Τhe Now (greek fanfiction)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Αφού γυρίζω για χιλιοστή φορά πίσω στο σπίτι μου, μετά απο το απογευματινό μου μάθημα, ανεβαίνω τα λίγα σκαλια του σπιτιου μου. Βγάζω τα κλειδιά απο την τσέπη της ζακέτες μου, ανοίγω την πόρτα. Ησυχία είμαι μόνη. Οι γονείς μου ειναι σ'ενα επαγγελματικό συνέδριο γιατρών στην Γαλλία.

Σάββατο είναι, όποτε καλή ιδέα θα ηταν να έκανα ενα διαλλυματάκι από το διάβασμα και να δω μια ταινία στο λάπτοπ που έχω να το ανοίξω προ Χριστού.

Αφήνω τα πράγματα μου στο δωμάτιο. Φοράω τα ρουχα που κυκλοφορο στο σπιτι, ενω παιρνω τα ποδια μου μεχρι το δωματιο της "διασκεδασης" καθομαι στον γωνιακο καναπε και παιρνω στα ποδια μου το λαπτοπ.

Μετα απο πολυ αναζητηση στο φακελο των ταινιων, βρισκω μια που μου κινησε το ενδιαφερον.

Ομολογο, οτι ο πρωταγωνιστής της ταινιας ο οποιος ειναι αρκετα ελκυστικος αλλα πεφτουλας του σχολειου, εχει φερει την προταγωνηστρια, συμμαθητρια του σε πολυ δυσκολη θεση με αυτες τις κοροιδιες και της πραξεις που κανει. Την εκτιθει παντου μα καλα τι του εχει κανει;

Οταν τελειωσε η ταινια, κατέβηκα στην κουζινα να φαω κατι, γιατι με ειχε κοψει η λορδα.

Επεστραψα στο δωματιο μου, εβαλα ξυπνητήρι και μπήκα κατω απο τα ζεστα παπλωματα μου.

*****
Το επομενο πρωι, ακουσαν τον ηχο απο το ξυπνητιρη να ηχοι στα αυτια. Αναρωτιεμαι γιατι ακομη δεν εχω αλλαξει τον ηχο του ξυπνητιριου στο κινητο μου, απορω ωρες-ωρες με μενα. Κοιτα την ωρα 5μιση η ωρα. Εσπρωξα στην ακρη τα παπλωματα και με βαριεστιμαρα συρθηκα μεχρι το μπανιο του δωματιου μου.

Οπως καθε πρωι, πειρα το πλουσιο μου πρωινο. 2κρουασαν σοκολατας με γαλα. Οταν τελειωσαν εβαλα τα πιατα στο πλυντηριο πιατω. Εβαλα τα κλειδια στο σορτακι μου, καθως ανοιξα την πορτα. Η ωρα 6, ειμαι πρωινος τυπος γενικα και προτιμο να κανω το τρεξιμο νωρις και μετα να κατσω να διαβασω.

"εμ..γεια, εισαι καλα;" μιλισα στο αγορι που βρισκοταν ανασκελα στο εδαφος που κοιμοταν ακριβως εξω απο το σπιτι μου, μα καλα τι γινεται; "συγνωμη, εισαι καλα" ειπα λιγο πιο δυνατα, μηπως και ξυπνισει.

"α, χει." ειπε αγουροξυπνιμενος, με μισανοιχτα ματια, δεν μπορουσε να ανοιξει τα βλεφαρα του. "που ειμαι;" 

"υποθετω μπροστα απο το σπιτι μου" του χαμογελασα. Δεν ξερει που βρισκεται; ο χριστε μου.

"τι κανω εδω;" ετριψε τα ματια του με τα χερια του. Γιατι ρωταει εμενα; εγω θα επρεπε να του διαλευκανω αυτη την απορια;

"δεν ξερω!" κουνισα του ωμους μου. " ελα.." του εδωσα το χερι μου για να τον σηκωσω απο το εδαφος, αλλα αποτι φαινεται δεν χρειαζεται βοηθεια αφου σηκωθηκε μονος του.

"τι ωρα ειναι;" ειπε γεματος ερωτηματικά, οποτε ειπα να του δωσω μια βοηθεια.

"ειναι 6 το πρωι" χαμογελασα.

"οου, 6 το πρωι; αχα..υποθετω πως ήπια αρκετα χθες το βραδυ, για να βρεθω εδω!" μου χαμογελασε με το υπεροχο του χαμογελο, ενω παραπατισε λιγακι.

"μαλλον! με λενε στεφη." του εδωσα το χερι μου. Ελπιζω να με εχει δει εστω και μια φορα στο σχολειο.

"χαρρυ...χαρρυ σταιλς, χαρηκα!" μου εδωσε το χερι του. Τελικα παιζει να μην με εχει δει ουτε μια φορα στην ζωη του. "γιατι ξυπνισες απο τοσο νωρις; κανονικα επρεπε να κοιμάσαι τετοια ωρα" ειπε εντελως ελευθερα.

"Εχεις δικιο, αλλα πρεπει να κανω την πρωινη μου ασκηση.."

"που ειναι;" ειπε μπερδεμενος και φαινεται να το εχει επιρεασει αρκετα το ποτο.

"τρεξιμο..." του κουνισα τα χερια μου.

"ωραια, τι θα ελεγες, αφου εσυ με ξυπνισες γιατι αλλιως ακομη εδω θα ημουν, να σου εκανα παρεα στο τρεξιμο και μετα να μου εφτιαχνες ενα καφε;" ειπε και επιασε τις μπουκλες του.

"εισαι σιγουρος οτι, θα αντεξεις, οπως εισαι;" τον κοιταξα γεματη απορια. Πως θα ερθει ετσι για τρεξιμο, ενω ειναι ζαλισμενος.

"αντεχω" μου χαμογελασε. Ξεκινισαμε με χαλαρο τροχαδι μεχρι να φτασουμε στην παραλια κοντα στην γειτονια και μετα να γυρισουμε.

****

"ωραιος ο καφες" μου ειπε και καθισαμε στο καναπε του σαλονιου.

"χαιρομαι που σ'αρεσει." συνεχισαμε την συζητιση απο το τρεξιμο σχετικα με το σχολειο. Που μετα απο 3χρονια που πηγαινω σ'αυτο το σχολειο συνειδητοπιοισε οτι παμε στο ιδιο. Τελεια!

"τι θα ελεγες να για φαγητο; στην εστια του σχολειου, να γνωριστουμε και καλυτερα." αφεισε το καφε του στο τραπεζακι μπροστα μας.

"Οκ, τι λες για την δευτερα;"

"ωραια, θα περιμενω με ανυπομονησια" μου εκλεισε το ματι, ενω σηκωθηκε απο το καναπε, μου εδωσε το χερι του "χαρηκα για την γνωριμια μας" του αντεπεδωσα δινοντας του το χερι μου.

Τον συνοδευσα μεχρι την πορτα. Μολις την εκλεισα αντιληφθικα οτι γνωριστικα με ενα αγορι που δεν με εχει δει ουτε μια φορα στην ζωη του. Αυτα ειναι!!!

(Ελπιζω να σας αρεσει, περιμενω σχολια σας για το πως το σας φαινεται, συγνωμη για τα ορθογραφικα μου λαθοι )