My Enchanted Tale

Charm 51 ❀ Twisted Reality

My Enchanted Tale [51]
===
I have a damn good reason why I chose to hurt her!
===
*CHAPTER 51~ TWISTED REALITY*
[Louie's POV]

I have a damn reason why I chose to hurt her!
Napapikit ako ng mariin ng sampalin ako ni Bella.

"Kelan man Hindi ko sya niloko. Kelan man Hindi ko sya ginago. Dahil, mahal na mahal ko sya." Napatingin sila saakin at halatang nagulat sa Sinabi ko.
Mahal na mahal Kita, Ryleen. Mahal na mahal.
"What the fvck Louie! Niloloko mo na kami?!" Galit na sigaw saakin ni Ash. Napatingin ako sa kanya ng seryoso. Sa lagay na 'to. Magloloko pa ba ako?!
"Ano sa tingin mo Ash?" Seryosong tanong ko. Habang nakatingin sa mata Nya.
"Explain it." Napatingin ako sa nagsalita. Si Bella. Sobrang seryoso Nya. Siguro may karapatan silang malaman. Kung ano ba talaga ang nangyari.
"Mahal ko sya." Simpleng sabi ko.
"Eh langya naman pala eh! Naglolokohan na Lang pala tayo dito eh!" Galit na sigaw ni Charlene.
"Umalis na kayo Kung wala kayong ibang Gagawin dito! Magsama kayo! Mga manloloko." Galit na sabi ni Kyle saamin ni Fiona.
"Kelan pa nawawala si Ryleen?" Tanong ko.
"Anong bang paki mo?!" Galit na sigaw ni Vien. Saka sila pumasok sa loob ng Bahay. Imbis na umalis, sumunod ako sa kanila. Walang nagawa si Fiona kundi sundan ako.
Nakapasok sila sa Bahay. Pumasok din ako. Na lalo nilang kinagalit.
"Ano ba Louie! Umalis ka na!" Galit na sigaw ni Bella. "Kung wala kang i-eexplain saamin! Umalis ka na Lang! Kasama yang malanding yan!" Sigaw Nya saamin ni Fiona.
"Bella! Tama na! Wala kaming relasyon ni Blake! Matagal ng tapos saamin ang Lahat Lahat! All we care for now is Ayisha!" Nagitla sila sa sinigaw ni Fiona.
Fvck! Sinabi na ni Fiona! Frustrated na ginulo ni Fiona ang buhok Nya. "Pede ba? Hayaan nyo kaming ikwento ang Lahat Lahat ng nangyari ha? Kasi nisakalingkingan wala kayong kaalam alam!"
Napabuntong hininga ako. Napaupo si Fiona sa sofa sumunod na din ako. Siguro nga kelangan na nilang malaman.
Tahimik kaming tiningnan Nina Bella. Gustong gusto na nila kaming tanungin, kaso nasa stage padin sila ng pagkabigla.
"It was all scripted." I said.
"Fvck it! Louie! Scripted?! Pinaglaruan mo si Ayisha?!" Galit na sigaw ni Bella.
"Eh! Langya ka pala eh! Mahal tapos scripted?!" -Vien.
"Sira ulo ka pala Pare! Akala ko ba mahal mo tapos biglang scripted! Isa pa Louie masusuntok na Kita ang gag* mo!" Naiyukom na ni Kyle ang kanyang kamao.
"Walangya ka talaga Louie! Sinaktan mo si Ayisha ng todo todo! Tapos scripted?!" Inis na sigaw ni Charlene.
"You've got to be kidding me Louie." Mahina pero, bakas ang galit sa pananalita ni Ash.
Susugudin ako ni Bella at sasampalin ng tumindig ako at sumigaw. "Lahat planado! Oo Lahat scripted! Mahal ko sya! Mahal na mahal! Kaso kelangan ko syang saktan!" Sigaw ko.
"Tang*na! Louie! Lalo akong naguguluhan!" Frustrated na sigaw ni Bella.
"Tama na pede ba?! Pede ba makinig Muna kayo sa dahilan namin ha?!" Hindi mapigilang sigaw ni Fiona.
"Then ipaintindi nyo! Hindi yung lalong ninyong pinapagulo!!" Sigaw ni Vien.
"It was all because of the untold prophecy!" Hindi mapigilang sigaw ko sabay yukom ng kamao. Napapikit din ako ng mariin Dahil dun.
Buong buo padin sa isipan ko. Kung pano ba humantong Lahat sa ganito. Huminga ako ng malalim saka kinuwento sa kanila ang Lahat.
Flashback
Monday (timeline before the break up. Okay pa sila ni Ayisha.)
"Babes. Punta Muna ko sa taas ah? Ingat ka ah? I love you." Sabi ko Kay Ryleen, saka ko sya hinalikan sa noo.
"Sige. Ikaw din. I love you too." hinintay ko Syang makapasok sa room Nya, magkahiwalay Kasi kami ng klase Ngayon.
Masaya at abot tenga ang ngiti ko papunta sa class ko. Saya saya talaga Kasi mahal din ako ni Ryleen. Saka tinatawag na Nya kong babes.
Pag kapunta ko sa room, may nakalagay sa board na 'Go to the Library' may Ilan din akong naabutan kaya sumunod na din ako sa kanila papuntang library.
Naglalakad ako papunta sa library ng may babaeng tumabi saakin. Si Fiona.
"Ah eh? Blake? Pede ka bang makausap?" Tanong Nya. Tumingin ako sa kanya. Ang totoo nyan wala na akong galit na nararamdaman sa kanya. Para bang ng Dahil sa pagpapaintindi saakin ni Ryleen nawala lahat ng galit ko.
"Bakit ano yun?" Tanong ko. Para namang nagliwanag ang mata Nya Dahil sa Sinabi ko. ti-nap ko yung ulo Nya. Kahit papano nakakamiss din pala tong si Fiona.
