Revenge 2 (Voltooid)

Hoofdstuk 109

Ik draai me gelijk om naar Bella, ze kijkt me schuldig aan.

"Spuug uit." Beveel ik haar. "Verdomme, spuug uit!" Ik haast naar haar toe en hou mijn hand open zodat ze het erin kan spugen.

Als ze het niet vrijwillig uitspuugt, maak ik met mijn handen haar mond open. Maar ik zie geen pil. Ze heeft het al doorgeslikt.

"Auw!" Roept ze en geeft me een klap tegen mijn bovenarm, uit schrik laat ik gelijk los. Fuck. Ik wou haar geen pijn doen.

"Doe een vinger in je keel." Zeg ik zo inhoudend mogelijk.

"Nee." Gaat ze tegen me in.

"Wanneer ben je naar de dokter geweest?" Vraag ik. Meestal moet de dokter jou de abortuspillen voorschrijven, dus ze moet naar de dokter zijn geweest.

"Toen ik steken had." Antwoordt ze en laat haar hoofd zakken.

Ik zucht en haal weer mijn handen door mijn haren. Er is ineens zoveel aan de hand.

Een string die hier niet hoort. Ons bed waarin is geslapen. Bella die een abortuspil heeft geslikt. En Bella die denkt dat ik vreemd ben gegaan.

"Vraag het aan Matt." Zeg ik dan.

"Wat?"

"Waar ik gisteravond ben geweest."

"Nee." Zegt ze eigenwijs.

"Denk je nou echt dat ik een ander zou neuken als ik een kind met jou krijg?" Hef ik mijn stem, ze laat weer haar hoofd zakken. "Ik mag dan soms mijn verstand kwijt zijn," Duidt ik op de fouten die ik maak. "maar ik heb nog genoeg verstand om verdomme te weten dat ik nooit een ander zou willen neuken!"

Ik laat mezelf tot rust komen, voordat ik dingen zeg die ik niet meen. Als: dan ga ik wel. Of dan is het maar klaar.

"Waarom vertrouw je me niet?" Ga ik verder als ik gekalmeerd ben.

"Je kan het me niet verwijten." Verdedigt ze zichzelf. "Dat ik dacht dat jij hier bent geweest met een ander." Legt ze uit.

"Je zou toch moeten weten dat ik dat nooit meer zou doen." Ik doe weer een poging om naar haar toe te lopen. "Je weet dat ik veranderd ben in deze drie jaar. Drie jaar lang ben ik je trouw geweest, en nog steeds."

Ze laat me haar vastpakken, het verbaast me. "Drie jaar lang heb ik naar niemand anders maar jou gekeken. Drie jaar lang heb ik niemand anders maar jou geneukt."

Er verschijnt een klein - heel klein - glimlachje op haar gezicht. Waarschijnlijk denkt ze aan de heftige vrijpartijen die we hebben gehad op de meest vreemde plekken.

"Ik ben met je gaan samen wonen om nooit meer verwijderd van jou te zijn. Om alleen maar met jou te zijn." Zeg ik en pak haar handen vast. "Waarom zou ik dan een ander hier naartoe nemen?"

Ze laat haar hoofd beschaamd zakken. Ik geloof dat ze zo in tranen uit kan barsten.

"Oh fuck." Mompelt ze en trekt haar handen uit de mijne om zich om te draaien en ze in haar haren te doen.

"Wat is er?" Vraag ik.

Ze knikt naar het aanrecht waar het doosje Mifegyne. Oh ja.