SAPLANTI 2: Tehlikeli Oyunlar

~57~

Kahvaltımı ettikten sonra Kuzey'le karşılaştım.
Beni görünce yolunu değiştirmeye çalışsa da arkasından seslendim. Bu sefer durdu ve bakışlarını bana kaydırdı,

"Efendim Delfin?" Dedi bıkkın bir ses tonuyla.

"Kuzey ben böyle olsun istemiyorum. Benim yüzümden evden gitmeni hiç istemiyorum... Ayrılmak konusunda haklıydın, ama dostluğumuz bitsin istemiyorum."

"Delfin biz sadece iki harika kardeşiz bundan sonra."
Alayla sırıttığında gözlerimi devirdim,

"Seni aldattığımı düşünmüyorsun öyle değil mi?"

"Beni aldattığının sen bile farkında değilsin! Aras'ın ismini duyunca bile bakışların, yüzündeki ifade değişiyor." Dediğinde gözlerimi kırpıştırdım, böyle bir şey olamazdı, olmamalıydı.

"Emir'e ayrıldığımızı söyledin mi?" Dedim konuyu değiştirerek,

"Henüz değil, sen?" Dediğinde aynı yanıtı verdim,

"Henüz değil.."

"İyi." Diyerek yanımdan uzaklaştı. Soğuk tavırları kalbimi kırıyordu, ama hak etmiyor değildim.

Telefonum çaldığında arayan Aras'tı. İlk başta meşgule atsamda ısrarla çalıyordu,

"Efendim?!"

"Nasılsın?"

"Kötüyüm, sen?"

"İyileştiriyim?"

"İyileşemeyecek durumdayım." Dedim ısrarla.

"Delfin seni görmek istiyorum, sadece izliyeceğim. Lütfen, gel... Yeni bir tablo üzerinde çalışıyorum."

"Aras, resimlerimi çizip durma! Gelemem!"

"Akşama toplantım var şu an halletmem gerekiyor."

"Toplantına hazırlan o zaman beni bekleme!"

"Lütfen, toplantıdan önce kafa dağıtmam lazım."

"O zaman internete Delfin Aksoy yaz ve bakarak çiz."

"Off, pekala." Dedi pes edercesine. İstediğini yapmamıştım, onu kırmış mıydım?

Hayır Delfin, onun sana bağlanmasına izin verme! Her şey senin elinde! Sen doğru olanı yaptın...

Kafamdaki seslerden kurtulmaya çalışarak aniden kapatmakta olduğum telefona bağırdım,

"Dur! Yarım saate oradayım..."  Neden bunu yapmıştım?!

"Biliyordum." Dediğinde daha da çok pişman olmuştum dediğime.

Sinirle telefonu yüzüne kapattığımda odama doğru ilerleyerek aynanın karşına geçtim. Yüzümü renklendirmek için şeftali tonlarında allığımı sürerek 
uyumlu bir ruj seçip düzgünce sürdüm dudaklarıma.

Madem tablomu çizecekti, güzel olmalıydım öyle değil mi?

Arabaya binerek güvenliklere alışveriş merkezine gittiğimi söyledim.

"Poşetleri taşımanıza yardımcı olabilirim?" Dediğinde ise telaşa kapılmayarak sakince yanıt verdim,

"Gerek yok, kendim halledebilirim."

****

Aras'ın evine vardığımda kızıl saçlı orta yaşlı bir kadına resim odasının yerini sordum, ardından kocaman evin içinde bulmaya çalıştım.