"Blake. Ano. Sorry." Para Syang nakahinga ng maluwag Dahil dun. I smiled at her.
"Okay na. Kay Ryleen ka magpasalamat. Kundi Dahil sa kanya, malamang hanggang Ngayon galit pa din ako Sayo." Natatawang sabi ko.
"I was forced to broke up with you, Dahil sa papatayin ka ng parents ko, not just you but even your family. Papatayin ka nila pag Hindi Kita hiniwalayan. That's why I chose to broke up with you, back then." Paliwanag Nya. Natigilan ako dun.
Ngayon alam ko na Kung bakit. Masaya din at the same time. Siguro ang Tagal nyang kinipkip yun. I'm glad na nasabi Nya na. Pero, walang mababago kahit Sinabi Nya pa yun. Si Ryleen padin ang laman ng puso ko.
"Buti naman nasabi mo na." Saka ako ngumiti sa kanya, at ginulo ng konti yung buhok Nya at umalis na dun.
"Teka! Friends?!" Malakas na sigaw Nya. Tumalikod ako at ngumiti.
"Friends!" Sigaw ko. At nagsimula ulit maglakad papuntang library. Pagkapasok ko dun, nandun na yung Iba naming kaklase. Nagsisimula na silang mag-search ng pedeng magamit na impormasyon na nasa libro.
Naghanap na din ako ng libro. Ng mapansin kong biglang umilaw yung isang libro. Yung libro ng mga propesiya. Yung nakadisplay. At mabubuksan Lang pagkumpleto na ang susi.
Nakaka-akit yung pag-ilaw Nya, kaya lumapit ako.
Pag kalapit ko. Nagitla ako ng bumukas ito. Teka? Nabubuksan Lang ito pagkumpleto yung susi ah. Napatingin ako sa paligid ko. Naka stop o parang naka freeze yung mga tao.
Anong nangyayari. Nag kakaganto Lang naman ito. Pag may gusto ipakita ang propesiya. Ibig sabihin may gusto ipakita saakin ang prophecy? Kasi ako Lang ang tanging nakaka galaw dito.
Unti unti ko itong nilapitan.
Nagitla na Lang ako ng lumutang yung libro at Nakalabas dun sa glass display at tumungo papunta saakin.
"B-Blake?" Nagitla ako sa nagsalita. Bakas ang gulat sa muka ni Fiona.
"Anong nangyayari? Bakit nakatigil Lahat ng nandito?" Tanong Nya at lumapit saakin. Nagitla kami noong biglang bumukas yung libro at tuluyang nagkaroon ng sulat.
"The untold prophecy will be told." unang lumabas dito. Tapos nagkaroon sya ng parang drawing. Pure black lang sya. Pagkatapos, nagform sya na parang muka ng babae na naiyak.
Tapos nagkaroon ng lalaki, kaya ngumiti yung babae. Ewan ko, pero parang kami ni Ryleen. I just don't know but I can feel it.
Nagkaroon yung lalaki ng Apoy sa kamay Nya, dun ko na confirmed na ako nga yun. Saka si Ryleen.
We were both happy smiling in the image. Magka holding hands pa nga kami. Kaso nagitla ako ng biglang may panang nadrawing at tumama ito dun sa babae sa drawing o si Ryleen. Napuno ng lungkot yung lalaki o ako.
Kinabahan ako sa nakita ko. Panong? bakit? Anong nangyari Kay Ryleen?
"One will die if you stay close together.
Move away remember you'll see demise
You're not meant for each other.
Time contradicts even for one last kiss."
Parang nabato ako sa binasa ko. Hindi Lang yun ang nakapagpabato saakin. Kasi...
"It's the untold prophecy between the elemental guardian and the fire charmer." Kumpirmado. Kami ngang dalwa ang tinutukoy sa propesiya. Hindi ko alam. Pero kusang tumulo ang Luha ko.
Nagitla na lang ako ng biglang nagsara yung libro at bumalik sa lalagyan Nya. Naramdaman kong hinawakan ako ni Fiona sa balikat. Nakita Nya din ang Lahat.
Nakita ko din na bumalik na sa dati yung mga nandito nagalaw na ulit sila Na tila walang nangyari. Napaupo na lang ako sa nakita ko.
"Mamatay ang isa saamin Kung patuloy kaming magsasama." Yun na Lang ang nabanggit ko. Bakit? Bakit kelangan maranasan namin yun? Anong Meron? Bakit kelangan mamatay pa ang isa saamin?
Hindi ako makapag-isip ng maayos. Hindi ko kayang saktan si Ryleen. Mahal na mahal ko sya Hindi ko sya kayang iwan. Kaso, Kung Hindi ko sya iiwan. Maari Syang mamatay o maaring ako ang mamatay. Okay Lang Kung ako eh, kaso Kung sya na ang usapan, parang Hindi ko kakayanin.
Minsan na Syang namatay, at pagnaulit pa yun, parang Hindi ko na kakayanin.
Sya din yung natamaan nung pana kanina dun sa drawing. Napahawak ako sa ulo ako. Nakakainis. Bakit?
"Blake..." Tawag saakin ni Fiona.
"Anong Gagawin ko? Hindi ko alam ang Gagawin ko. Ayoko mapahamak si Ryleen. Ayoko Syang mamatay. Pero Kung makikipaghiwalay ako sa kanya. Masasaktan sya ng sobra." Napapikit ako ng mariin. Anong Gagawin ko?
"I'm in a damn fvcking situation! Damn this predicament situation!" Bulaslas ko. Saka walang paalam na lumabas sa library. Pumunta ako sa lotus light garden at pinagbabato ko Kung anong Makita ko dun. Bato, Dahon at Kung ano ano pa.
