Im a Robot ~ With a personality (NL)

8.Verandering

Nieuw hoofdstuk ik ben super blij dat mensen het lezen! En als je het echt een leuk boek vind druk dan even op het stemknopje, dan weer ik dat ook weer XD
veel leesplezier xxx Kyra

Het is alweer maandag 7 uur s'ochtends om precies te zijn, ik zit in de bus met Jay Ethan, Megan, en Marc, we moeten weer om 8 uur in het internaad zijn we hadden vakantie gehad omdat mevrouw Kendelaar alles Anders wou doen en maken in de school, ik vraag me dan natuurlijk af wat! Maar ik ben bang voor het ergste :mevrouw Kendelaar heeft geen hart : hoe Megan het zo leuk kon beschrijven ik grinnik en kijk naast me, daar zit Megan een beetje versuft uit het raam te staren, Marc zit tegenover me hij staart ook voor zich uit, verzonken in gedachten. Tussen ons zit zo'n tafeltje die je wel vaker ziet in reisbussen en ik leg mijn ellebogen die mijn hooft ondersteunen er op neer, als ik bijna in slaap sukkel springen er opeens twee jongens boven op Marc, ze gooien hem van de stoel en gaan zelf snel zitten. Marc krabbelt snel op en kijkt boos naar de tweeling die hem grijnzend aankijken. Dan schuiven Megan en ik wat op, en kan hij er prima naast zitten. 'Ik ben benieuwd war Kendelaar in petto heeft!' begint Ethan een gesprek, 'ons heeft ze tot nu toe nooit te pakken gekregen' gaat Jay erop in. 'Ze is hier nog maar drie weken ofzo' zegt Megan die net uit haar gedachten geschrokken was, 'hoeveel straf hebben jullie dan?' Vraagt Jay nu aan Marco 'Drake eentje meer niet' 'en jij Cameron' vraagt Ethan door 'ze is er amper twee weken op school!' Zegt Megan 'ze moest het strafhok in' 'Hoelang?' Vragen ze geïnteresseerd 'zaterdag van 6 tot 6' antwoord ik nu. 'Wow dat is lang' 'Drake en ik hadden haar eruit gehaald en aan het eind van de dag er weer in gedaan, niemand had het gemerkt!' 'Nice broertje!' Jay aait Marc op zijn hoofd zodat zijn haar nu super charmant zit, ik grinnik. Dan remt de bus met een harde knal, de band is lek maar we zijn wel op de bestemming. We lopen op een rijtje het gebouw in die nu helemaal grijs is en de binnenkant heeft nu grauwe muren en grauwe meubels alsof je een gekkenhuis binnenloopt.
Nog geen twee uur later zitten we in de grote zaal onze plekken werden aangewezen door nieuw personeel de enige leraren die ik herken zijn meneer Ruinemans en mevrouw Dotson voor de rest zijn er allemaal nieuwe gezichten, ik mag niet naast Marc of Drake zitten alleen naast de meisjes dus ga ik naast Emma en Emily zitten. Als we allemaal zitten en druk aan het praten zijn staat mevrouw Kendelaar op om iets te zeggen, iedereen negeert haar en ze kletsen erdoorheen. Dan kucht ze hard door de microfoon en word iedereen stil, ik kijk naar Ethan alsof ik wil vragen: wat gaat er gebeuren, hij ziet het en haalt zijn schouders op alsof hij mijn gedachten kon lezen. 'Goedemorgen studenten van het plaatselijke internaad Londen, zoals jullie al weten ben ik sinds drie weken jullie nieuwe directrice.' begint ze met haar kakkerige stem en op haar smalle gezicht staat een gemene grijns die zij als geen ander kan. 'We gaan veel dingen veranderen binnen de school, Bruce zal de belangrijkste regels oplezen' dit was waarschijnlijks Bruces teken om naar voren te komen en dat doet hij, met zijn zware stem leest hij een vel papier voor 'Regel 1 niet de regels breken! 