Τhe Now (greek fanfiction)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21

"Ουτε και εγω χωρις εσενα εβελιν, να ξερεις οτι με χρειαστης θα ειμαι παντα διπλα σου. Αγαπη μου σου ευχομαι να ευτυχισης πραγματικα." ειπα και εκεινη με πειρε στην αγκαλια της και με αγκαλιασε σφιχτα οπως και εγω.

"Κοριτσια παμε;;;" ακουστηκε η φωνη του πατερα της.

"Ναι σε 2λεπτακια." ειπε η εβελιν.

"Ενταξει σε περιμενω κατω." ειπε και εκλεισε την πορτα του δωματιου. Ο γαμος εγινε στην αγγλια. Το αποφασισαν απο κοινου με τον λιαμ γιατι λεγανε να γινει στην καλιφορνια αλλα τελικα η οριστικη αποδαση ηταν να γινει στην αγγλια αφου συμφωνησαν και οι γονεις μεταξυ τους.

"Εντεξει." ειπε και εστρεψε το βλεμμα της πανω μου. "Θελω να σου δωσω κατι." ειπε και την κοιταξα περιεργα.

"Τι να μου δωσεις;;" ειπα και εκεινη πηγε στο συρταρι του κωμοδινου της και εμφανισε ενα μεγαλο κουτι. Το ανοιξε και εμφανιστηκε ενας κολιες. Δεν παει καλα. Μα τι κανει τωρα; θα την σκοτωσω. Ηταν ολο με περλες ηταν φοβερο.

"Ρε πας καλα;;;; Τι εκανες τωρα;;;" ειπα σοκαρισμενη.

"Αυτο στο πειραμε μαζι με τον λιαμ, ειναι ενα δωρο απο εμας για σενα." μου χαμογελασε διαπλατα.

"Δεν παιζεστε, μα γιατι σιγα τωρα.." ειπα κουνοντα το κεφαλι μου. "Θα το φορεσω τωρα...ταιριαζει με το φουστανι μου." ειπα και το πειρα απο το κουτι ενω , εβγαλα αυτο που ειχα βαλλει. Το περασα στο λαιμο μου και κοιταχτηκα στο καθρευτη, οντως ηταν εκθαμβωτικο. Ταιριαζε πολυ με το χρυση στραπλες τουαλετα. Τα μαλλια μου ηταν ελαφρες μπουκλες κατω και το βαψιμο αναλογο με τα παντα.
"Παμε θα αργησουμε.." ειπα και εκεινη κουνισε καταφατικα το κεφαλι της.
Κατευηκαμε στο κατω οροφοο και ειδαμε την καθλιν, τον στεφαν και τον ναιλλ να μας περιμενει γιατι θα οδηγουσε αυτος το αυτοκινητο. Ηταν και αλλοι συμμαθητες μας απο το σχολειο ποσο χαρηκα που τους ειδα ηταν και η ναταλι...μα ποσο εχει ομορφυνει;;; μολις την ειδα αγακαλιαστηκαμε θερμα οπως και ολοι μεταξυ μας.

"Λοιπον παμε;;;" ειπε η μητερα της εβελιν που διελυσε την ομορφη στιγμη των αγκαλιων.

"Ναι" απαντησε η εβελιν. Την πειρε απο το χερι ο πατερας της και εγω με την καθλιν πιασαμε το νυφικο για να μην σερνεται.

"Πειρες τις βερες;;" υπενθυμισα στον ναιλλ που βρισκοτα διπλα μου.

"Μην ανυσηχεις ολα υπο ελεγχο."ειπε και ανοιξε την πορτα στην εβελιν για να μπει μεσα.