Ano na ang Gagawin ko? Ayoko mamatay si Ryleen pero ang ibig sabihin nanaman nun ay kailangan ko Syang layuan at Saktan.
"B-Blake." Napalingon ako, si Fiona sinundan Nya pala ako.
Hindi ako nagsalita. Tahimik Lang akong nakatingin at pinagmamasadan ang buong lugar. Parang dati Sa lugar na ito dito lahat ng masasayang ala-ala.
Naiisip ko pa Lang na mawawala yun, Dahil sa lintik na propesiyang yan! Parang Hindi ko na kaya! Bakit pa Kasi nauso yung propesiyang yan?!
Gusto ko ipaglaban si Ryleen. Gusto ko kasama ko Lang sya. Pero, Kung ikakamatay nya? Mas pipiliin kong mawalay sa kanya.
I can't risk her life, mahal na mahal ko sya, Hindi ko makakayang mamatay sya ng Dahil saakin.
"Anong Gagawin mo Blake?" Tanong ni Fiona.
"Hindi ko alam. Hindi ko alam. I would rather choose to hurt her than seeing her die, because of me." Parang binibiak ang puso ko habang sinasabi ang mga salitang yan.
"Don't dare to do that Blake! Oo mahal pa Kita! Pero wag mong saktan si Ayisha! Alam mo namang sobrang bait nun! She's not worthy to receive pain!" Sigaw saakin ni Fiona. Kilala ko si Fiona. Kahit sandali Nya pa Lang nakikilala si Ryleen tinuring na niya itong kaibigan. At pag nagturing sya ng kaibigan talagang totoo.
"Pero masisisi mo ba ako ha, Fiona?! Masisi mo ba ko Kung pipiliin ko Syang saktan para protektahan sya sa kamatayan ha?!" Balik na sigaw ko. Napasabunot ako sa buhok ko. Damn this predicament!
"B-Blake please... Think... Mahirap masaktan Blake. Naranasan ko 'yan. Ayoko na pati si Ayisha. Maranasan yan..." Paiyak na nasabi ni Fiona.
"Pero Fiona. Mas pipiliin kong Makita na Lang sya sa malayo. Mahalin sa malayo. Kesa, malapit nga ako sa kanya. Kamatayan naman ang haharapin Nya. You don't know how much this thing is killing me..." Mahinahong sabi ko.
"P-Pero... B-Blake... Don't hurt Ayisha..." Hikbi ni Fiona. Niyakap ko sya, Dahil umiiyak na sya. Siguro nasasaktan sya sa magiging sitwasyon namin ni Ryleen.
"I won't assure you that. If hurting her would make her live, I will. Than being with her but will make her die." Makahulugang sabi ko.
"B-Blake..." Hikbi ni Fiona. Ang hirap ng sitwasyon ko Ngayon. Mahal na mahal ko si Ryleen pero kailangan ko Syang saktan para Hindi sya mapahamak.
A tear fell down on my eyes.
*
Natapos yung time ng klase namin. Lunch na. Kung normal na sitwasyon 'to. Siguro nagmamadali na ako Ngayon para sunduin si Ryleen kaso, Hindi. Nasa isang magulong sitwasyon kami Ngayon.
"Fiona help me..." Sabi ko Kay Fiona habang naglalakad.
Buo na ang pasya ko. Kung mabubuhay si Ryleen at Hindi mapapahamak. I will choose to hurt her, kesa masaya nga kami, wala namang kasiguraduhan ang buhay Nya.
Okay lang Kung hula lang yung ipinakita nung libro eh. Kaso propesiya yun. At Lahat ng nakasaad sa propesiya. Kahit anong pigil mangyayari at mangyayari. No one can ever stop a prophecy.
"Blake ayoko." Matigas na sabi ni Fiona. Kahit kelan talaga ang soft ni Fiona. Ayaw Nya makasakit ng Iba. Hahayaan na Lang Nya masaktan sarili Nya kesa saktan ang iba.
"Please... Do this not for me, but for Ryleen. Isipin mo. Alam mo Fiona. Mamatay ang isa saamin Kung patuloy kaming magiging malapit sa isat isa. Makakaya mo bang mamatay si Ryleen?" I asked. Kasi ako Hindi ko kaya.
Mahal na mahal ko sya. Mas pipiliin ko pang ako na Lang ang mamatay kesa sya. I would sacrifice my life for her.
"A-ayoko mamatay sya... Blake... Ang bait bait Nya saakin... Ayoko. Itinuturing ko Syang kaibigan. Ayoko Blake. Ayoko." Mahinang bulong Nya.
"Kung ganun please help me." Pinal na sabi ko. Nagbuntong hininga ako. Parang Hindi ko kaya. Mahal na mahal ko Kasi sya.
"Blake... Baka naman may ibang paraan... Ayoko... Please... Ayoko Syang mamatay. Ayoko din Syang masaktan." Nakatungong sabi ni Fiona.
"Either way, Fiona. Apektado ang Lahat. Pero pag-sinaktan ko sya. Sasaya pa sya, b-baka... H-Hindi k-kami p-para .... S-sa isat isa... B-baka ma-mahanap n-nya yung totoong para sakanya." Hindi ko mapigilan, napaluha na ko. Iniisip ko pa Lang na baka sasaya sya sa Iba Hindi ko na kaya.
Oo lalaki ako. Pero, naiyak ako. Walang masama. Ryleen is worth my tears. Mahirap Makita yung mahal mo na nasasaktan ng Dahil sa'yo.
"K-Kung mananatili ako, sa tabi Nya... Oo, magiging masaya... P-pero. Yung kasayahan namin. Walang magiging kasiguraduhan. Dahil, h-Hindi namin alam. Kung kelan, saan, o anong pedeng mangyari, lalo na pag dumating na si Kamatayan." Fiona hug me, to comfort me.
