ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ သက္တံ့ေရာင္စဥ္

အပိုင္း ( ၈ )

ပိုင္ရွင္၏ ေမ့ေလ်ာ့မူေၾကာင့္ တဖက္ပြင့္ေနေသာ
လိုက္ကာမွ မနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္သည္...

ဆင္စြယ္ေရာင္ ျခယ္မႈန္းထားေသာ အခန္းနံရံထဲရွိ ေခတ္မီပရိေဘာဂပစၥည္းႏွင့္အတူ ေခတ္မီ လၽွပ္စစ္ပစၥည္းကိရိယာမ်ားျဖင့္ ဆန္းသစ္လွပလြန္းသည့္ အခန္းက်ယ္ထဲ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ေနသည္..

ေျခတိုင္တြင္ ကၽြန္းကႏုပ္ထြင္းထားသည့္ ႏို႔နစ္ေရာင္ ကုတင္က်ယ္ေပၚ သို႔ ျဖာက်ေနေသာ မနက္ခင္း၏ ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးေအာက္တြင္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လူသားနစ္ဦးသည္
ေနေရာင္ျခည္ကို ခံစားမိၾကပုံေပၚ...

အဝတ္ဗလာခႏာကိုယ္ေပၚတြင္ ေငြမၽွင္ေရာင္ pattern လိုင္းေဖာက္ထားေသာ မထူမပါးေစာင္အျဖဴေရာင္ကို
ရင္ညႊန္႔ေအာက္လြမ္းျခဳံထားေသာ လူနစ္ဦးသည္..
အိမ္မက္လွလွနက္ေနၾကသည့္ဟန္....

ႏွစ္ဦးစလုံး၏ ႏႈတ္ခမ္းထက္တြင္ အျပဳံးကိုယ္စီကို
မသိမသာ ဆင္ျမန္းထားၾကေလသည္...

ရင္အုပ္က်ယ္ပိုင္ရွင္၏ ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ သာမန္ထက္ ျဖဴေဖြးလြန္းသည့္ အသားအရည္ပိုင္ရွင္ေကာင္ေလးေၾကာင့္... လက္ေမာင္းတဖက္ကို ေခါင္းအုံးအျဖစ္ အသုံးျပဴထားေစေသာ ေတာင့္တင္းက်စ္လစ္သည့္ ခႏာကိုယ္ပိုင္ရွင္၏ အသားအရည္က အနည္းငယ္ ညိဳသေယာင္ပင္ရွိေနသည္. ထိုအရာကဘဲ ထိုသူ၏ ေယာက်ာၤးပီသမူကို ပံ့ပိုးလိုက္ကဲ့သို႔ပင္ ဆြဲေဆာင္မူရွိစြာ ၾကည့္ေကာင္းလွသည္ ...

မတိုးမက်ယ္ တံခါးေခါက္သံသည္ ေနေရာင္ျခည္ေႏြးလိုပင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လူသားနစ္ဦးကို မႏိုးေပးႏိုင္ေခ်...

ေသာ့တခုကို သယ္ေဆာင္လာခဲ့ေသာ တံခါးေခါက္သူက
အိပ္ခန္းထဲမွ လူနစ္ဦးကို ေႏွာင့္ယွက္လိုသည့္ စိတ္ႏွင့္
မဟုတ္ဘဲ....

တစုံတရာကို အတည္ျပဳလိုေသာ စိတ္ျဖင့္ lockခ်ထားေသာ အခန္းတံခါးကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းဆြဲဖြင့္လိုက္ေလသည္...

ျမင္ကြင္းတခုကို ျမင္ေတြ႕ရၿပီးသကာလ...

ခပ္တိုးတိုးႀကိတ္ရယ္ကာ အခန္းတံခါးကို တိတ္တဆိတ္ျပန္ ဆြဲပိတ္လိုက္သည္.