάνιση του στο δωμάτιο για να κάνει μια ακόμη διάγνωση.

-καλημέρα σας κύριε Μανουσάκη πως είστε σήμερα ; Ρώτησε με το κλασικό τάχα χαρούμενο χαμόγελο του ενω σίγουρα απο μέσα του καταριόταν την ωρα και την στιγμή που άρχισε να δουλεύει σε ενα τέτοιο νοσοκομείο γεμάτο τραυματίες

-νιώθω καλύτερα μπορώ να βγω; Προσποιήθηκα γιατί δεν αντεχω αλλο να κοιτάω αυτους τους λευκούς- μπεζ κενούς τοίχους πιυ είναι σαν να μαρτυρούν την ζωή μου αυτή την στιγμή.

-λυπαμε κύριε Μανουσάκη αλλα όσο και να θέλετε να φύγετε δεν γίνεται ακόμα είπε καθώς το βλέμμα μου έπεφτε πανω του σαν μαχαίρι, δεν απάντησα τίποτα, μονάχα χάζευα το ταβάνι καθώς άλλαζε τον ορό μου και επέστρεφα ξανα στις σκέψεις μου...
"Την αγαπώ και είμαι τόσο κοντά στο να την χάσω, γιατί ; Μπορεί αυτό να είναι το τέλος μας; Οχι...  Δε γίνεται να είναι αυτό!  Να σβήσει έτσι μια αγάπη...  μα πως; Δεν γίνεται να τελείωσαν όλα εδώ έχουμε ενα παιδί να μεγαλώσουμε πως θα τα καταφέρω μόνος ;" κάτι ζεστό κύλησε απο τα μάτια μού και άρχισε να καίει τα μάγουλα μου όλο ένα και περισσότερο...

*****************

Δεν νιώθω καμία ενοχή!  Κανένα συναίσθημα που μπορεί να με κάνει να νιώσω τύψεις ή να μετανιωσω για οτι έκανα..  Αυτή η μικρή μαζι μου θα εχει οτι της αξίζει!  Αγάπη, φροντίδα, μέλλον σε ότι και αν θελήσει!  Μαζι θα γίνουμε η τέλεια μαμα και κόρη!  Κατι που ο Μάνος δε θα μπορούσε ποτέ να το κάνει γιατί δεν μπορεί να ξεφύγει απο το βρώμικο παρελθόν του ενω εγω είμαι ικανή να ξεφύγω απο ότι δηποτε σταθεί εμπόδιο στο δρόμο μου!  Εχω αποδεικτικά στοιχεία για τους φόνους που έχει διαπράξει ενω εκείνος δεν εχει τίποτα να καταθέσει εναντίον μου, επίσης μπορώ να αποδείξω οτι δεν ελέγχει το θυμό του με τον καλύτερο ψυχολόγο που κανείς δεν θα αμφισβητήσει ποτέ... Η μικρή θα πιστέψει ότι και αν πω γιατί είναι ενα αθώο παιδί, δεν φρόντισε να την πονηρέψει ώστε να την προστατεύσει απο κάποιον που μπορεί να ήθελε το κακό της...  Σήμερα κιόλας το απόγευμα θα καταθεσω μήνυση για κακοποίηση ανήλικου με μάρτυρα την ίδια του την κόρη και σε συνδιασμό με τα αποδεικτικά στοιχεία για τους φόνους δεν θα ξανα δει ποτέ την κόρη του, θα πάρω οτι αγαπάει περισότερο στην ζωή του! Το χαμόγελο μου μεγαλώνει όσο περνάει η ώρα γιατί τόσο πιο κοντά βρίσκομαι στο να καταστρεψω την ζωή του και να γεμισω την δική μού!

-αγάπη μου ωρα να ξυπνήσεις, θέλω να μιλήσουμε!  Ελα σου εχω ετοιμάσει και ενα ωραίο πρωινό!  Είπα καθώς την κουνούσα απαλά για να ξυπνήσει

-αλήθεια ; Η μαμα και ο μπαμπάς που είναι ; Είπε με ενα τόσο αθώο βλέμμα που λυγίζει και τον πιο αναίσθητο άνθρωπο, ακόμη και εκείνον που θα σκότωνε έμψυχο την ίδια του την μητέρα.

