Τhe Now (greek fanfiction)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

Στεφη pov
Το επομενο πρωι ξυπνισα απο μονη μου, ειδα οτι ειμασταν οπως ακριβως χθες το βραδυ, το χερι του τυλιγμενο στην μεση μου και κραταγα το χερι του. Γυρισα λιγο το κεφαλι μου να δω αν ειναι ξυπνιος..

"Καλημεραα!!!" ειπε με μισανοιχτα ματια.

"Αι στο καλο με τρομαξες, νομιζα οτι κοιμωσουν." κοψοχολιαστικα μολις γυρισα και τον ειδα ξυπνιο να με κοιταει στα ματια.

"Χαχα...τωρα ξυπνισα και εγω.." μου χαμογελασε. "Πως εισαι;" 

"Ολα ειναι τελεια, μην ανχονεσε." ειπα και του χτυπισα το χερι απαλα, το οποιο κραταγα. 

"Συγνωμη για χθες, πραγματικα." το χαμογελο του μετατραπικε σε σοβαρο υφος.

"Βρε χαρρυ τα ειπαμε αυτα, δεν φταις εσυ, τελος δεν ξαναμιλαμε γι αυτο." ειπα και γυρισα στην πλευρα του για να βλεπομαστε.

"Ενταξει, απλα ηθελα να στο ξαναπω." 

"Ενταξει, τωρα που μου το ειπες δεν θα το ξαναπεις." του χαμογελασα "Οκ;" ειπα και συκωσα τα φρυδια μου.

"Οκ, στεφη μου." ειπε και μου χαιδεψε το μαγουλο.

Μετα απο λιγο, μπεικε ο πατερας μου μεσα και μας καλημερισε, με βοηθησαν να σηκωθω γιατι ποναγε το κεφαλι μου, καθως με οδηγησαν στο μπανιο του δωματιου. Οταν βγεικα ειδα και την μητερα μου εκει, μου εφερε το εισιτηριο για την εξαγωγη μου απο το νοσοκομειο. Θα εβγαινα το μεσημερι. Σημερα δεν θα πηγαινα, σχολειο και μαλλον για χαρη μου εχασε και ο χαρρυ την σχολειο. Μετα απο λιγο ετοιμαστικα και με πηγαν στο σπιτι ηρθε μαζι μου και ο χαρρυ. Ανεβηκαμε πανω μαζι. Καθισαμε στο κραβατι μου και πιασαμε ξανα την συζητηση.

"Χαρρυ ευχαριστω πολυ για οσα εκανες χθες για μενα, που ησουν μαζι μου." 

"Τι λες τωρα; εισαι η κολλητη μου." μου ανακατεψε τα μαλλια μου.

"Ελααααα.." παραπονεθηκα και εκανα και εγω την ιδια κινηση.

"Εεεεε, δεν παει αυτο.." παραπονεθηκε αμεσως..

"Τωρα θα δεις.." ειπα και εβγαλα τα σανδαλια μου και με τα δυο μου χερια του ανακατεψα τα μαλλια. "Για να μαθεις........αααααα" τσιριξα μετα απο λιγο. Με επιασε απο την μεση και με ολη του την δυναμη με εριξε στο κρεβατι, ενω βρεθηκα απο κατω του. Κοιταγοματαν για λιγο και χασκογελαγαμε ταυτοχρονα. "Ουτε αυτο παει, εισαι πιο δυνατος απο εμενα." ειπα και αυτος γελασε.

"Ναι ετσι το λεμε τωρα." ειπε με υπερυφανια.

"Αι ρεε.." του εδωσα μαι σφαλιαρα στο μαγουλο. "Δωσε βοηθια." ειπα και του εδωσα τα χερι μου για να σηκωθω.

"Ελα." μου εδωσε τα χερια του και σηκωθηκα καθιστη.

Εκεινη την στιγμη, χτυπισε το κινητο του.

