•hoofdstuk 1•

147 19 1
                                    

*1 jaar later*|POV Maartje
Ik zucht. 'Ik zit nu al ongeveer een jaar hier, binnenkort mag ik naar huis.' Juul knikt. Ik heb Juul leren kennen toen ik hier een week zat. Het was zwaar want ze vroeg veel. Ik heb haar nog steeds mijn tattoo niet gezien en heb haar ook nooit verteld wat er is gebeurd. 'Juul?' Zeg ik. 'Ja wat is er?' Antwoord ze. 'Weet je nog dat toen ik hier kwam ik niet wou vertellen waarom ik hier was? Nou..' zeg ik en ik begin te vertellen. Ik vertel over de ruzie en dat het uit ging tussen Harm en Liv, dat ze die dag het huis uitging en toen in coma raakte. Ik vertel ook over de bruiloft en hoe alles daar fout ging, als laatst vertel ik over die dag dat ze in mijn armen stierf..'Oh Maartje wat erg!' Zegt ze en ze trekt me in een knuffel. Ik begin te huilen. 'Het blijft zwaar.' In dit jaar heb ik leren accepteren dat het niet mijn schuld was, is Juul mijn beste vriendin geworden en hebben we zelfs besloten dat als we hieruit komen (wat morgen is) dat we dan bij elkaar intrekken. Juul gaapt. 'Ik ga slapen het is half twaalf.' Zegt ze. Ik knik en stem ermee in. 'Ik heb zin in morgen.' Mompel ik nog.

Ik word wakker en de zon schijnt in mijn gezicht. 'Juul! Juul! Juul! Wakker wordennnn!' Roep ik. Juul draait zich slaperig om, ik grinnik. 'Vandaag is het zover!' Roep ik enthousiast door de kamer. Juul kleed zich aan en we kletsen nog wat. Dan komt er een zuster onze kamer in. 'Pakken jullie jullie spullen? Het is zover.' Ik knik blij, pak mijn tas en huppel zowat achter de zuster aan. Juul sloft er een beetje achteraan. Ik grinnik 'moe Juul?' Ze gaapt en sloft dan weer verder. We komen aan bij het kamertje van de directeur en we gaan om de beurt naar binnen. Ik kom binnen en er ligt een ontslag papier op het bureau. Ik zet mijn handtekening en geef de man een hand. Ik huppel weer het kantoor uit en wacht tot Juul klaar is. samen lopen we naar de ingang die open word gedaan. Ik kijk naar buiten en snuif de lucht goed op. 'Op naar een nieuw leven!'

Ik kijk om me heen maar zie de jongens niet. Dan voel ik een hand op mijn schouder. Ik schrik en draai me om. 'Jer!' Schreeuw ik en ik spring in zijn armen. Hij geeft me een zoen. 'Ik heb je gemist.' Mompelt hij tegen mijn lippen. Dan laat ik hem los en knuffel de jongens uitgebreid. Dan hoor ik gekuch, Juul staat achter me en kijkt een beetje ongemakkelijk. Ik lach en trek haar naar me toe. 'Jongens dit is Juul, juul dit zijn Harm, Joost, jer, en link.' Ze steken alle vier hun hand op als ik hun naam zeg. Juul haar blik blijft hangen op Harm. 'Kan je het zien?' Grapt Harm. Juul word rood. 'Nou zullen we dan maar naar huis gaan.' Onderbreekt Joost de stilte. We knikken en stappen dan in de auto.

POV Harm

We zitten in de auto op weg naar Maartje. Iedereen is stil want niemand weet wat te zeggen. 'Ik kan niet wachten om Maartje weer te zien!' Onderbreekt jer de stilte. 'Ja.' Zegt link. Dan is het weer stil.

We stappen de auto uit en zien Maartje staan met nog iemand. Ze kijkt zoekend om haar heen. We sluipen op Maartje af en jer legt zijn hand op haar schouder. Maartje draait zich om en roept 'jer!' En ze springt in zijn armen. Jer geeft haar een kus en mompelt wat tegen haar lippen. Dan laat ze los en knuffelt ze ons uitgebreid. Dat meisje staat een beetje ongemakkelijk achter Maartje. 'Jongens dit is Juul, juul dit zijn Harm, Joost, jer, en link.' Zegt Maartje. We steken ons hand op als onze naam word genoemd. Ik zie dat Juul mij aan blijft staren. 'Kan je het zien?' Grap ik. Juul kijkt ongemakkelijk weg. Dan pas valt me op hoe erg ze op Liv lijkt.

In de auto staar ik uit het raam. Juul zit naast me en ik durf haar niet meer aan te kijken. Ik krijg een bericht van jer.

*privechat jer*

Trainmen🌊🚂: wat is er met je aan de hand gast?

U: niks Hzo?

Trainmen🌊🚂: omdat je al de hele tijd uit het raam staart.

U: er is niks. Laat me gewoon!

Ik zucht en staar weer uit het raam. Ik zie jer weer naar me kijken maar ik trek me er niks van aan. Langzaam rolt er een traan over mijn wang, dit gaat nog moeilijk worden.

Als we eenmaal thuis zijn loop ik gelijk door naar mijn kamer. Ik ga op het bed zitten en begin te huilen. Dan ga ik liggen en val ik langzaam in slaap.

|YDY mensen. Dit is het Eerste echte hoofdstuk van a New start. Laat even weten wat je er tot nu toe van vind en laat dan ook gelijk even een sterretje achter.

Xx. Maartje💕

A new start| BOOK 2Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