"B-Blake naman eh. Hindi ko nadin alam Gagawin ko. Bakit ba naman Kasi. Nakita ko pa yung lintik na propesiyang yun eh!" Umiiyak nanaman si Fiona.
Pinahid ko ang Luha ko. At huminga ng malalim. I need to be strong para maprotektahan ko si Ryleen. Kailangan kong Gawin 'to para sa kaligtasan Nya.
**
"Tara na. Baka iniintay na nila tayo." Sabi ko Kay Fiona, then we led at the cafeteria. Mas nauna pala kami dumating kesa sa kanila.
Pinatawagan ko Kasi Kay Fiona si Ash para sunduin si Reyleen. Pina sabi ko na din na galing sakin yung message. Hindi ko Kasi alam Kung makakaya kong saktan sya, habang nakikita ko Syang masaya.
Umupo kami ni Fiona sa four seaters table. Kyle and the others are not going to join us today.
"Fiona. Please? Pumayag ka na. Alam ko magiging mahirap Sayo ang part na 'to. Kasi alam ko mahalaga na Sayo si Ryleen. Kaso Fiona. I can't let Ryleen die." Napabuntong hininga si Fiona.
"I will help you. Alam ko Kung gano mo kamahal si Ayisha. Tutulungan na Kita." Saka sya tumungo.
Hindi ko alam Kung magpapasalamat ba ko na pumayag sya o Hindi? Kasi Pinal na ang ibig sabihin Lang nito, kailangan ko ng layuan si Ryleen. Kaso---- napapikit ako ng madiin. I won't let her die.
Isasakripisyo ko na Lang ang sarili ko, kesa sya ang mapahamak.
Maya-maya pa. Dumating na sila ni Ash. Habang seryoso kaming nag-uusap ni Fiona.
"Babes!" Tawag Nya saakin. Lumingon ako at binigyan ko sya ng Tipid na ngiti. Parang Hindi ko sya kayang tingnan Dahil, sasaktan ko sya para sa kaligtasan nya. Damn it! Pagnakikita ko sya parang Hindi ko kaya.
Umupo sya sa tabi ko. God knows how I really wanted to kiss and hug her. But I can't. Pag ginawa ko yun, lalo akong mahihirapan pakawalan sya. Lalo akong mahihirapan na layuan sya. Lalo ko Lang sya mamahalin ng mamahalin.
"Bati na kayo?" Tanong Nya.
"Yep! Inexplain Nya na saakin ang Lahat. Okay na kami." Sabi ko sa kanya.
"Talaga? Edi masaya! Hehe." Sabi Nya. I wanted to say yes oo bati na kami, kundi Dahil Sayo. But I refrain myself from doing that. Ibinaling ko ang atensyon ko Kay Fiona. Hindi ko magawang tingnan ng maayos si Ryleen. Nasasaktan ako ng todo sa tuwing nakikita ko sya na masaya. Pero puputulin ko naman yun.
Natapos yung lunch. Hindi kami magkaklase ni Ryleen "Tara na!" Sabi nya. Tumindig naman kami. Parang nanghina ako sa mga lumabas sa bibig nya.
"Sige. Una ka na sa class mo. Bye." Gustong gusto ko sya ihatid. Hindi pa ko pumapalya sa paghahatid sa kanya. I wanted to kiss her, hug her. Pero Hindi ko magawa. Baka Hindi ko kayaning iwan sya.
Nauna akong maglakad. Hindi ko alam Kung sino nakasunod saakin, Kung si Ryleen ba o si Fiona? Kung tatanungin ako, sana si Ryleen, sana sya, I want to be with her.
Nakita kong si Fiona na Lang pala ang kasama ko. Nasa kabilang way na pala si Ryleen. Napabuntong hininga na Lang ako.
"Hatid na Kita." Sabi ko Kay Fiona. I owe her. Kahit mahirap sa kanya pumayag sya. Tumango Lang sya, kahit parang naiilang sya.
Tahimik Lang ako na naglakad, habang hinatid sya. Hindi ko alam ang gagawin ko. Sobrang biglaan ng Lahat. Parang kahapon Lang sobrang saya namin ni Ryleen. Pero etong nangyayari Ngayon. Mas masaklap pa sa masaklap.
Naglakad na ko papunta sa klase ko. Kaso, parang ayoko pumunta sa klase ko. Wala ako sa mood. Nag-Iba ako ng way. Pumunta ako sa Lotus Light Garden. Wala naman ibang tao dun Dahil may klase.
Hay. Napabuntong hininga na Lang ulit ako.
Kakayanin ko ba na wala sya sa buhay ko? Fvck this! Hindi ko akalain na may mamahalin ako ng ganito. Sya na ang naging buhay ko. I can't live without her. I can't live seeing her in pain. Kada nakikita ko na nasasaktan sya doble ang sakit na nararamdaman ko..
Naranasan ko na mawala sya sa buhay ko. I can't afford to lose her one more time. Sisihin at sisihin ko Lang ang sarili Ko Kung mawawala nanaman sya. Hindi ko kakayanin.
"Mahal na mahal Kita Ryleen. Ikaw Lang wala ng iba. Mahal na mahal Kita." Mahinang bulong ko, sabay ng pagpatak ng Luha ko.
Makakaya ko bang saktan sya? Para manatili Syang buhay?Kakayanin ko bang isakripisyo ang kasiyahan namin para manatiling ligtas sya? Makakaya ko bang iwan ang mahal ko. Just thinking of it is making me damn weak!
Ryleen is my life, she's my strength. Damn that untold prophecy! Damn it!
Nagpunta ako sa training room at dun ko nilabas Lahat ng sama ng loob ko. "Damn it! Fvck it! Tang*na! Bakit pa nauso ang propesiya!!!" I shouted as I release damn fire attacks!