"Μισο λεπτακι, να δω ποιος ειναι." αποκριθηκε. "Ο λιαμ" αμεσως μου ηρθε στο μυαλο η εβελιν, να το ακουγε το ονομα αυτο. "Ελα λιαμ;...ναι μια χαρα ειμαστε...απο που το εμαθες εσυ;...στο ειπε η εβελιν;" μολις ακουσα εβελιν σκεφτηκα "Μμμμ η μουχριτσα δεν εχασε ευκαιρια." ..." Ναι λιαμ...στο σπιτι της στεφης ειμαι τωρα...ναι μισω να την ρωτισω." ... "Στεφη λενε τα παιδια οτι θελουν να ερθουν να σε δουν." μολις ακουσα αυτη την προταση εμεινα, μου φανηκε περιεργο γιατι, δεν πολυμιλαγαμε με τα αλλα παιδια, αλλα τι να ελεγα οχι; δεν θα ηταν σωστο...

"Ναι να ερθουν..." ειπα ευγενικα.

"Ακουσες! ελατε.." ειπε και εκλεισε μετα απο λιγο. Σκεφτεικα να παρω και την εβελιν, θα ειχε πλακα η ολη φαση. 

"Θα παρω και την εβελιν να ερθει.." εκεινος κουνισε καταφατικα το κεφαλι του, ενω πειρα το κινητο μου για να την παρω τηλεφωνο. Την πειρα. Ενοειτε πως συμφωνισε.

***

Ακουσαμε να χτυπαει η πορτα, ο χαρρυ πηγε να ανοιξει την πορτα για εγω καθομουν ξαπλωμενη γιατι με επιασαν παλι οι πονοκεφαλοι...Τοτε ειδα και τους εξι να μπαινουν ο ενας μετα τον αλλον. Μου ειχαν φερει σοκολατακια με γευση μπραλινα τα αγαπημενα μου! Λουλουδια μαργατιτες κοκκινες, κιτρινες και ροζ οι οποιες απο πανω ειχα χρισοσκονη. Η εβελιν, κρατησουσε ενα μεγαλο αρκουδο στο χρωμα του ροζ, ειδα να το δινει στο χαρρυ και παραξενευτικα. 

"Αυτο ειναι απο εμενα." μου το εδωσε ο χαρρυ στα χερια και πανω ειχε ενα φακελο. Τον ανοιξα και εγραφε.
"Γεια σου φιλη μου, αυτο ειναι για σενα, για να θυμασε, οτι δεν προκειται να σε απογοητευσω, αλλο ποτε, θα ειμαι διπλα σου. Γιατι; γιατι σ'αγαπω και εισαι και η κολλητη μου και αυτη εδω που εινα διπλα σου θα αποτελουν την παρεα σου." γυρισα και κοιταξα τα παιδια και εκεινα αμεσως μου χαμογελασα και ομοιομορφα σηκωσα το χερι και με χαιρετισαν.

"Χαχαχα, ειστε τρελα.." χασκογελασα. "Ολα ειναι υπεροχα, σας ευχαριστω, πραγματικα!" ειπα και τους χαμογελασα. Αυτο το γραμμα θα το φιλαξω για ενθυμιο. Μ'αρεσε αυτο οτι τωρα ειμαστε παρεα ολοι, μπορει να μην ξερω τα παιδια αλλα θα τα γνωρισω με τον καιρο.

*****
[Τεσσερες μερες μετα, παρασκευη.] 

Σημερα, ειναι η αποφοιτιση μας απο το σχολειο, πρεπει να ετοιμαστω. Γιατι σε λιγο θα ειναι εδω η εβελιν. Το καλυτερο;;; ειναι οτι ειμαι κατενθουσιασμενη, διοτι περασα στις στρατιωτικες σχολες της αγγλιας, οπως και ολη η παρεα! σε λιγες μερες θα ταξιδεψω μαζι με τους γονεις μου για να βρω σπιτι!!! 


(Το ξερω δεν ειναικαι τεραστιο, αλλα απο το τιποτα...ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ VOTES ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΕΣ *.*. Ελπιζω να σας αρεσει, θα προσπαθισω να βαλλω και αυριο. Αν μπορειτε αφειστε τα σχολια σας. Καλο απογευμα!!!!)