Im a Robot ~ With a personality (NL)

11.Het strafbad

Veel plezier met lezen.....

'Doei schat' de vader van Emma drukt een kus op haar voorhoofd en rijdt weg, ik zucht 'nauw daar zijn we weer, de plaats waar ik zal sterven!' Emma geeft me een duwtje op mijn schouder , come on Skye, heb vertrouwen!' We lopen door met onze koffers naar binnen, we krijgen allemaal een papier waarop staat waar we slapen, welke klas, en ons rooster. Ik lees het door ik, zit niet meer bij Marco in de klas, geen een jongen trouwens? Ik kom Drake tegen ik wil hem negeren maar hij pakt mijn schouders en schud me door elkaar 'Cameron! Waar was je al de tijd!' Ik wijs naar Emma en loop langs hem heen, 'oké doeii!' hoor ik hem nog schreeuwen.
'Kijk kijk kijk...' hoor ik een kakkerige stem, het is Kendelaar ze draait zich naar mij toe en begint iets half te fluisteren 'vanmiddag kom jij bij het strafbad om stipt 2 uur na het eten!' Ze praat zo zacht dat ik er niets van versta 'wat zei u' vraag ik zo netjes mogelijk, ze kijkt me aan en glimlacht gemeen 'ik zei DAT JE OM 2 UUR VANMIDDAG BIJ HET STRAFBAD MOET ZIJN!' Schreeuwt mevrouw Kendelaar het hele gebouw rond, iedereen kijkt me geschrokken aan en verstijft van angst als ik hun blik opvang. 'Oke' zeg ik koeltjes eigenlijk wilde ik haar een trap geven maar er staan nu teveel mensen bij, Kendelaar haalt haar neus op en loopt weg gevolgd door Bruce die me een vuile blik geeft. Ik voel iets trillen in mijn broekzak ik weet wat het is, de mobiel die Chris Ethan en Jay ik loop snel naar onze slaapzaal en kies een bed uit naast die van Emma, op onze kamer slapen nu hele andere meisjes, alleen Katy Nicky en Emily ken ik, alle andere meisjes zijn nerdjes en verklikkers, maar durven niet tegen ons in te gaan. Na alles uit gepakt te hebben moeten we alweer ontbijten het is 1 uur en de luidsprekers hadden net omgeroepen. Emma ik en Nicky gaan naast elkaar zitten aan de zijkant van de zaal, we zoals gewoonlijk ons sneetje brood en ons bekertje water, ik voel Marco de hele tijd naar me kijken, zijn blik snijd door mijn rug en als ik omdraai en naar hem kijk kijkt hij snel naar beneden en doet alsof hij niets gedaan heeft. Na het eten is het half 2 als we weer de zaal uit lopen, we lopen via buiten om het strafbad te checken, sommige kinderen zitten er al om mij te zien Martin Wasson grijnst en loopt naar me toe. 'Heb je zin om te duiken Cameron!' Zegt hij met een spottende toon, tuurlijk had ik daar geen zin in! Maar negeerde hem en loop door snel naar onze verdieping die nu 6 is in plaats van 8, als we binnen zijn styled Emma haar dikke krullen en haalt ze bruine kleurlenzen uit haar tas, met wat mascara heeft ze even lange wimpers als ik en ze had mijn oudere zus kunnen zijn. Het is ondertussen 5 voor 2 en we moeten rennen om op tijd te zijn, Emma gaat in de bosjes zitten en ik sta onderaan de trap van de glazen bak, het plan gaat beginnen maar gaat het werken?