2 jongens en meisjes mogen niet bij elkaar op de kamer komen en niet dichterbij dan 2 meter bij elkaar vandaan zijn 3 leraren mogen alle straffen geven die ze kunnen bedenken zoal ze de studenten maar niet 'te ernstig' beschadigen of  geestelijk pijn doen 4 als je scheld schopt of slaat is het een erge straf die te wachten staat 5 je doet wat de leraar je opdraagt .....' en zo door mochten jongens en meisjes elkaar niet meer aanraken? Wat is dat voor onzin, zouden de straffen nog erger worden dan het strafhok? of het strafbad? 'Meisjes slapen aan de linkerkant van het gebouw jongens aan de rechterkant!'  Dat is de laatste zin die Kendelaar zegt voordat iedereen mopperend weg sjokt. 'Skyler Skyler heb je dat gehoord we mogen de jongens niet eens meer aanraken!wat voor onzin is dat' ik knik naar Emma, ik mag ook niet meer naast Marc zitten in de les' Emma kijkt me grijnzend aan 'nee Emma niet dat! we zijn vrienden ik wil geen relatie, en hij ook niet!' Emma's grijns zwakt niet af maar wordt juist breder, we lopen naar verdieping acht maar we zitten wel in een andere kamer, de kamer waar eerst Marc en Drake sliepen. Ik claim samen met Emma twee bedden naast elkaar, en schuiven ze wat dichterbij elkaar. Dan hebben we les ik neem afscheid van Emma en ga op weg naar Wiskunde, onderweg kom ik Marc tegen we lopen naast elkaar naar de lest totdat iemand schreeuwt 'twee meter afstand jongedame!' Ik draai me om en kijk in twee kille ogen op een wit gezicht, een man bijna twee meter lang en nog dunner dan mevrouw Kendelaar, hij draagt een zwart pak, waardoor hij nog meer op slenderman lijkt, ik wilde ertegenin gaan maar op een of andere manier lijkt me dat geen goed idee nu. Ik neem afstand van Marc en loop door tot we in lokaal 34C zijn een van de mufste lokalen ooit, we lopen naar binnen en er zit een vrouw achter het bureau, ze heeft geelachtige katten oogjes en haar dat lijkt alsof ze het jaren niet gekamd heeft, ze wijst de kinderen erop dat de meisjes aan de ene kant moeten gaan zitten en de jongens aan de andere kant van het lokaal, ik ga naast Angelina zitten. 'Ik ben mevrouw Dijkstra' gaat een schelle stem vanachter het bureau, ze staat op en pakt een krijtje en krast met hoge piepende geluiden haar naam op het bord, iedereen drukken vingers in hun oren om het geluid te dempen, ze ziet het en grijnst. 'We beginnen op bladzijde 144 jij lees voor!' Ze heeft het tegen een Kiki meisje die zware dyslectie heeft, 'oh-oke' stottert ze 'maar ik kan n..' ze kan haar zin niet afmaken of Dijkstra komt ertussen 'LEZEN!' iedereen schrikt van de stemverheffing.
'Je hebt het gehad over de stelling van Piet piethogo Piethago' 'PYTHAGORAS!' Schreeuwt Dijkstra erdoorheen, ik zie dat Kiki tranen in haar ogen heeft maar haar vermand en doorleest 'Pythagoras dat hield in hoeken berekenen nu gaan we het hebben over Fonules  van 'FORMULES DOMME KOE!' Er loopt een traan langs haar wang en bij mij begint het te koken ze kan dit echt niet maken! 'LEES DAN DOOR! NIET ZO JANKEN! WIL JE NAAR JE  MOEDER? DAT KAN NIET WANT DIE HEEFT JE HIERHEEN GESTUURD OMDAT JE EEN VERVELEND KRENG BENT!' Ik vlieg overeind 'u moet uw bek houden! je hoort toch dat ze moeite heeft met lezen! Je kunt haar niet zomaar uitmaken voor een kreng, u bent het echte kreng hier! Dit had ze waarschijnlijk nooit verwacht van een leerling, en ze kijkt me met uitpuilende ogen aan van woede! 'ERUIT! NAAR DE DIRECTRICE JE OUDERS ZULLEN HIERVAN WETEN! 