Εγω πηγα με το αμαξι του στεφαν μαζι με την καθλιν. Ακολουθησαμε πισω απο το αυτοκινητο της νυφης σφυριζοντας οπως ακριβως εκαναν και τα αλλα αυτοκινητα που βρισκοταν πισω μας.
Μετα απο 5λεπτα διαδρομης φτασαμε ηταν κοντα σχετικα η εκκλησια της περιοχης. Παρκαρε ο στεφαν και κατευεικαμε, αμεσως πηγα στην εβελιν για να την βοηθησω με τον νυφικο. Στις δεξια και αριστερα ηρθαν η καθλιν και η ναταλι να βοηθησουν με τον νυφικο ενω πισω μου προχουσε ο ναιλλ με τον στεφαν και τον στιβ το αγορι της καθλιν (αν θυμαστε ο κολλητος του στεφαν). 
Αενεβηκαμε αρκετες σκαλες της εκκλησιας και η εβελιν με τον λιαμ εφτασαν προσωπο με προσωπο της εδωσε την αθοδευσμη και της ψυθιρισε κατι στο αυτι που το ακουσα της ειπε: "Εισαι η πιο ομορφη γυναικα και μελλοντικη συζηγος μου." αχχχχ θελω και εγωω!!!!! Προχωρισαμε μεσα στην εκκλησια και προχωρισαμε στο τραπεζι που ηταν στολισμενο, εγω με τον ναιλλ καθισαμε σε μια ακρη. Η τελετη ξεκινησε και αρχισα να κοιταω στην αντιθετη πλευρα των θεσεων οπου καθονταν ο ζευν, ο λουι και ο.....χαρρυ;;;; Ποσο καιρο εχω να τον δω;;; 1μιση χρονος περασε απο τοτε.  Διπλα του ειναι μια ομορφη ξανθια κοπελα περιπου στην ηλικια μας. Μα αυτη δεν ειναι η γνωστη ηθοποιος;; μπεθ σαιμονς;; ουαου! μπραβο χαρρυ good job. Με κοιτουσε τωρα και ενιωσα αυτο το αισθημα της πρωτογνωριμιας μας. ΤΟΤΕ...ΠΑΛΙΑ...ΟΤΑΝ ΗΜΑΣΤΑΝ 18ΧΡΟΝΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ 23ΧΡΟΝΩΝ ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ. Ευτυχως δεν καταλαβε οτι τον κοιταγα γιατι με χαιρετισε ο λουι με τον ζευν. Εκεινος δεν εκανε κατι γιατι νομιζε οτι δεν τον κοιταγα και καλυτερα βεβαια! Γυρισα και κοιταξα τον ναιλλ ο οποιος μου χαμογελασε με με τον γλυκο του χαμογελο μου. Μετα απο λιγα λεπτα επρεπε να παω να αλλαξω τα στεφανα, ενω ακολουθησε ο ναιλλ με τις βερες. Γυρισαμε στις θεσεις μας και ο ναιλλ μου ειπε στο αυτι: "Ο χαρρυ δεν εχει παρει τα ματια του απο πανω σου. Ειδικα οταν πηγες να αλλαξεις τα στεφανα σε ελεγχε απο πανω μεχτι κατω." ειπε με ενα πονηρο χαμογελακι. "Αστον να του τρεχουν τα σαλια." χασκογελασαμε.
Μολις τελειωσε η τελετη, φυγαμε με τα παιδια για την δεξιοση σ'ενα κλειστο χωρο, ο οποιος μεχρι να τον στολισουμε μας πειρε μια βδομαδα. Αυτη η εβελιν το ενα της βρομαγε το αλλο της ξυιζε, αλλα το αποτελεσμα βγεικε φανταστικο. 

"Που ειναι οι θεσεις μας;;;" μου ειπε η καθλιν.

"Το 5 μου ειπε η εβελιν μπροστα ακριβως απο το τραπεζι τους ζευγους." 

"Να το." ειπε η ναταλι.

Καθισαμε και μετα απο λιγο εμφανιστηκα και ο ζευν με τον λουι και τον χαρρυ μαζι με την μπεθ. Ρωτισαν καποιος ο οποιος ηταν υπευθυνος για τα τραπεζια και ειδα να ερχονται στο μερος μας. ΟΧΙ! Αυτη ηταν δουλεια της εβελιν και του λιαμ ειμαι σιγουρη. Γρρρ... Ηρθε και εκατσε απο την δεξια πλευρα μου ο λουι και διπλα μου ειχαμε αφισει κενη θεση για τον ναιλλ.

