The man I want ❤

Απογευματινή έξοδος pt 3

   Εκείνη την στιγμή την διέκοψε μια γλυκιά φωνή. Ήταν η φωνή του V και είπε.

V: Είσαι εντάξει?  Χτύπησες?
Ε: Εε όχι δεν χτύπησα.

  Είπα με την φωνή μου να τρεμοπαίζει και με την καρδιά μου έτοιμη να σπάσει. Ακόμα με κρατούσε σε αυτήν την υπέροχη αγκαλιά του και τον κοιτούσα κατάματα σε αυτά τα υπέροχα καστανά του μάτια.

V: Ωραία να προσέχεις όμως άλλη φορά.

   Είπε και με άφησε απότομα. Θύμωσα λίγο πως το έκανε αυτό. Πως γύρισε έτσι  μια τόσο ωραία στιγμή. Πως το κατάφερε.

Ε: Καλά εντάξει θα προσέχω. Ευχαριστώ.

  Μετά από αυτό όλοι πέρασαν τον δρόμο και εγώ είμαι να πίσω με τον V. Κοίταζε ο ένας τον άλλον και περπατούσαμε. Ήμασταν λίγο πίσω ήμασταν μόνοι μας δεν χρειάστηκε να πούμε τίποτα. Καθώς περπατούσαμε ταυτόχρονα κάνουμε την ίδια κίνηση. Πιάνει ο ένας το χέρι του άλλου. Κοιταχτηκαμε και χαμογελασαμε.

J: Παιδιά φτάσαμε. Ελπίζω να μην είμαι ο μόνος που θα φάει γιατί νιώθω άσχημα που σας έφερα  εδώ μόνο για να φάω εγώ.

  Με το που άκουσα τον Jin να μιλάει αφήσαμε τα χέρια μας και κάναμε σαν να μην συναίβει τίποτα. Ευτυχώς κανένας δεν κατάλαβε τίποτα ή μάλλον δεν είπε τίποτα.

Ε: Μην ανησυχείς και μην νιώθεις άσχημα. Εγώ προσωπικά δεν θα φάω. Βασικά γενικώς δεν τρώω και πολύ.
J: Ναι κάτι καταλάβαμε χαχα επειδή έκανες...
Ν: Πολύ ώρα για να φάει.
J: Ακριβώς χαχα.

  Μπήκαμε και καθίσαμε στο τραπέζι να φάμε. Παρήγγειλαν μόνο τα αγόρια. Καθώς περιμέναμε να έρθει το φαγητό για να φάνε αποφασίσαμε να μιλήσουμε για να γνωριστούμε καλύτερα.

J: Λοιπόν κορίτσια για πείτε μας πριν έρθετε εδώ ασχολουσασταν με κάτι?
JH: Ναι πείτε μας εσείς ξέρετε πολλά για εμάς αλλά εμείς όχι. Θα θέλαμε να μάθουμε κάποια πράγματα για εσάς.
Κ: Ναι και εγώ θα ήθελα . Εξάλλου Ηλέκτρα και Ντέμη είστε συγγενείς μου. Και εσύ Ζήνα είσαι η κολλητή της αδερφής μου.

Είπε ο Κουκι και της έκλεισε το μάτι. Αμέσως η Ζήνα έσκασε ένα χαμόγελο.

Ε: Ναι επίσης σου αρέσει κιόλας είμαι σίγουρη αλλά οκ. (Ελ)
Ζ: Ρε σταμάτα. Δεν το ξέρουμε αυτό.
Ε: Και όμως το ξέρουμε. Αν και θα τα πούμε μετά οι τρεις μας.
Ζ: Οκ εντάξει.
Jm: Κορίτσια τι λέτε? (Αγγ)
Ν: Τίποτα Jimin κάτι δικά μας.
S: Οκ αλλά ακόμα δεν μας είπατε με τι ασχολουσασταν.
RM: Ναι ακριβώς. Θέλουμε να μάθουμε.
Ε: Οκ θα σας πούμε συγνώμη.
J: Ναι για αρχή αυτό είναι καλό.
JH: Ναι ακριβώς έτσι κι αλλιώς σήμερα δεν μιλήσαμε πολύ οπότε ευκαιρία.
Ζ: Οκ λοιπόν εγώ σπουδάζω και παράλληλα προσέχω τον μικρό μου αδερφό.
Jm: Έχεις αδερφό εε. Ωραία αλλά πόσο είναι?
Κ: Ο αδερφός της είναι πολύ γλυκούλης.
Ε: Χαχα πίστεψε με έτσι φαίνεται μέχρι να τον γνωρίσεις.
Ζ: Ακριβώς. Είναι 9 χρονών γιαυτό τον προσέχω αλλά μου σπάει υπερβολικά τα νεύρα.
Ε: Ναι αλλά ας μην μιλήσω εγώ για τον δικό μου αδερφό.
RM: Για τον Κουκι το λες αυτό?
Ε: Όχι φυσικά. Δυστυχώς έχω και ένα μικρότερο αδερφό.
Κ: Γιατί δυστυχώς μια χαρά είναι. Παιδιά ο μικρός μου αδερφός είναι πολύ καλός και απορώ πως αντέχει την Ηλέκτρα. Όταν έμεινα μια βδομάδα μαζί τους όλη την ώρα μαλωναν. Και δεν ξέρω και το γιατί.
V: Άρα Ηλέκτρα με όλους μαλώνεις. Τυχαίο εε?
Ε: Ναι είδες τι να κάνω είμαι νευρική.
V: Αυτό το βλέπω μην ανησυχείς.
Κ: Ταε κολλητε μην την νευριαζεις πολύ. Δεν ξέρεις τι έκανε στον αδερφό μας.
Ε: Ναι ακριβώς.
Jm: Χαχα καλά όλα αυτά αλλά επειδή η κουβέντα ξέφυγε Ζήνα συνέχισε.
Ζ: Ναι εγώ επίσης ασχολούμαι και με τις δουλειές του σπιτιού. Βασικά το φαγητό φτιάχνω γιατί όπως σας είπα σπουδάζω και μάλιστα μαγειρική. Όπως και η μαμά της Ηλέκτρας.
S: Πολύ ωραία εσύ Ηλέκτρα. Και μετά εσύ Ντέμη.
J: Πριν μιλήσεις συγνώμη κιόλας Ηλέκτρα αλλά Ζήνα θα μας μαγειρεψεις αύριο?
Ζ: Χαχα ναι θα το κάνω.
J: Πολύ ωραία ανυπομονώ.
S: Ηλέκτρα σειρά σου τώρα.

Το ξέρω ότι άργησα να ανεβάσω κεφάλαιο κανονικά θα ανέβαζα αύριο αλλά επειδή σήμερα είχα χρόνο ανέβασα. Οπότε θα ανεβάσω και αύριο.