-αγάπη μου...  για αυτό πρέπει να μιλήσουμε, έλα σήκω πήγαινε πλύνε το προσωπακι σου και κράτησε αυτό είπα χαμογελαστή και της έδωσα ενα μικρό λευκό αρκουδάκι με ενα μεγάλο κόκκινο φιόγκο γύρω απο το λαιμό του. Η μικρή είναι υπακοή και δεν έκανε καμία αλλη ερώτηση, σηκώθηκε και πήγε αμέσως στην τουαλέτα να κάνει ακριβώς αυτο που της είπα.
Μερικά λεπτά αργότερα καθήσαμε στήν κουζίνα και άρχισα να της λεω την ιστορία μου...

-κοριτσάκι μου άκουσε με... ξερω πως είναι δύσκολο αυτο που θα σου πω αλλα πρέπει να με πιστεψεις γιατί μόνο εγω σ' αγαπώ. Ο μπαμπάς σου δεν είναι καλός άνθρωπος.. εχει κάνει κακό σε πολλούς ανθρώπους και σκοτώνει ανθρώπους αγάπη μου το ίδιο και η μαμα σου...  Ουτε εκείνη είναι καλός άνθρωπος οταν ηταν έγκυος σε εσένα ήθελε να σε σκοτώσει και ποτέ δε σε αγάπησε πραγματικά, ήθελε να σε δώσει για υιοθεσία αλλα κανείς δεν ενδιαφέρθηκε τελικά και έτσι σε κράτησε...  Δεν σε αγαπάνε.. πριν γεννηθείς ο μπαμπάς σου χτύπαγε την μαμα σου συνέχεια και την έκανε να πονάει...  Εγω λοιπόν σε πήρα μακριά τους για να σου δώσω μια πολύ καλύτερη ζωή απο αυτό γιατί εγω σε αγαπάω σαν δικό μου παιδί, κάποτε ειμασταν ζευγάρι με τον μπαμπά σου και μου φερόταν πολύ άσχημα με έβριζε και με χτυπούσε αλλα εγω τον αγαπούσα πολύ και έμεινα μαζι του για καιρό...  μέχρι που μια μέρα θύμωσε τόσο και παραλίγο να με σκοτώσει, φοβήθηκα τόσο που τελικά τον άφησα για παντα και οταν έμαθα ότι έχει μια κόρη ήθελα να σε σώσω απο αυτήν την ζωή!  Ήθελα να έχεις οτι καλύτερο μπορούσα να σου δώσω!  Το απόγευμα θα πάμε στους αστυνομικούς για να τους πεις και εσύ όλα όσα εμαθες τωρα απο εμενα αλλα πρέπει  να πεις ότι τα ξέρεις εσυ και θέλεις να μείνεις μαζί μου, μόνο έτσι μπορώ να σε πάρω μαζί μου...  Είπα καθώς την έκλεινα στην αγκαλιά μου και χαϊδευα τα μαλλιά της για να την ηρεμήσω...

-δηλαδή δεν με αγαπάνε ; Λεει με παράπονο μέσα απο τα δάκρυα της...

-έχεις εμενα να σε αγαπώ τώρα!  Θα δεις... Θα είμαστε πολύ καλά μαζι θα πηγαίνουμε για ψώνια, ταξίδια θα σου μάθω πιάνο και μπαλέτο αν θέλεις και θα σου αγοράσω ενα στέμα με διαμαντακια γιατι για εμενα είσαι η πριγκίπισα μου!  Μην κλαις είναι κακοί άνθρωποι δεν τους αξίζεις αγάπη μου!  Είπα και την έσφυξα ακόμη περισότερο στην αγκαλιά μου και σιγα σιγα το κλάμα της άρχισε να ηρεμεί μέχρι που σταμάτησε εντελώς.

-έλα ντυσου και θα πάμε να αγοράσουμε οτι παιχνίδια θέλεις αγάπη μου εντάξει ;

-Ναιι!  Ναι είπε με ενθουσιασμό και πετάχτηκε σαν ελατήριο απο την καρέκλα της για να ντυθεί όσο πιο γρήγορα μπορεί...