ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17

843 70 8
                                    

Μολις ακουσαμε την φωνη απομακρινθηκαμε αποτομα ο ενας απο τον αλλον, ηταν η καθλιν....και...απο διπλα της ο χαρρυ. Πλακα μου κανουν τωρα;;

"Εεε, γεια σας!!!" ειπα, η καρδια μου ειχε εκτοξευτει, τωρα επρεπε;;;

"Συγνωμη που ενοχλουμε την στιγμη σας, αλλα ο χαρρυ σε εψαχνε." ειπε η καθλιν και  χαρρυ με κοιτασε χωρις εκφραση στο προσωπο και χωρις να εχει πει κατι μεχρι στιγμης.

"Υποθετω για να ηρθες μεχρι εδω χαρρυ θα ηθελες να μιλισεις με την στεφη, οποτε καθλιν παμε εμεις.." ειπε ο στεφαν και σηκωθηκε απο διπλα μου και την πειρε και εφυγαν.

"Βλεπω μια χαρα τα πατε εσυ και ο στεφαν.." ειπε ο χαρρυ χωρις ανεκφραστος ξανα.

"Ναι, ετσι φαινεται." ειπα ικανοποιημενη απο την απαντηση που του εδωσα. Δεν πειραζη, εκεινος κανει την ζωη του και εγω την δικη του. Δεν μπορω! ουσιαστικα αυτος τις θελει ολες οποτε δεν μπορω να κανω κατι και εγω δεν ειμαι τυπος τετοιος οποτε καλυτερα φιλοι. "Ελα κατσε εδω!!!" ειπα και του εδειξα την αδεια θεση διπλα μου. "Πως και ηρθες;"

"Σου ειπα οτι θα ερχομουν και να με!" ειπε και ηρθε διπλα μου.

"Αχα, δεν μου ειπες πως περασες στο ταξιδι σου; τι εγινε με την κοπελα;;" ειπα και ηθελα να δω τι θα μου απαντησει.

"Ωραια ηταν! τιποτα απλα το κανα με. Ειναι του γουστου μου και λεω να κανω κατι μαζι της." ειπε και δεν περιμενα κατι λιγοτερο ειναι η αληθεια μου. Το ξερα οτι θα γινοταν αυτο.

"Μια χαρα." ειπα και του χαμογελασα, για να καταλαβει οτι δεν ζηλεψα καν.

"Λοιπον παω να φυγω, μην σου χαλασω την βραδια με το στεφαν." ειπε ανετος.

"Οκ, θα τα πουμε οταν εχω εξοδο θα βγουμε καμοια βολτα. Τα λεμε φιλια χαζε." ειπα και σηκωθηκα, ενω σιγουρα δεν περιμενε να φυγω, μαλλον περιμενε να κατσω μαζι του. Ουτε καν ομως! 

"Φιλια." ειπε και εγω εφυγα και πηγα στα παιδια.

Εκει ηταν ολα τα παιδια και εκατσα μαζι τους. Κατα της 12 φυγαμε γιατι την επομενη μερα ειχαμε την πρωτη μερα μαθηματων οποτε φυγαμε ολοι μαζι!!

[ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ. ΑΡΧΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ. ]

"Δηλαδη απο δω και περα θα συγκατοικουμε;;" ειπα και τον κοιταξα τοσο χαρουμενη.

"Ναι, θα ειμαστε συνεχεια μαζι." μου ειπε τοσο χαρουμενος.

"Πρεπει να παμε απο το σπιτι ομως που εμενα με την εβελιν να παρω τα ρουχα μου να τα φερω εδω." ειπα και πραγματικα ημουν τοσο χαρουμενη που θα μεναμε μαζι με το ανθρωπο που τα εχω 2χρονια.

Τhe Now (greek fanfiction)Where stories live. Discover now