Μπαινω μεσα στην αιθουσα διδασκαλιας. Προσπαθω να συγκεντρωθω τοση ωρα αλλα μετα απο τα λογια της ναταλι δεν μπορω. Εμενα ομως δεν μου εχει κανει κατι, για να μην του μιλαω. Ουτοσι αλλος μονο φιλοι ειμαστε και τιποτα αλλο. Πριν καλα, καλα το καταλαβω το μαθημα των γαλλικων εχει τελειωσει, βλεπω την εβελιν να κουναει το χερι της πανω κατω.
"Ζεις;;" χασκογελαει μονη της.
"Αποτι φαινεται ναι" ειπα και γελασα μαζι της.
"Παμε;;;"
"Ναι παμε!!!" ειπα καθως πειρα την τσαντα μου απο κατω και την περασα στο εναν ωμο μου.
Σε ολο τον δρομο μιλαγαμε με την εβελιν για τα μαθηματα μας, γενικα και οι δυο μας ειμασταν αρκετα καλες μαθητριες. Την αφεισα σπιτι της, και συνεχισα για το σπιτι μου.
Ανοιξα με το κλειδι μου την πορτα και μπεικα μεσα, συνεχισα στις σκαλες για τον επανω οροφο. Ακουμπισα την τσαντα μου στην καρεκλα, εβγαλα τα μαθηματα για την επομενη μερα για να τα διαβασσω και στην συνεχεια κατεβεικα στην κουζινα για το μεσημεριανο μου, μπιφτεκια με σαλατα, μμμ καλο μου ακουγεται! εβγαλα απο το ψυγειο το φαγητο και το ζεστανα στο φουρνακι.
***
Διαβαζω εδω και 2ωρες και πραγματικα εχω ενα τεραστιο πονοκεφαλο. Οποτε θα ηταν καλη ιδεα να επαιρνα ενα ντεπον, πηγα στο μπανιο και ανοιξα την σακουλα με τα φαρκαμα. Μετα απο λιγο ψαξιμο το βρεισκω. Παιρνω λιγο νερο απο την κουζινα και ριχνω μεσα το ντεπον. Μπιαχ,αυτη η γευση του ντεπον ειναι σκετη βλακια. Καθισα λιγο στον καναπε ξαπλωμενη να χαλαρωσω, εκεινη την ωρα χτυπαει το κινητο μου. Αγνωστο νουμερο χμ...
"Παρακαλω;;" ειπα ηρεμα.
"Γεια σου στεφη ο χαρρυ ειμαι, ελπιζω να μην σε ενοχλω" μιλουσε τοσο ευγενικα και μου ηρθαν αμεσως στο μυαλο ξανα τα λογια της ναταλι, δεν ειναι και τοσο "κολοπαιδο", σηκωθηκα αποτομα απο το καναπε και πηγαινα πανω κατω.
"Χει γεια, οχι δεν ενοχλεις. Πες μου!"
"Θυμασε σημερα που μου ειπες οτι μπορεις να με βοηθισεις στα μαθηματικα; ισχυει ακομη αυτη η προταση;" αμεσως μου θυμηθηκα την κουβεντα μας στην εστια.
"Ναι θυμαμαι, χαχα ισχυει!" γελασα και ακουστηκε απο την αλλη μερια το γελιο του.
"Ωραια μπορεις σημερα;;; σπιτι μου ή σπιτι σου;"
"Ναι αμε, ελα σπιτι μου, δεν ειναι εδω οι γονεις μου, οποτε θα εχουμε ησυχια!"
"Ωραια, τοτε τα λεμε σε κανα μισωρο."
Δεν ανγχωθηκα καθολου! Απλα περιμενα, ανοιξα την τηλεοραση για να περασει η ωρα.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Τhe Now (greek fanfiction)
Teen FictionΗ νεαρή Στέφη, μαθήτρια της Γ' Λυκείου, μαθητευόμενη στο σχολείο της Καλιφόρνιας εχει βάλλει στόχο να σπουδάσει στις στρατιωτικές σχολές. Η ίδια ειναι μαθήτρια του 19. Ειναι ενα κορίτσι πειθαρχιμένο, με αρχές, ήθος και πάνω από όλα αξιοπρέπεια. O νε...