"Langya! Bakit kelangan mangyari 'to?! Bakit kami pa?! Bakit kami ni Ryleen ang merong propesiyang ganun?! P*ta naman oh!" Sigaw ko. Fvck this life! Fvck this predicament!
I kept on releasing fire power. Hanggang sa napagod ako at napa-upo na Lang. Napahawak sa ulo ko. "Aaaaaaaah! Damn this life!!" Sigaw ko.
Napaluha na lang ako. I love her so much that I can sacrifice my own life just to make sure she's safe.
Sya ang buhay ko. Hindi ko kakayanin mawala sya. Pero, Kung yun Lang ang paraan para manatili syang ligtas at malayo sa kamatayan. I'll do anything.
Tahimik akong umiiyak. Inaalala yung masasayang ala-ala ko kasama sya. Napaka jolly na tao. Sobrang down to earth. Lahat na ata ng hihilingin ng isang lalaki nasa kanya na. Wala ka ng hahanapin pang Iba.
I let my heart cried. Iba pala talaga ang pag-ibig. Sobrang lupit saakin. Saamin. Kung anong kina saya namin nitong nakaraang Araw. Sya namang pagpapahirap saamin Ngayon.
Hindi ko sya pinansin tinuon ko ang Pansin ko Kay Fiona. Kahit sobrang sakit.
Dinner.
Hindi ko sya matingnan ng maayos. Sobrang nahihirapan padin ako. Bakit ba kailangan pa naming maranasan 'to?! Bakit kailangan kami pa?!
I tried to avoid her. Kaso sobrang hirap pala.
"Babes. Galit ka?" Tanong Nya saakin. I wanted to hug her this time. Pero. Katulad kanina. Pinigilan ko sarili ko. Hindi pede. Kailangan habang maaga pa layuan ko na sya. Kasi lalo Lang akong mahihirapan at lalo Lang Syang masasaktan.
"Hmm. Hindi. Wag mo kong pansinin. Halika." Pinalapit ko sya saakin at inakbayan. Wala eh, Hindi ko matiis ganun ko syan kamahal.
"Babes. Pano kayo magkabati ni Fiona?" Tanong Nya.
"Nakita ko sya kanina, then she explained everything nagawa daw Nya saakin dati yun, for the sake of me and my family, papatayin daw Kasi ako ng pamilya Nya pag di nya ako hiniwalayan." Okay naman na ako Kay Fiona, Kung Hindi Dahil sa kanya. Baka hanggang Ngayon galit pa din ako Kay Fiona.
"Ahh." Yun na Lang nasabi Nya.
"Matulog ka na. Baka mapuyat ka. Halika. Hatid Kita." Tapos hinawakan ko yung kamay Nya. Naiiyak akong isipin na baka ito na ang huli. Ang hirap Lang.
Hinatid ko sya sa kwarto Nya. "Goodnight. Sweet dreams." Umalis ako dun. Pero tangna! Ang sakit pala! Nakikita ko Syang nagsisimula ng magduda. Nagsisimula ng masaktan. Sobrang sakit pala.
"I love you so much that I would rather choose to move away than to see you die." I whispered silently as a tear fell down.
*
Pumunta Muna ako sa garden. I wanted to breathe. Sobrang hirap na Kasi. Hindi ko na din alam ang Gagawin ko litong lito na ko.
Tama ba ang gagawin ko? Tama bang saktan ko sya, para sa kaligtasan Nya? Tama bang layuan ko sya?
Ahhhhh! Hindi ko na talaga alam ang Gagawin ko!
"Blake..." Napalingon ako sa tumawag saakin si Fiona.
"Please... Ang hirap Blake. Kung h-Hindi m-mo masabi ako. Ang magsasabi." Sabi ni Fiona. Damn!
"Please Fiona. Ang hirap na ng sitwasyon. Ayoko ko Syang mamatay Fiona. Hirap na hirap na k-ko f-Fiona. So please? Wag mo na ko pahirapan pa?" I asked while tears are streaming down my face.
"Pero Blake nahihirapan din sya. Nakikita ko sya. Tahimik pero, ramdam ko. Nahihirapan din sya." Sabi ni Fiona.
"Damn! I know Fiona. Alam ko. Kaso Fiona... Prophecy kalaban natin. Prophecy, parehas nating alam na pag propesiya ang nagsabi. Wala na tayong magagawa. Wala tayong Laban Fiona." Sabi ko.
"But..."
"Fiona. Hindi natin alam ang pedeng mangyari. I can't afford seeing Ryleen die again. I can't afford seeing her die, because of me..."
Umiiyak na tumango si Fiona saakin. Niyakap ko sya para icomfort. I put her in this situation. Kaya alam ko kasalanan ko ang Lahat. "Shhhh..." I silently whisper. Ang sakit talaga. Sobra.
*
Pumasok na ko sa Bahay. Mas nauna si Fiona kanina, nag stay Muna ko ng ilang minuto dun bago ko umalis.
Habang a naglalakad papunta sa kwarto ko. Napatigil ako sa harap ng isang pinto.
Pinto ni Ryleen. Lumapit ako dun at binuksan ang door knob. Napangiti ako ng mapait ng Makita kong natutulog na sya.
Hindi ko mapigilan, napaluha nanaman ako. "Ryleen. Ikaw Lang nakapag-pa iyak sakin ng ganto." I silently whisper.
Nakalapit ako sa kanya. I wanted to hug her. I wanted to kiss her. Hindi ko na pinigilan ang sarili ko. I leaned as I kiss her forehead. Nose. Checks and lips.
"I love you..." Huling mga salitang binanggit ko bago ko umalis ng kwarto Nya. Napasandal ako sa labas ng pinto ng kwarto Nya.
"I'm sorry ..." Gagawin ko 'to para Sayo. Gagawin ko to para ma siguradong ligtas ka.
