SAPLANTI 2: Tehlikeli Oyunlar

~46~

Gülümsedi, ardından da tekrardan bıçağı işaret etti gözleriyle.

"Benden nefret mi ediyorsun? Kanıtla o zaman."

Kahretsin! Ne yapacaktım şimdi?!

Ona karşı olan nefretimi göstermek istiyordum. Bilsin ve benim gibi acı çeksin istiyordum. Eğer dediği gibi hala ondan hoşlansaydım bilirdim öyle değil mi?!

"Aras üzerime gelme! Yapmayacağım öyle bir şey!"

"Emin misin?"

"E-Evet... Sanırım"  Yutkundum. Gözlerim kapının kilidine kaydı. Kilitli değildi, az önce Aras girmişti içeriye. Fakat dışarıdaki korumaları nasıl atlatacaktım? Şu an bunu düşünmenin sırası değildi. Tek şansım buydu.

Aras'la arama mesafe koymak için yerdeki bıçağı almaya gittim. Ardından sırtımı kapıya yasladım ve bıçağı ona doğrulttum.

"Yapabilirim, gerçekten... Korkmuyor musun?"

"Sence?"  Diye cevap verdiğinde hızlıca kapının kolunu aşağıya indirdim ve ardından kendimi dışarıya atarak kapıyı Aras'ın yüzüne kapattım.

Merdivenlerden aşağıya o kadar hızlı iniyordum ki bi ara düşeceğimi sandım. Nefes nefese evin giriş kapısına doğru yöneldim. Kapıyı açmaya çalıştığımda yukarıdan kilitli olduğunu fark ettim.

Onu açmaya çalışırken Aras çoktan arkamdaydı. Arkamı dönmekten korkuyordum, çünkü başarısız olmuştum. Onun gözlerinde ki zaferi görmek istemiyordum.

"Daha fazla çabalaman gerekecek güzelim."

Sinirle soluyarak arkamı döndüm, Aras'a bakmadan tekrardan merdivenleri çıkmaya başladım sıkıntıyla.

Aras ise aşağıdan bağırıyordu,

"Özür dilerim! Böyle olsun istemezdim ama başka çarem yoktu..." Onu duymazdan gelerek çıkmaya devam ettim. Odaya girdikten kısa bir süre sonra Aras içeriye girdi.

"İstediğin bişey var mı?"

"Gitmen."

"Pekala, öyle olsun." Diyerek sıkıntıyla odadan çıktı ve kapıyı üzerime kitledi. Canım sıkılmıştı, daha eğlenceli bi odaya kitleyemez miydi en azından?!

Kapıyı tıklayarak bağırmaya başladım, en sonunda fark edip içeriye girmişti.

"Efendim?"

"Telefonunu verir misin? En azından Selin ve Kuzey'e iyi olduğumu söyliyeyim..?"

"Kuzey ve Selin zaten şu an senin kaçırıldığının farkındalar."

"Harika!"

"Aynen öyle." Diyerek sırıtmaya başladı. Bir süre sessizlik oldu, artık gitseydi ve beni yalnız bıraksaydı iyi olacaktı..!

"Dünden beri bir şey yemiyorsun, pizza söyliyeyim mi? Birlikte en son yediğimiz şey oydu... Ama Bodrum'da ki pizzacıların numarasını bilmiyorum. Hamburger falan söyliyeyim mi?"