•hoofdstuk 7•

132 18 2
                                    

* 1 week later| POV Jer*
Ik word wakker en merk dat Maartje niet meer naast me ligt. Ik zie dat het 3 uur s'nachts in en het licht in de bad kamer staat aan. Ik loop naar binnen en zie Maartje over de wc gebogen zitten, ik pak haar haar en houd het naar achter. Ze kijkt dankbaar om maar draait meteen weer terug en geeft weer over. Na ongeveer nog 10 minuten zo te hebben gezeten gaan we terug naar bed. 'Jer...' zegt Maartje voorzichtig. 'Wat is er?' 'Ik denk dat ik zwanger ben' zegt ze. 'Het komt goed, ga nu maar slapen, morgen gaan we een zwangerschaps test halen.' Zeg  ik om haar te kalmeren.

Ik word wakker en zie dat Maartje nog slaapt. Ik doe snel wat kleding aan. Ik loop naar beneden en ga meteen door naar mijn auto.

Even later kom ik terug met een zwangerschaps test en chocola. Ik maak Maartje wakker en geef de zwangerschapstest.

*POV Maartje*

Ik loop met de test in mijn hand naar de badkamer en volg de instructies. Als ik klaar ben loop ik naar jeremy toe. Ik ga op zijn schoot zitten en samen wachten we tot het apparaatje in mijn hand begint te piepen.

2 streepjes

Ik weet niet of ik blij moet zijn of juist niet. Ik ben pas 20 en nog niet klaar om een kind te krijgen, maar aan de andere kant, ik had altijd al moeder willen zijn en Jer is zeker de man waar mee ik kinderen wil. Ik geef hem een knuffel. 'Gaan we het de andere al vertellen' vraagt Jer. ' zullen we het tijdens de jaar wisseling zeggen?' Stel ik voor. ' is goed dat is toch morgen al.' Het is 10 uur dus besluiten we uit bed te gaan en te gaan ontbijten.

*vorige avond| Pov Juul*

Het is iets van 1 uur s'nachts. Ik lig zoals elke nacht voor me uit te staren met muziek en tranen die over mijn wangen rollen. De tranen blijven maar uit mijn ogen komen, de tranen zijn nooit op. Ik vraag me zelf af waarom ik aan het huilen ben. Ik weet het eigelijk niet, of misschien weet ik het wel; omdat ik mezelf ben. Mijn waardeloze, dikke, lelijke zelf. Ik zie het scherm van mijn telefoon oplichten. Ik heb een berichtje van mijn internet vrienden. Haar naam is Rose en ze woont in Amerika. Ik had haar via Instagram gevonden en we waren een keer een gesprek begonnen en we zijn eigelijk nooit gestopt. Ze is de enige die weet hoe ik me voel.

|A/N dit gesprek moet eigelijk in Engels en ik weet niet of iedereen Engels kan dus doe ik nederlands|

Rose: hey Juul
Ik: hey Rose
R: hoe gaat het?
I: zoals altijd
R: beloof je me dat je vol houd?
I: ik weet niet of ik het kan
I: ik ben waardeloos
I: dik
I: lelijk
I: irritant
I: ik snap niet waarom je nog met me praat
R: Juul, zeg dat niet
R: ik houd van je Juul.
R: je bent mijn enige vriendin, ik geef zo veel om je.
R: je bent al deze dingen niet
I: het maakt je waarschijnlijk niet een uit wat er met mij gebeurt je wilt gewoon niet schuldig voelen als ik zelf moordpleeg.
R: laatst heb ik gedroomd dat je je zelf vermoorden, ik had een reis geboekt om naar je toe te gaan, ik zag je liggen in allemaal bloed. Ik viel huilend op de grond en heb vervolgens het mes uit je hand gepakt en in mijn buik gestoken. Waarom zou ik zo iets dromen als ik niet om je geef.
I; ik ben echt de slechtste vriendin die er bestaat.
I: je doet zo erg je best voor mij en ik doe jou alleen maar pijn

Zo praten we nog ongeveer een half uur door tot rose weg moet. Ik pak mijn mes en zet sneeën op mijn buik en benen. Ik denk na over iedereen die moeite doet voor mij. Ik verdien dit niet. Maartje en de jongens zijn zo lief tegen me en Rose is er altijd voor me. Terwijl het enige is wat ik verdien pijn en dood. Na nog een hele lange tijd voor me uit te hebben gestaard kijk ik weer op mijn telefoon en zie dat het al 7:00 is. Ik hoor iemand wakker worden en op staan en een paar minuten later valt de deur dicht. Ik probeer te slapen maar en blijven maar gedachten omhoog komen. Ik hoor de deur weer open gaan en de persoon loopt de trap op en even later de stemmen van Maartje en jeremy. Ik luister naar de stemmen maar ik kan ze niet verstaan. Langzaam zakken mijn ogen dicht.

|A/N hey iedereen💘 sorry dat het hoofdstuk weer laat is. Bij het stuk van POV Juul heb ik vooral geprobeerd mijn eigen gevoelens te beschrijven enzo maar dat is best moeilijk. Het chat gesprek is gebaseerd op een gesprek wat ik heb gehad met een hele goede vriendin❤️ en de rede dat ik geen zin heb om te schrijven is ook omdat ik me dus best wel k*t voel en we hebben allebei weinig inspiratie voor dit stuk.

Ik hoop dat je het een leuk hoofdstuk vond en laat even weten in de comments of je dat stukje van POV Juul leuk vond om te lezen of als je liever gewoon normaal wilt💙

Xxx juul🖤

A new start| BOOK 2Where stories live. Discover now