**
Play the song on the side-->
Tuesday.
Lagi kong tinitingnan si Fiona. Para kasing gustong gusto Nya ng sabihin Kay Ryleen. Nakausap na ko Kay Fiona kagabi. Kaso, kilala ko si Fiona, she's so soft, pagdating sa ganyan. Pag may nakikita Syang nahihirapan.
Naiwas ng tingin saakin si Fiona, naguguilty Siguro sya. Maging ako naguguilty. Bakit ba naman Kasi nakita ni Fiona yun? Bakit ba naman Kasi naiipit sya sa nangyayari Ngayon sa nangyayari saamin ni Ryleen?
Academy.
Hindi ko sya kaklase sa klase Nya Ngayon.
Ngayon na namin Gagawin ni Fiona. Yung napag-usapan kahapon. Sumilip ako sa labas ng room, skating nakita ko si Ryleen, parang papunta dito?
Napabuntong hininga ako. Siguro nga. Sobrang nasang-ayon ang tadhana, sa mag nangyayari. Tatawanan ko Kasi dapat si Ryleen, para papuntahin sya sa lotus light garden. Kaso mukang Hindi ko na sya kailangan tawagin Kasi sya na mismo ang pupunta.
Tangna! Bakit ganun?! Bakit na sang-ayon ang Lahat?! Fate is playing it's part already. I smiled bitterly. Tang*na naman! Nag sakit Lang isipin na Hindi kami para sa isat isa ni Ryleen.
Dumiretso ako sa lotus light garden. Alam kong nakasunod saakin si Ryleen. At alam ko ding nasasaktan sya ng todo Ngayon. At Lahat yun kagagawan ko. Sana. Sana mapatawad Nya pa ko sa Gagawin ko. I was all for her. Para sa kanya Lahat ng 'to.
Naramdaman kong nagtago si Ryleen malapit dito. Sakto namang nakita ko si Fiona. Lumapit ako sa kanya. Halata ko sa muka Nya ang pag-aalinlangan.
"Please? Don't tell her." I silently whispered. Nagbuntong hininga si Fiona. Saka nagsalita.
"Kanina ka pa?" Tanong ni Fiona. Part ng acting namin ni Fiona.
"Hindi. Kadadating ko Lang. Kamusta? Namiss Kita." Hindi ko alam Kung saan pa ko nakakuha ng boses habang sinasabi ko yan. Alam kong anjan Lang si Ryleen sa isang tabi. At alam kong nasasaktan sya. At Hindi ko na alam ang Gagawin ko.
Fiona smiled but I know it's a faint one.
"Sigurado ka na ba sa disisyon mo?" Tanong ni Fiona saakin, I know it has a double meaning. Ang parang pinapahiwatig saakin ni Fiona ay Kung sigurado na kong saktan si Ryleen para sa kaligtasan Nya.
"Yes. And that decision is to fight for you." Ang mga sinasabi ko. Pawang kasinungalingan Lahat. Please, Ryleen don't listen. It's all a lie. Hindi ko na alam. Hirap na hirap na ko. Parang gusto ko ng puntahan si Ryleen, gusto kong sabihin sa kanya na joke Lang yun.
"Pero pano si Ayisha?" Naguguluhang tanong ni Fiona. Tulad kanina. May ibang tinutukoy si Fiona. Pano si Ryleen? Mas masakit sa kanya yun. Yun ang ipinapahiwatig Nya. Napapikit ako ng mariin. Buti na ka talikod ako Kay Ryleen.
"I don't care. Makikipaghiwalay ako sa kanya. Iiwan ko sya. Basta. Ang alam ko Lang Ngayon noong malaman ko ang rason mo Kung bakit mo ko iniwan. Nawala Lahat ng galit ko Sayo. And all my feeling for you came back. Wag ka mag-alala, Fiona. Hihiwalayan ko sya para Sayo." Napaluha ako habang sinasabi ko yan. Hindi Ryleen. Wag kang maniwala sa sinasabi ko. Hindi ko alam Kung saan ako nakakuha ng lakas at boses na sabihin ang mga salitang yan Kasi, sobrang sakit. Sobra.
"Blake. Naman..." Sabi ni Fiona. Umiiyak na sya. Agad nyang pinahidan yung Luha Nya.
"Shh. Ako ng bahala sa Lahat. Basta wag mo kong hihiwalayan ah? I love you Fiona. I love you." No Ryleen. Ikaw ang mahal ko. Hindi si Fiona o ibang babae pa. Ikaw Lang Ryleen. Ikaw Lang.
"Minahal mo ba si Ayisha?" Naiiyak na sabi ni Fiona. Oo mahal na mahal na handa kong Gawin ang Lahat maprotektahan sya kahit yun ay ang saktan pa sya makasigurado Lang akong buhay sya.
"Maybe? Noong una. Baka panakipbutas. Kasi noon ikaw pa din talaga ang mahal ko. Nauunahan Lang ako ng galit. Kaya siguro inakala ko na mahal ko sya Dahil I'm seeing you through her. But Fiona. Hindi. Hindi ko sya minahal. I don't love her. It's just a show." Hindi totoo ang mag Sinabi ko. Hindi. Kasi kelan man Hindi naging panakipbutas si Ryleen. Sya ang ilaw ng buhay ko. She gave a light to my dark life. Never kong nakita si Ryleen Kay Fiona. Mag ka ibang mag ka Iba sila. At isa Lang ang masasabi ko. Si Ryleen sa kanya ko Lang naramdaman ang gantong pagmamahal.
I tried to hid my sobs. Pero, shete! Ang sakit... Ang sakit SAKIT... Sobrang sakit. Lalo na't alam kong nakikinig Lang sya. Nanjan Lang sya sa tabi nasasaksihan ang Lahat.
