A new start| BOOK 2

•hoofdstuk 15•

*pov Juul 2 dagen later*
De tranen stromen over mijn wangen, het lijkt wel alsof ze nooit stoppen. Het is mijn schuld dat mijn beste vriendin is het ziekenhuis ligt, mijn schuld dat mijn ene beste vriend in een coma ligt en de andere huilend op zijn kamer zit. Alles is mijn schuld, als ik gewoon nooit geboren was was iedereen nu Okay, jeremy en Maartje waren van hun kinderen aan het genieten en Harm was gewoon zijn vrolijke zelf. Ik Loop naar mijn badkamer en uit het kastje pak ik een bakje met mesjes, ik kijk niet eens meer welk mesje ik pak, het maakt me niet uit. Ik doe de mouw van mijn trui omhoog en mijn ogen zoeken een leeg plekje, maar mijn hele arm staal al vol, diepe, minder diepe, verticale, horizontale, grote en kleine; ze zijn er allemaal. Ik zet het mesje op mijn been en druk er wat op en terwijl ik druk geef haal ik hem over mijn been, ik herhaal de handeling steeds een stukje sneller. Als ik zo erg aan het trillen ben leg ik het mes neer en kijk naar mijn been. Het bloed stroomt uit de wonden. Ik zet mijn ene vinger aan het begin van de snee en mijn andere aan het eind en ik houd mijn vingers zo ver als ik kan uit elkaar, de zijkanten van de snee raken elkaar niet, het moet dus eigelijk gehecht worden maar daar heb ik geen zin in.

"Pinggg"

Ik kijk op mijn telefoon en zie dat ik een snap heb van rose, mijn internet bestfriend.
Op de foto die ze stuurd is ze aan het huilen: 'Hey iris, I know we haven't talked a lot lately but i trust you and i needed to talk with someone.'

(Voor de mensen die niet Engels kunnen: hey Iris, Ik weet dat we al heel lang niet hebben gepraat maar ik vertrouw jou en ik moet met iemand praten)

Ze heeft het naar de verkeerde persoon gestuurd, echt iets voor haar. Ik besluit te vragen hoe het met haar gaat. Meteen krijg ik een antwoord terug; "I'm fine thanks for asking"

(Het gaat goed, bedankt voor het vragen.)

Ik wist niet dat het kon maar ik begin nog harder te huilen. Hoe had ik ooit zo dom kunnen zijn, natuurlijk vertrouwt ze me niet. Ik pak het mesje weer op, in die paar seconden veranderd een deel van mijn verdriet in boosheid. Ik zet het mesje op mijn arm en trek hem in een verticale lijn door de rest van de sneeën. Zonder dat ik er iets tegen kan doen komt er een gil van pijn uit mijn mond. En een paar seconden later komt Harm mijn kamer in gerend. Als hij me ziet staat hij stil, hij kijkt naar mijn armen. Langzaam loopt hij naar me toe. Als hij tegenover me op het bed gaat zitten pakt hij allebei mijn armen vast als hij alle 2 mijn armen goed heeft gekeken kijkt hij me recht in mijn ogen aan en ik zie een traan uit de hoek van zijn oog komen. 'Sorry' ik kijk hem verbaasd aan 'sorry dat ik er niet voor je was.' Ik probeer iets te zeggen maar ik kan het niet. Ik kan hem ook niet aan kijken, dus staar ik naar mijn dekens. 'Juul, je had beloofd het niet te doen.' Ik kijk niet weg van de dekens die langzaam rood worden van het bloed dat van mijn arm af stroomt. Naast mijn gehuil en soms wat gesnik van Harm is het stil, allebei weten we niet wat we moeten zeggen. De telefoon van Harm verbreekt de stilte 'het is het ziekenhuis, ga jij maar douchen dan neem ik op.' Ik knik en loop richting mijn badkamer, 'ga maar in mijne.' Ik weet waarom hij dat zegt en eigelijk wil er tegen in gaan maar ik heb er de energie niet voor.

Als ik klaar ben met douchen loop ik naar mijn kamer en doe een joggingsbroek en een trui aan. Als mijn haar ook een beetje normaal er uit ziet loop ik naar beneden. Harm heeft gekookt. 'Hey' 'hey' 'dus.. hoe gaat het?' Ik antwoord met ja om zijn vraag te ontwijken. 'Ik heb pannenkoeken gebakken, wil je er 1?' Ik schud mijn hoofd 'Juul, je moet wel wat eten.' 'Ik heb geen honger' 'kom op Juul, je hebt al de hele dag niks gegeten en gister ook al bijna niks.' 'Ik heb gewoon geen honger Okay! Jeezz.' 'Okah Okay.' Zegt hij maar ik weet dat hij me niet geloofd. Als hij eten voor zich zelf heeft gepakt en weer zit zegt hij 'ik ga straks naar het ziekenhuis ga je mee?' Ik knik.

Jeremy ligt nog steeds in een coma en Maartje is 1 keer wakker geweest na de bevalling. We weten dus de namen van de baby's  nog steeds niet. De 2 meisjes doen het goed, ze zijn nog wel iets te klein doordat ze 2 maanden te vroeg zijn geboren, het jongetje daar in tegen gaat niet zo goed, hij ademt nog steeds niet zelf en de dokters zijn bang dat hij het niet gaat overleven.

Als we ongeveer een uurtje later bij het ziekenhuis aan komen lopen we als eerst naar de kamer van Maartje ik zie dat alle een deel van de draadjes en buisjes die de vorige keer dat we er waren weg zijn. Ik weet nog heel goed de eerste keer dat ik Maartje zag na het ongeluk.

Tb*
We mochten naar Maartjes kamer toe. Ik pak de deur klink vast maar ik durf niet, uit eindelijk doe ik het toch. zodra ik Maartje zie liggen stop ik met lopen. Ze ligt aan heel veel draadjes en er staan veel monitoren om haar heen. Ik kijk en zie een hartmonitor en daarnaast een infuus, aan de andere kant van het bed staat een apparaat voor haar ademhaling die met een grote kap aansluit op haar mond. Ik zet een stapje naar achter maar Harm pakt Mn hand vast. 'Kom dan gaan we samen.' Hij geeft me een kort kneepje in mijn hand en neemt me dan mee de kamer in.

Ik ben blij om te zien dat ze niet meer helemaal vast zit met allemaal draadjes, alleen nog maar een infuus. Een dokter komt de kamer in, 'Ohw jullie zijn hier, we wilde jullie net bellen. Maartje is  een paar keer wakker geweest en is ook aanspreekbaar geweest we denken dat ze straks weer wakker word, dus jullie mogen gewoon hier blijven, als ze wakker word probeer haar rustig te benaderen.' We knikken allebei. 'Hebben jullie nog nieuws over de baby's en Jeremy friezer?' 'Bij jeremy Zijn er nog steeds geen verbeteringen maar de dokters hebben nog hoop, met de 2 meisjes gaat het heel goed, het jongetje begint eindelijk een beetje zelf te ademen maar verder gebeurt er nog niet zo veel.' De dokter wilt nog wat zeggen maar ik onderbreek hem. 'Maartje.' Ze heeft haar ogen half open. 'Jer......wa...waar....i..is.....j.....jer? En....de...de......ba....baby..s?'

|A/N sorry voor de late update.
————————————————————
#QOTC welk cijfer geef je dit boek?

Xx juul <3