'Oke' zeg ik kalm en loop de klas uit de gang op naar mevrouw Kendelaar kantoortje, waar ik niet de enige ben, er staat een superlange rij mensen druk aan het praten met elkaar, Drake staat er ook, hij begroet me 'Heey Cameron en waarom ben jij hier?' Ik haal mijn schouders op 'ze schold Kiki uit voor een Kreng' 'en wat deed jij?' Vraagt Drake door 'u moet u bek houden u bent het echte kreng hier' Drake kijkt me ongelovig aan en verteld dat hij er alleen uit werd gestuurd omdat hij een boer liet in de les, ik lach hierom maar dan staat Drake vooraan in de rij en moet hij het kantoor binnengaan. Drake komt eruit met een snee in zijn hand, 'Drake! Dat kan ze niet maken!' zei ik geschrokken, vooral omdat ik bang ben voor mijn straf, Drake had een boer in de klas gelaten ik had tegen een lerares gezegd dat ze een kreng was. Ik duwde de krakende deur open, die altijd weer met een klap dichtvalt, ook al laat je hem op een kiertje staan. Mevrouw Kendelaar zat in een stoel met een kleine puppy op haar schoot, mevrouw Kendelaar met een puppy? het kamertje wat eerst mooi donkerblauw en lichtblauw was, was nu Donkerblauw en Zwart, op het bureau stonden allemaal foto's van haar en haar alleen, het enige wat niet veranderd was waren de boeken in de boekenkasten die ook zwart waren nu, 'juffrouw Cameron?' Zegt ze nep verbaast en er verschijnt een gemene glimlach op haar gezicht 'wat heeft u gedaan!' 'Ik verdedigde een leerling!' Zeg ik maar ik kan de boosheid in mijn stem niet onderdrukken. De puppy op haar schoot word bijna fijngeknepen door haar arm 'je verdedigde een leerling?' Herhaalt ze mijn zin maar dan in een vraag, haar smalle gezicht trekt een ongelovige wenkbrauw op. Dan klapt ze onverwachts twee keer in haar handen en er komt een man door een deur die er eerst nog niet was, hij doet iets om mijn vinger en plakt twee draadjes op mijn hooft, ik wil het eraf halen maar hij drukt met zijn hand de mijne naar beneden, ik geeft hem een vuile blik maar doe geen pogingen meer om de draadjes van mijn hoofd te krijgen. Als alles vast zit loopt hij weer weg en begint Kendelaar weer te spreken 'wat is er precies gebeurt?' 'Ik ging tegen de lerares in!' 'Meer niet?' Antwoord ze fel, 'nee' zeg ik terwijl ik kijk in haar zwarte ogen, dan begint de machine waarop ik aangesloten ben te piepen en te springen 'spreek de waarheid!' schreeuwt mevrouw Kendelaar haast. 'Oke oke, ik noemde haar een kreng, omdat ze dat ook bij Kiki deed!' Het apparaat stopt met piepen en springen en Kendelaar kijkt me vol walging aan nu leek haar gezicht net een beest, een heel boos bleek beest. 'Kijk niet zo, je lijkt net een albino nijlpaard met anorexia!' dit wilde ik niet zeggen maar-maar het was de waarheid! 'Hou op met liegen, dit word bij je straf opgeteld!' 'Ik lieg toch niet! Dat ding blijft toch stil!' Mevrouw Kendelaar blijft stil en kijkt naar het apparaat wat een leugendetector bleek te zijn, 'ga weg Cameron' zij ze kortaf, ik haal alle draadjes van me af, sta op en loop rustig weg 'VERDWIJN' ik versnel mijn pas en smijt de deur achter me dicht.
Drie weken later, ik had mijn straf niet uit hoeven voeren omdat er zo'n inspectiedienst langskwam, we mochten niets zeggen over hoe streng al de leraren waren, maar mevrouw Kendelaar had gedreigd dat de volgende straf veel en veel erger zou zijn! Ik loop nu naast Kiki naar Duits we zijn een soort van vrienden geworden nadat ik voor haar op was gekomen, ik kom Drake tegen die verteld dat Ethan en Jay van school getrapt zijn, en op een of andere manier hoeven ze niet meer naar school van mevrouw Kane. Als we de les binnenkomen moet ik direct vooraan komen zitten alleen! Ik luister niet naar de uitleg en leg mijn kin op tafel, de les duurt echt veel te lang. Dan voel ik een papiertje tegen mijn hooft, ik draai me boos om maar zie Marc kijken, ik pak het van de grond en maak het open, er staat : kom je in de vakantie bij ons, we gaan Kamperen met De tweeling Megan jij en ik (als je wilt) zeg effe ja/nee.