//Emma POV\\
Ik zit klaar in de bosjes om te wisselen met Skyler, ze klimt langzaam het trapje op ik zie dat ze trilt maar dat doe ik net zo goed, ik ben degene die de straf moet ondergaan! Ze is bijna boven en ik sta in klaar om in actie te komen! Dan grijpen 2 handen mijn armen ik word ongezien uit de bosjes gesleurd en de hal in getrokken, er is niemand want iedereen staat bij Skyler te kijken. 'Kane!' Sis ik laat me los, ik probeer me los te wurmen, het plan begint ik moet Skyler helpen! Marco pakt met beide handen mijn hooft vast en zegt 'ik moet weten wat Skyler achterhoud Emma vertel het me!' Ik had al gezegd dat ik het niet kon vertellen en probeer me weer los te rukken, 'laat me los! Marco!' Hij knijpt harder in mijn hooft maar laat dan los, ik wil wegrennen maar hij grijpt mijn arm 'MARCO HET IS BELANGRIJK!!' Uit de tuin hoor ik mensen lachen en joelen dit is waarschijnlijk het moment dat Skyler van het trapje afvalt, 'ik moet het weten Emma, het is belangrijk!' 'HET IS NIET BELANGRIJKER DAN WAT IK NU MOET DOEN!' Marco bijt op zijn lip 'SKYLER IS BELANGRIJKER DAN JOUW PROBLEMEN!' Hij beseft het niet maar hij kan het ook niet beseffen! 'Skyler is het probleem hier, en ik moe haar eruithalen!' Op de achtergrond hoor ik mensen schreeuwen 'DUIK DUIK DUIK DUIK!' ze hebben het over Skyler en wil me losrukken, Marco's greep die even verzwakt reageert direct en knijpt hard in mijn arm, 'Emma' hijgt hij van het schreeuwen zonet, 'Nee Marco jij moet luisteren, het is een kwestie van leven of dood!' 'IK WIL SKYLER!' 'SKYLER GAAT DOOD! ZE IS EEN!' 'Robot' Ik draai me om om te kijken wie net mijn zin had afgemaakt, 'Chris?' Vraag ik verbaast. Nog verbaasder zegt Marco 'Robot?' Marco laat me los en ik ren als een speer naar het strafbad, gevolgd door Marco en Chris Het is te laat, het levenloze lijf van Skyler drijft in het bad, ze word omhoog gehesen door Bruce, iedereen kijkt geschrokken. 'Nee! Skyler Nee!'  Schreeuw ik als Chris aan komt lopen met Skyler in zijn armen en haar op de grond neerlegt. 'Ik pak haar hoofd en schud het op en neer alsof dat haar wakker zal maken, ook al krijg ik schokken ik ga door totdat Chris zegt 'afstand van de robot, Mensen!' 'Ze is geen hele robot, eigenlijk maar half' hoor ik twee stemmen boven me, daar vliegt een helikopter met twee jongens die aan een ladder bungelen. Drake en Marco kijken stomverbaasd naar Ethan en Jay die net geland zijn, maar als de volgende die naar beneden klimt Mevrouw Kane is vallen ze bijna om van verbazing. Als laatst klimt er een man naar beneden maar dit gaat langzamer omdat hij een grote koffer bij zich heeft, als hij eindelijk beneden is zie ik een man die veel te veel op Marco lijkt, 'PAP?' Schreeuwt hij en hij komt rennend op zijn vader af en omhelst hem, 'aan de kant jongen' hij duwt Marco opzij en knielt bij Skyler neer met behulp van mevrouw Kane maken ze haar arm open met haar zwakke plek en schroeven en friemelen ze aan de draadjes. Ondertussen worden alle mensen weggestuurd door de tweelinginclusief mevrouw Kendelaar 'aan de kant CIA CIA!' Schreeuwen ze terwijl ze hun batches laten zien. 'Het komt goed!' Zegt Meneer Kane en hij tilt Skyler op met haar open arm, waar de draadjes uitsteken. Marco kijkt met veel afschuw naar de draadjes maar hij heeft tranen in zijn ogen, Drake en ik moeten weg maar we wijgeren, 'We gaan mee!' Zeg ik vastbesloten, ik kijk met een pijnlijke blik naar Skyler en daarna naar Marc, 'wat gaan jullie met haar doen?' Ik krijg geen antwoord alleen een pijnlijke blik van mevrouw Kane......

Geen groot hoofdstuk het verhaal zal nog 3 tot 5 hoofdstukken duren denk ik....
Als je geen update wilt missen zou je me kunnen volgen, hopelijk vonden jullie dit hoofdstuk leuk, dat merk ik wel aan de stembutton :)