|PAYİDAR|#Wattys2017

∞12.Bölüm |Mecburiyet|

|Sonsuzluğa ulaşmak için sonumuzun gelmesi gerekiyordu. Ama insanlar, sonsuzluğa ulaşmak yerine soysuzluğa varmak istedi. Ve uğruna, tüm soyları yok etti.|

'Bölüm şarkımız; Filo Rida ft. Sia- Wild Ones.'

12.Bölüm/ Gece ve Gündüz

~~~~~~~~

"İstersen," dedi usulca. "Babası ben olurum."

Çağrı'nın sırtındaki ellerim donup kalırken ne tepki vereceğimi bilemedim. Bir süre sonra burnumu çekip ellerimi gevşettim ve Çağrı'dan ayrıldım. Beklenti içinde yüzüme bakarken tekrar burnumu çektim.

"Onu doğurmayacağım," dedim aniden.

"Bunu yapamayacağını biliyorsun," dedi nazikçe. "10.gebelik haftasından önce bebek yok edilebilir. Ama seninki 11 haftalık. Yani, eğer ona bir şey yaparsan cinayet işlemiş olursun."

"Umrumda değil! Anladın mı!? Eğer annem bunu duyarsa kahroluyor ve eğer, babam bunu duyarsa beni vurur. Onu doğuramam. Onu doğurmam."

"Esin, seni anlıyorum ama bırakta yardım edeyim. Karnındaki günahsız. Onun bir suçu yok. Yaptığın hatayı başkası düzeltemez," dedi ve ellerimi tuttu. "O yüzden... Evlen benimle. İnan bana seni korurum."

"Ama neden? Neden bunu yapıyorsun ki? Beni doğru düzgün tanımıyorsun bile."

"Çünkü çaresiz olman hoşuma gitmiyor ve... Ve sana değer veriyorum."

"Yani?" dedikten sonra ellerimi ondan kurtardım. "Eline geçen bu fırsatı değelendireceksin, öyle mi? Seninle evlenmeyeceğim."

"Hayır, hayır. Tabi ki öyle değil. İstediğin herşeyin üzerine yemin ederim ki kötü bir niyetim yok."

"Et o zaman," dedim ve kaşlarımı çatıp Çağrı'ya baktım. "Şirin'in üzerine yemin et."

"Şirin'in üzerine yemin ederim sana elimi bile sürmeyeceğim." dedi hemen ardımdan.

Birkaç saniye sessizce durup Çağrı'ya baktım. Ne yapmam gerek bilmiyordum. Karnımdaki çocuğun babası kim onu da bilmiyordum. Ve artık onu aldırmam da mümkün değildi. Ama doğurursam da kimseye laf anlatamazdım. Beni dinlemezlerdi, hele ki ailem... Daha Gürkan ile birlikte olduğumu bile bilmiyorlardı. Hamile olduğumu duysalar beni parçalarlardı herhalde, hem de babası belli değilken.

"Çiğdem'in hiçbir şeyden haberi yok,"

Lanet olsun! Çağrı'dan uzak durmaya çalıştıkça daha çok birbirimize yaklaşıyorduk ve bu hiç hoşuma gitmiyordu.

"Eğer istersen söylemezsin, buna karışmam."

Çağrı'yla evlenme fikri beynimi karıncalandırıyordu. Ama artık bencil olamazdım. Karnıma bir bebek vardı.

"Ne zaman?" derken kendimi ateş çemberinin ortasındaki akrep gibi hissetmiştim.

Bir an şaşırdı.

"Ne, ne zaman?"

"Nikâh tarihimiz?"

Yüzüme boş boş bakınca sesimi algılayamadığını anladım. Ardından silkelenip olduğu yerde kımıldandı.

"Ne... Ne zaman mı?.. Şey... Sen... Sen ne zaman... Ne zaman istersen."

Birkaç saniye sessiz kaldım.

"Bir hafta sonra. Daha fazla erteleyemem. Karnım ne zaman büyüyecek onu bile bilmiyorum. Ayrıca, annemlere anlatmam gerekiyor," derken aklıma gelen soruyla kısa bir duraksama yaşadım. "Şey, senin ailen?.."