Μετα απο κανενα μισαρωρο ηρθε και ο ναιλλ ο οποιος εφερα το ζευγαρι. Εκατσε διπλα μου και μετα απο το χωρο που ακολουθησε αναμεσα στον λιαμ και την εβελιν εκοψαν την τουρτα, ενω ακολουθησαν χτυπιματα στα πιατα για το φιλι. Αφου εκατσα σερβιριστικαμε το φαγητο μας. 

*****
Τα ποδια μου με παιθαναν απο τον χορο και τα ψιλοτακουνα ...Χριστε ειναι ο πιο ωραιος γαμος που εχω παει ποτε. Ημαστε ολοι οι μαθητες του σχολειου συγγενεις ολοι οι παντες. Ακομα και οι γονεις μου ηρθαν... Καθως ημουν ορθη εξω απο την πιστα του χορου και χαζευα αυτους που χορευαν. Ακουσα μια φωνη.

"Χαζευεις;;" ειπε ο χαρρυ και ηρθε διπλα μου με ενα ποτηρι κρασι.

"Ναι, δεν ειναι υπεροχο ζευγαρι;;" ειπα και του χαμογελασα.

"Πολυυ." ειπε και ανταπεδωσε το χαμογελο που ειχα να δω 1μιση χρονο και μου ειχε λειψει.

"Πονανε τα ποδια μου." ειπα παραπονεμενη.

"Παμε να κατσουμε καπου;;" ειπε και πηγαμε στο χολ που ειχε καναπεδες μακρια απο την αιθουσα. 

Καθισαμε διπλα και πειραμε δυο ποτηρια απο το τραπεζι που ηταν στο χολ με οτι ποτα θελαμε.

"Λοιπον;;; Πως εισαι;;;" μου ειπε και εστρεψε το βλεμμα του πανω μου.

"Πολυ καλα ειμαι, τελειωσα την σχολη και τωρα δουλευω στο στρατιωτικο σωμα. Εσυ;;" 

"Εγω τωρα τελειωσα απο την τηλεοραση....Εχω δεχτη καποιες προτασεις για ενα εργο για να κανω τον ηθοποιο.." ειπε και πραγματικα μου φαινοταν πολυ καλο αυτο. 

"Ωραιοοο μ'αρεσει και πως παει;;; θα δεχτης;;" 

"Ναι ειναι πολυ ωραιο το σεναριο. Εσυ πως παει με τον στεφαν;;" ειπε και γυρισα και τον κοιταξα χασκογελοντας.

"Εχουμε χωρισει εδω και ενα χρονο, ειμαστε απα φιλοι." φανηκε εκπληκτος.

"Αληθεια;;; Ποτε εγινε αυτο;;" 

"Την ημερα μετα το ραντεβου μας, εμαθε το τι γινοταν με μας παλια και τσακωθηκαμε." 

"Αααα συγνωμη.." ειπε και χαμηλωσε το κεφαλι του.

"Για ποιο πραγμα;; Αφου δεν φταις εσυ!!" ειπα και τον σκουντηξα. Γυρισε και με κοιταξε μ'ενα χαμογελο.

"Θες να απομακρυθουμε απο εδω;;" ειπε.

"Θα το ηθελα." ειπα και εκεινος με αρπαξε απο το χερι και ανεβηκαμε κατι σκαλες, ανοιξε την πορτα και βγεικαμε στην ταραστα του ξενοδοχειου οπου γινοταν η δεξιοση. 

"Ουαου, αυτο ειναι τελειο." ειπα καθως αγναντευα την θεα απο ψηλα.

"Οντως ειναι..." ειπε και ηρθε διπλα μου οπου ακουμπουσα στο μπαλκονι τα χερια μου και εκανε το ιδιο.

"Εσυ; τι γινεται στην ζωη σου αυτη την περιοδο;; Ταιριαζεται πολυ με την μπεθ." γυρισα το κεφαλι μου για να το κοιταξω στα ματια.

"Ολα ειναι υπεροχα, γνωρισα την μπεθ και ολα εχουν γινει ομορφα, με εχει στρωση πολυ. Με εχει κανει να μην μπορω να κοιταω αλλη...Αυτο ειναι κατι που δεν το εχει καταφερη καμοια." ειπε και με κοιταξε στα ματια.

