|PAYİDAR|#Wattys2017

∞13.Bölüm |Nişan|(+16) (Düzenlendi)

|Tek hatam sana güvenmekti, demiştin? Peki, sebep miydi bu? Bu yüzden mi değiştin?|

'Bölüm şarkımız; Naz Ölçal- Tek Nefes.'

13.Bölüm/ Sızıntılı düşünceler.

*******

Çiğdem ile birlikte arabadan inip kocaman evin önünde durduk.

"Sanki," dedi Çiğdem eve bakarken. "Ev, her baktığımda biraz daha büyüyor."

Dediğine sadece güldüm ve birlikte evin büyük bahçesine girdik. Çamur, havlayarak bize doğru koşmaya başlayınca yere eğilip ona sarıldım.

"Oğlum, Çamur? Sen ablayı çok mu özledin? Kıyamam sana."

"Ya, Esin. Dokunma şuna Allah aşkına. Pireli falandır o."

Çiğdem'e gözlerimi devirdim.

"Yıllar oldu. Daha alışamadın. Bari bana karışma."

"Esincim, bavullarınızı çıkarıyorum yukarıya." diyen Hakan abiye bakıp gülümsedim.

"Tamam abi, sen çıkar biz geliyoruz." deyip ayağa kalktım. "Haydi gidelim."

Merdivenlerden çıktık ve eve girdik. İçeri girdiğimiz gibi burnuma dolan nefis yemek kokusuyla hipnoz olmuş gibi mutfağa yöneldim. Mutfağa girdiğimde ortadaki masada duran sayısız yemeği görünce sevinçle gözlerim büyüdü.

"Evet be. Evet." dedim ve koşarak masaya yaklaştım. Masanın üzerinde duran sarma tabağını elime aldım. "Canım... Seni ne kadar çok özledim bilemezdin..."

Sarmayı büyük bir zevkle ağzıma atıp gözlerimi yumdum.

"Esin!" diyen ses ile kendime gelince gözlerimi açtım. "Aa, sizde mi buradaydınız?"

Aşçılarımıza kısa bir bakış atıp el salladım.

"Biraz yiyeyim, gelip sarılacağım size, söz."

Hepsi birden bana bakıp güldüler. Bende, sarmayı yemeye devam ettim.

"Kızım?"

Sarmayı ağzıma atarken başımı mutfağın girişine çevirdim.

"Anne?"

"Kız aç mı bırakıyorlar seni?"

Onu duymazdan gelerek ağzıma bir tane daha sarma attım ve anneme doğru gidip ona sarıldım.

"Nasılsın anne?"

"Ben iyiyim de sen değilsin sanki?" dedi ve kollarımdan tuttup beni hafifçe geri itti. "Dur bakayım sana. Kız? Kaç kilo aldın sen?"

Az kalsın ağzımdaki lokma boğazımda kalıyordu.

Çiğdem ile gözlerimiz kesiştiğinde bana ima ile baktı.

"Ne bileyim anne kaç kilo aldım? Sen onu bırak da, babam nerede? Anlattın ona değil mi?"

Başını aşağı yukarı salladı.

"Anlattım tabi. Ama azıcık ağresifleşti. Bilirsin, seni paylaşamaz." dedi ve başını omzumun üzerinden çalışanlara çevirdi. "Siz odaları temizleyin. Çiğdem kizim da eşyalarını yerleştirsin."

Annem böyle deyince benimle konuşmak istediğini anladım. Özel olarak konuşacaktı. Ve annem benimle ne zaman ciddi olarak konuşsa ona herşeyi ötüyordum.

Çalışanlar ve Çiğdem mutfaktan ayrılınca annem mutfak kapısını kapattı ve yanıma geldi.

"Beni aradığından beri içim içimi yedi. Aklıma bin türlü musibet geldi ve gece düşünmekten uyuyamadım. Söyle bana, bir sorun falan mı var? Yoksa bu çocuk seni zorluyor mu?"