Fiona smiled and it's a fake one. "Mabuti naman. Akala ko talaga pinagpalit mo na ko sa kanya. Alam mo ba Kung gaano ako selos na selos tuwing nakikita ko kayo?" Umiling iling si Fiona habang tumutulo ang Luha Nya at nagmadaling punas an yun.
"Ayoko na." Mahinang bulong Nya, umiling iling ako. No! Baka mapahamak si Ryleen! Baka mapahamak sya pag nalaman Nya. Baka tadhana ang gumawa ng paraan para mamatay sya. Hindi ako makakapayag.
I chuckled. Pero nahihirapan ako. "Don't be. Ikaw ang mahal ko. At Hindi sya, never ko naman Syang minahal." Patuloy ang mga Luha ko habang sinasabi ko yan Kay Fiona.
"Tama na. Nasasaktan ka. Nasasaktan sya. Nasasaktan ako." Fiona was about to go to Ryleen's direction ng may mapansin akong kakaiba mula sa isang dako.
May isang babae o lalaki na naka-itim parang pang ninja. Nakataklob ang muka Nya. At may bow and arrow sya?
That person started to point the arrow. Nanlaki ang mata ko ng Makita kong nakapoint yun Kung saan nagtatago si Ryleen! Damn this!
"No Fiona. No." I said. Naramdaman ko din na parang lilingon saamin si Ryleen. Kita ko naman Kasi sya sa puno.
Hindi ko na alam ang Gagawin ko. Si Fiona Hindi nakinig saakin. Ikakasa na nung naka itim yung arrow. Damn!
Agad kong hinigit si Fiona at hinalikan na kinagitla Nya. Wala to sa Plano. Agad akong nag release ng invisible fire force papunta sa pana, na saktong narerelease Lang Kita ko sa peripheral vision ko. Nagsumiksik agad yung pana, pero Hindi naman halata.
Buti na Lang nabaling ang atensyon saamin ni Ryleen. Kayat Hindi Nya napansin ang pana na sana'y tatama sa kanya. Kaso... Nakita Nya naman ang pag halik ko Kay Fiona! Damn this!
Bumitaw ako, noong Makita kong nagtatakbo si Ryleen.
"Bakit?" Tanong ni Fiona.
"I did that because there's someone out there na gustong patayin si Ryleen! May nakatututok na pana sa kanya Fiona! The fate is already playing it's part!" I hissed! Bakit ba Kasi kailangan mangyari ang Lahat ng ito?!
Tapos nakita ko pa si Bella! Damn! Baka nakita Nya din yung kanina! Damn! Shit happens! Sobrang bilis ng Lahat!
May gustong pumana Kay Ryleen. At para Hindi mapansin yun ni Ryleen hinalikan ko si Fiona and I also kissed her Kasi sasabihin Nya na dapat Kay Ryleen at nakita yun ni Bella! Saka ni Ryleen.
Agh! Sobrang dami ko ng problema! I really don't know what to do. I really don't know what to think of!
"Fiona please... Wag mo sabihin sa kanya, tingnan mo nung balak mong sabihin sa kanya. May nagtangka agad sa buhay Nya." Sabi ko.
Tumango si Fiona habang umiiyak. Iniwan ko sya dun at tumakbo para sundan si Ryleen. I'm not yet sure Kung ligtas sya. Hindi ko pa sigurado, baka sinundan din sya nung naka itim na yun.
Habang natakbo ako para hanapin at sundan sya. Hindi ko mapa iwasan mapaluha. Sobrang komplikado ng Lahat. Ano na Lang ang mangyayari pag nalaman Nya? Mamatay na ba sya ng tuluyan?
Kasi kanina nung dapat malalaman Nya na. May nagtangka na agad sa buhay Nya. Pano pa kaya pag nalaman Nya? Damn this! Hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag may nangyaring masama sa kanya.
Nakita ko Syang nagtatakbo papunta sa splash ground. Patago ko Syang sinundan. Lumingon lingon din ako sa paligid, baka sakaling Makita ko ulit yung naka itim kanina.
Kaso parang na durog yung puso ko nung nakita ko si Ryleen na umiiyak at sumisigaw. Napapikit ako ng mariin at naiyukom ko ang kamao ko. Sobrang sakit. Sobrang sakit na nakikita kos yang nasasaktan ng todo at ako ang may kagagawan.
Double ang Balik saakin ng sakit. Kung pede Lang irewind ang Lahat Lahat. I will still choose her. I will still love her, but I won't her her.
Pinilit kong sarili ko, na kailangan kong Gawin 'to. Kailangan kong saktan sya, para Hindi sya mapahamak. Para Hindi mamatay. Titiisin ko na Lang Lahat ng sakit na nararamdaman ko Ngayon. Para sa kanya 'to. Para sa kanya 'to.
"Aaaaaah! Ang gago mo! Ang gago nyo! Mga hayop kayo!" Sigaw sya ng sigaw. Binibiak ang puso ko Dahil sa nakikita ko.
Sobrang bilis ng Lahat, noong isang Araw okay pa kami. Sobrang saya pa namin. Kaso, bigla na Lang yun nawala ng isang iglap Dahil sa propesiya. Sobrang sakit. Please be strong Ryleen, for me.
Pinalo palo Nya sarili Nya. I wanted to run toward her direction and hug her. Kasi sinasaktan Nya yung sarili Nya.
"Aaaaaahhh! Bakit ganito? Bakit ang Sakit sakit? Bakit parang dinudurog yung puso ko? Bakit?" Napaluha ako sa sinasabi Nya. Sobra yung sakit na dinulot ko sa kanya. Sobra. Dinudurog na ang puso ko sa nakikita at naririnig ko.
Gustong gusto ko bawin Sinabi ko. Gustong gusto kong sabihin na mahal ko sya, na sya Lang walang Iba. Gustong gusto kong sabihin yun. Kaso Hindi pede.