"Αυτο ειναι τελειο!!!!" ειπα και του χαμογελασα. 

"Καιι..." ειπε και με κοιταξε πονηρα.

"Ωχχχ τιι;;;" ειπα με πονηρο γελακι. Τοτε εβγαλε απο την τσεπη του πουκαμισου του ενα φακελο. Και απλωσε το χερι του να μου το δωσει.

Κοιταξα τον φακελο, κοιταξα αυτον, ξανακοιταξα τον φακελο και παλι αυτον. "Χαρρυ;;;;;;" εμεινα με τον στομα ανοιχτο. "Παντρευεσαι;;;;;" ειπα μ'ενα τεραστιο χαμογελο.

"Ναιιι!!" ειπε πραγματικα χαρουμενος.

"Συγχαρητηρια" ειπα κα επεσα στην αγκαλια του.

" Ευχαριστω στεφη μου." ειπε και με αγκαλιασε σφυχτα.

"Ελα να κατσουμε εδω να τον δω." ειπα και καθισαμε πανω σ'ενα πετρινο καθισμα. Το διαβασσα και πραγματικα μου φαινοταν απιθανο αυτο, ο χαρρυ παντρευεται. Ειναι υπεροχο νεο. Πραγματικα χαρηκα.

"Και κατι αλλο." ειπε και με κοιταξε με μια σπιθαμι στα ματια.

"Κι'αλλο;;; ποση χαρα μπορει να χωρεσω σε μια μερα;;;" ειπα και γελασε.

"Μαντεψεε..." ειπε και εκανε τον αδιαφορο με τον βλεμμα του.

"Ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι θα γινει μπαμπας;;;;" ειπα αφωνη.

"Που το καταλαβες;;;" ειπε και με κοιταξε κατευθιαν.

"ΑΑΑΑΑΑ ποσο χαρομαι ποσο χαιρομαι ποσο χαρομαιιιι!!!!!!" τρελαθηκα και επεσα στην αγκαλια του.

"Εγω να δεις..!!!" ειπε και περασε το χερι του γυρω απο την μεση του. "Δεν εχω ιδεα απο παιδια..." ειπε και γελασε..

"Δεν ειναι τιποτα. Θα μαθεις!!" ειπα και  ακουμπισα στο στερνο του. Μποριυσα καθαρα να ακουσω του χτυπους της καρδιας του. Και τους δικους μου να εκτοξευονται επειδη βρισκομαι μεσα στην αγκαλια του, ενα συνασθημα που ειχα να νιωσω καιρο. Εκεινος εσκυψε στο προσωπο μου και μου χαμογελασε, ενω και οι δυο ταυτοχρονα ηρθε κοντα και ακουμπισαμε τα χειλι μας. Φιλαει τοσο ωραιαο οσο φιλουσε. Δεν προκειται να αλλαξει αυτο. Η γλωσσα του ζητησε προσβαση στη δικη μου και εγω την εδωσα. Οι γλωσσες μας εναρμονιζονταν μεταξυ τους κανοντας ενα δυψασμενο φιλι τοσο υπεροχο και μοναδικο που ηταν κατι που ηθελα και το ηθελα σιγουρα απο τον ιδιο. Το νοσταλγουσα. Απομακρινθηκαμε και οι μυτες μας ηταν ενωμενες. Ενιωθα την αναπνοη του να διαλυεται πανω στο προσωπο. Χαμογελασαμε ο ενας στο αλλον και μειναμε αγκαλιασμενοι μιλοντας.

(Παει και αυτο το κεφαλαιο...Πως σας φανηκε;;; Εβαλα μεγαλο γιατι τελειωσα νωρις τα διαβασμα. Επισης ευχομα σε ολους καλη επιτυχια για τις εξετασεις, μακαρι να τα πατε εξαισια. Αλλωστε ειμαι σιγουρη οτι ολοι το θελουμε αυτο!! Καληνυχτα σας! Περιμενω τα σχολια σαςς..<3 )