SAPLANTI 2: Tehlikeli Oyunlar

~65~

Eve vardığımda Aras'a bu haberi vermek için sabırsızlanıyordum. İçeriye girdiğimde Aras'ın buz mavisi gözleri yine üzerimdeydi ama bu sefer bağırıp çağırmak yerine açıklamamı bekliyor gibiydi.

Daha fazla bekletmeden gülümseyerek karşısına geçtim ve konuşmaya başladım,

"Sevgilim sana güzel haberlerim var.."

"Delfin, babanın evinde ne işin vardı?!" Dedi gözlerini kısarak.

"Kendin de diyorsun 'babanın evinde' yani babamın evi olduğu için gitmiş olabilir miyim sence de?"

"Delfin delirtme beni, en son o adam benim babam değil diyordun!" Sinirle soluyarak Aras'ın sakinleşmesini bekledim.

Aras nihayet susmaya karar verdiğinde konuşmaya başladım,

"O eve evlendiğimizi söylemek için gitmiştim. Onlardan hiç bir beklentim kalmamıştı artık fakat babam bu sabah bana dedi ki Aras'la seni bu akşam ağırlamak istiyoruz."

"Söyle Mehmet Aksoy'a, hiç bir yere gitmiyoruz."

"Aras babam gerçekten bizi desteklemesede yinede güveniyor. İlişkimize inanıyor, senin bana zarar vermeyeceğine.."

"Delfin, Kuzey'de orada?! Ben o herifle seni bir daha aynı masada oturtmam."

"Kuzey'in sevgilisi var." Dedim aniden. Daha sonra dediğime pişman olmuştum, kahretsin! Neden yalan söyleme gereği duymuştum ki ben şimdi?!

"Öyle mi?" Başımı olumlu anlamda sallayarak gözlerimi gözlerinden kaçırdım ve kısık bir ses tonuyla "Öyle." Diye ekledim.

"Delfin ben o adamdan hoşlanmasamda senin daha fazla üzülmemen için gidicem." Dediğinde boynuna atladım. Sımsıkı sarıldıktan sonra geri çekilerek sözüme devam ettim,

"Onlar senin de ailen sayılır Aras. Biz evliyiz..."

"Onlar senin ailen, benim değil!"

"Tamam, dediğin gibi olsun. Sadece senden tek bi ricam var o da bu akşam sakin olman. Lütfen?"

"Delfin, kavga etmek için gitmiyorum oraya, merak etme sakin olucam."

Gülümseyerek dudağından uzunca öptüm ve ardından kıyafetlerimi seçmeye başladım...

***

Nihayet saat 10 olmuştu! Aynada kendime kısaca baktıktan sonra Aras'ı incelemeye başladım.

"Çok mu yakışıklı oldum?" Dedi tek kaşını kaldırarak aynadan gözlerime baktı.

Arkasından sarılarak boynundan öptüm,

"Evet, çok yakışıklısın." Sırıtmaya başladı.

"Hadi bi an önce gidelim artık bitsin." Gözlerimi devirerek önden arabaya doğru hızlı adımlarla yürüdüm...

Evin kapısının önünde araba fren yaptığında Aras'ın uzattığı elini sıkıca kavradım ve içeriye doğru ellerimizi ayırmadan yürümeye devam ettik.

Gözlerimi ilk olarak babama kaydırdığımda babam ise Aras'ı inceliyordu. Daha sonra ise bana doğru gelen Emir'e sımsıkı sarıldım.

"Delfin, Selin beni aradı..." dediğinde kaşlarım çatıldı. Geri çekilerek onu dinlemeye başladım.

"Geçin masaya anlatırım daha sonra."

Sema'ya bile sarılmıştım o anki mutluluğumla, Aras'la birlikteliğim devam ederken aynı zamanda ailem yanımdaydı.

"K-Kuzey yok sanırım?"

"Gamze'nin doğum günüymüş. Arkadaşlarıyla kutlamaya gittiler." Bunu duyduğuma sevinmiştim. İkimiz için de onun burada olmaması çok daha iyiydi.