Im a Robot ~ With a personality (NL)

4.Vrienden met Marco & Drake NIETS MEER!!

Hoi allemaal ik ben terug van vakantie! Het was super leuk maar dacht telkens aan jullie ik wil zo snel mogelijk een nieuw deel maken dus Veel leesplezie

Het is vrijdag middag ik die al de hele dag iedereen probeer te ontwijken loop naar de bieb. Het verhaal van mij Marco en Drake ging als een lopend vuurtje rond, iedereen die ik tegen kom probeert me uit te horen over wat zich allemaal heeft afgespeeld in die bezemkast! Of ik loop weg of ik vertel dat ik Drake en Marco als goede vrienden zie en niet als crush ofzo! Wie heeft dit allemaal rond zitten bazuinen Drake zal woest zijn! Binnen de kortste keren zal hij op me af komen lopen en dat is het geval. Drake loopt samen met Marco op mij af ze kijken niet boos maar ook niet blij, iedereen om me heen hoor ik dingen mompelen zoals 'pas maar op Cameron hij is boos' Ze komen naar me toe en trekken me hard aan mijn arm mee tot de achtste verdieping, ik die half struikelend rennend achter mijn arm aangetrokken word probeer mijn arm los te trekken. Als ze eindelijk mijn arm loslaten zeg ik terwijl ik op de rode plek wrijf waar eerst Drakes hand zat 'moest dat nouw zo hardhandig!' 'Had niet gehoeven' omompelde Marco terwijl hij naar Drake kijkt. Ik wacht nu tot Marco en of Drake iets zullen zeggen maar het duurt me veel te lang net als ik me klaar maak om mijn mond open te trekken zegt Marco 'waarom negeer je ons?' 'Ik negeer jullie niet' loog ik, ik negeerde ze wel degelijk maar wou niet toegeven dat ik ze aan het ontlopen was. 'Elke dag hebben we gevraagd of je hij ons aan tafel wilde zitten' zei Drake bozig 'en als ik naast je ga zitten in de les ga jij snel van tafel!' Roept Marco 'oke goed ik geef het toe ik negeer jullie!' Ik draai me om maar net als ik wil weglopen voel ik een zachte hand op mijn schouder 'Skyler alsjeblieft leg uit waarom?!' het is Marco ik kijk in zijn Blauw en Groen ogen aan ik probeer die blik los te laten en door te lopen, maar op een of andere manier kan ik het niet!
Dan kijk ik naar Drake hij kijkt ons een tikkeltje jaloers aan, 'leg uit Cameron!' Zei Drake 'oké oke!' Begon ik 'ik negeer jullie omdat het jullie schuld is dat ik straf heb!' Geloof me ik wilde dit niet zeggen en dit is ook niet de echte reden! 'Jij nam alle straffen op je!' ging Drake erdoorheen. Waardoor ik hem een laatmedoorpratenblik gaf. 'Ik kan niet meer met jullie omgaan mijn ouders hadden het niet zo gewild!' 'Dat weet je niet' gaat Drake er weer tegenin 'Cameron je had ons ook kunnen verlinken!' 'Ja maar dat deed ik niet! Want ik dacht dat we vrienden waren vrienden doen die dingen! Denk ik..' het word stil 'hoezo, denk ik?' Vraagt Marco 'voor het eerst in mijn leven voel ik me echt zwak,ik besloot alles eruit te gooien! 'ik had geen vrienden na de dood van mijn ouders iedereen vond me raar IK WAS DEGENE DIE EEN DODELIJK ONGELUK OVERLEEFD HAD IK WAS DEGENE DIE SINDS HAAR 6e IN HET WEESHUIS ZAT! IK WAS DEGENE DIE RAAR GEVONDEN WERD OMDAT ZE DACHTEN DAT IK DEGENE WAS DIE MIJN OUDERS VERMOORD HAD!' Dit wist nog niemand maar nu alleen Marco en Drake, ik wil in tranen uitbarsten maar hou ze tegen ik bijt zo hard op mijn lip dat die bloed maar ze hebben niets in de gaten ze gapen me met open mond en grote ogen aan! 'Je ouders had niet gewild dat je tegen je vrienden schreeuwt' zegt Marco kortaf na een lange pijnlijke stilte. 'Mijn ouders hadden niet gewild dat ik vrienden was geworden met jullie!' Het werd weer stil en ik wist dag ze die woorden tot hun door moesten laten dringen maar dan zegt Drake uit het niets 'Dat weten we allemaal niet want jouw ouders' Drake maakt zijn zin niet af 'sorry Skyler' ik kijk hem vol afschuw aan er stromen tranen in mijn ogen en een daarvan ontsnapt uit mijn ooglid en glijd langs mijn neus naar beneden. Ik blijf zo staan ik wil niet weglopen ze mogen voor deze ene keer mijn pijn zien, medelijden hebben! Ik voel dat het ze pijn doet om mij te zien huilen hun allebei! Er valt een traan precies op mijn "zwakke plek" zoals ik het noem, op mijn pols is een plek waar je een lader in kan doen of als ik iets wil downloaden naar mijn hoofd. Ik hoor een krakend sissend geluid een vonkje verschijnt ik veeg de druppel snel weg en kijk angstig naar Drake en Marco. Ze keken me raar aan maar daarna normaal?! hadden ze iets gezien?
'Kunnen we alsjeblieft gewoon vrienden zijn' zegt Marco Drake knikte daarbij instemmend! 'Je wilt zeggen "vrienden" niets meer niets minder! 'Ja' zeiden Drake en Marco in koor. Dit is precies wat ik wil ik wou geen relatie met een van de twee want ik ben niet verliefd! Ik wilde gewoon vrienden zijn!! Ik geef Drake en Marco allebei een knikje draai me om en loop naar mijn slaapzaal.Ik ga in bed liggen en voel meteen dat ik moe ben, ik slaap bijna maar denk aan Drake en Marc (zo noem ik hem nu) ik glimlach en val in slaap de volgende ochtend moet ik van zes tot zes in het strafhok zitten, Drake had me beloofd me eruit te halen maar ik weet niet hoe!