Dat laatste was bedoelt om aan te strepen wat ik wilde maar ik had geen pen bij me, en dus maak ik een gat in het papier waar eerst nee stond, ik gooi het briefje terug naar Marc, maar meneer Ruinemans ziet me omgedraaid zitten 'eruit Cameron' zegt hij met een ijzige blik in zijn ogen 'Nee ik deed niets!' Protesteer ik. 'Eruit Cameron!' Nu met een kleine stemverheffing 'Ik deed niks meneer, ik zweer het!' 'Op je moeders graf zeker!' hoe wist hij dat mijn ouders dood waren, ik krijg tranen in mijn ogen maar laat ze niet gaan, ik sta op en ga recht voor Ruinemans staan. 'Meneer, u bent de allerslechtste leraar die ik ooit ontmoet heb, en ik zat in een weeshuis met alleen maar Kut leraren, SINDS MIJN 6e!' 'Ruinemans haalt uit met zijn voet en trapt me in mijn buik, ik schiet naar achter en kom met mijn hooft tegen de punt van het bureau! Ik voel dat ik bloed, Angelina en Marc helpen me opstaan, 'NAAR DE DIRECTRICE ZEG MAAR DAT JE HET STRAFBAD VERDIENT!' Schreeuwt hij naar me, hij duwt me de deur uit en houdt Angelina en Marc tegen, ik hoor de klas nog roepen 'Dit kan je niet maken!' 'Er zit een gat in haar hoofd!' 'Mishandeling!' 'Mishandeling' 'STILTE!!' Schreeuwt de stem van meneer Ruinemans. De klas word stil en ik loop verder naar Kendelaars kantoor, langs de rij heen en zie Emma die me na roept maar ik negeer haar , ik loop rechtstreeks naar de deur en trek hem open, duw degene die er net uit komt opzij en kijk mevrouw Kendelaar boos en verwildert aan 'Het strafbad' zeg ik droog en loop weer terug, net als ik de deur wil dichtslaan hoor ik Kendelaar nog lachend zeggen 'na de vakantie Cameron! Dan staat het strafbad klaar!' Ik weet dat ze dat expres naar de vakantie doet om mij een kut gevoel te geven.
Ik loop naar de ziekenzaal en mevrouw Dotson die ook zuster is zo te merken rent haast naar me toe, 'kind kind wat heb je gedaan!' Schreeuwt ze uit 'dat kan je beter aan Ruinemans vragen' zeg ik met een gezicht dat vertrok van de pijn die ik had aan mijn hooft omdat mevrouw Dotson er prikkend spul op doet, 'het doet even pijn, daarna werkt het genezend!' Ik moet in de ziekenzaal blijven, tot het eind van de middag. Ongeveer om drie uur komen Jay en Ethan aan sjokken en omhelzen me 'Hey' schreeuwt een leraar die het ziet 'jullie mogen haar niet aanraken regel 2! 'Wij zitten niet meer op deze school' zegt Ethan 'dus hoeven we de regels niet meer op te volgen' maakt Jay trots de zin af. 'Over een maand hebben we vakantie en is het schooljaar afgelopen, kom je dan bij ons? 'Ja maar na de vakantie moet ik het strafbad in!' Zeg ik de tweeling kijkt me aan met bange gezichten, en lopen zonder nog iets tegen me te zeggen weg uit de ziekenzaal. Dit moment is raar heel raar zelfs voor de tweeling....

Ja het nieuwe deel is er eindelijk! Ik heb mijn best gedaan maar de volgende keer doe ik meer mijn best beloofd, als je geen update wilt missen zal je me kunnen volgen, laat een Rea achter (altijd leuk) iIoveanimals9  doegggg xxxx K¥R@