"Gag* ka! Gag* kayo! Ang lalandi nyo! Hayop!" Oo ang LAKI kong gago. Ang gago gago ko. Para saktan sya. Patuloy sa pagpatak yung Luha ko. Ang gago ko, Ryleen di ba? Kasi sinaktan Kita para sa kaligtasan mo. Sinaktan Kita Kasi mahal Kita. Sobrang gago ko.
Biglang nag on yung fountain sa splash ground. Saktong sakto nanaman. Parehas kaming lumuluha Dahil sa mga nangyayari. Pati, lugar na kikisama. Iba talaga ang tadhana. Sobrang mapaglaro. Na patungo na Lang ako.
Hindi ko kayang nakikita Syang nasasaktan. Gumugulo ang mundo ko.
Tangna! Tangna! Tangna! Talaga! Pinapatay ako ng unti unti habang nakikita kong nahihirapan ang babaeng mahal na mahal ko.
Naalala ko yung mga panahong kasama ko sya. Sana bumalik yung mag panahong yun. Yung mga panahong kasama ko. At walang makapaghiwalay saaming dalwa.
Puta! Iniisip ko pa Lang na mawawala Lahat yun. Hindi ko na kaya. Hindi ko na kaya. I will tell her. Sobra na Syang nasasaktan ako din. Kaya sasabihin ko na ang Lahat sa kanya. Hindi ko na Kasi kaya.
Papalapit na sana ako sa kanya, kaso napa-atras na Lang ako. Aaaaaah!!! "Hindi ba talaga kami pede?" Mahinang tanong ko sabay ng patuloy na pag-agos ng Luha ko at pagka war ako ng puso ko.
Kung kelan Lalapitan ko na sana sya, at sasabihin na ang Lahat. Dumating si Ash. Ganun ba talaga kalupit ang tadhana para pag laruan kami ng ganito? Bakit pilit kaming pinag hihiwalay ng tadhana? Bakit?!
Crap! Damn! Shit! Bullshit! Langyang buhay nga naman oh!
Malayo ako sa kanila. Kaya Hindi ko naririnig pinag-uusapan nila. Kaso puta! Nasasaktan ako ng todo sa nakikita ko.
Umiiyak ng todo si Ryleen Kay Ash! Dapat ako yun! Dapat ako yung kasama Nya! Iniiyakan Nya! Ako dapat yung nag-cocomfort sa kanya! Kaso puta! Hindi na eh! Kase ako mismo yung na kasakit sa kanya. Ako mismo ang dahilan Kung bakit sya nag kakaganyan!
Ahhhhhh! Gustong gusto ko na sila sugudin. Gustong gusto ko na sila Puntahan. Kaso, alam ko lalo Lang gumulo ang Lahat pag ginawa ko yun.
If loving her would cause a sacrifice. I will anything.
Tumalikod na ko dun. Safe naman na Siguro si Ryleen. Andun naman si Ash. Hindi ko na sila guguluhin pa.
Kaso ang sakit eh! Nakikita ko Syang may kasamang Iba, tuwing iniisip ko yun, parang may sumasaksak sa puso ko. Kaso nung nakita ko yun. Parang pinatay na ko. Selos na selos ako. Kaso ano nga bang karapatan ko? Ako naman ang may kagagawan ng Lahat ng 'yon. Sobrang sakit. Sobra.
Pumunta ko sa training room at tahimik na umiyak dun. Sobrang sakit pala pag-laruan ng tadhana. Sobrang sakit pala na mahal mo sya, kaso kailangan mo Syang saktan. Sobrang sakit pala nun.
Napapikit ako ng mariin. I love you Ryleen. Mahal na mahal Kita. Sana mapatawad mo ko.
***
Wednesday.
Academy.
Kasabay ko ngayon si Fiona. Ito na sina ng Araw na puputulin ko na Lahat ng ugnayan ko sa aming dalwa ni Ryleen. Ito na ang Araw na masasaktan ko sya ng todo. Higit pa sa ginawa ko kahapon.
"Makakaya ko ba?" Tanong ko Kay Fiona. Nandito kami sa lotus light garden. Wala pa namang klase.
"Ma-makakaya k-ko pa b-bang saktan sya? Sobrang hirap Fiona. Mahal na mahal ko sya. Kaso Fiona. Parang warning na yung kahapon. Warning na yung muntik na Syang mamatay. Warning na Siguro yun." Patuloy na Kumbinsi ko sa sarili ko.
"Shhh... What if? What if we tell her?" Tanong ni Fiona.
"K-Kung ganun Lang ba kadali Fiona eh. Kung ganun l-Lang sa-sana k-kadali. Sana una pa Lang Sinabi ko na sa kanya. K-kaso Hindi eh. Sobrang hirap Fiona. Yung pagmamahal ko sa kanya, ang kapalit kamatayan." Hinayaan kong pumatak nanaman ng mga Luha ko. Buti na Lang Hindi halatang namamaga sya.
"Blake... Ang hirap... Sobrang hirap..."
"Alam ko Fiona. Nasasaktan ako. Nasasaktan sya... Nasasaktan ka..."
Tumango sya at pumatak ang Luha Nya, pinahid Nya yun at tumingala sa langit. "Iba talaga ang pag-ibig. Masaya ka na nga, babawiin p-pa..." Makahulugang sabi Nya.
"Please do your best. Ayaw ko man Madamay ka... Sorry Fiona... Sorry..."
"Shhh... It's not your fault. P-pinoprotektahan m-mo Lang naman sya di ba? Maging malakas ka. Para sa kanya." Huminga ako ng malalim sa Sinabi ni Fiona.
"Salamat Fiona. Salamat."
"Hindi mo kailangan magpasalamat. Gagawin ko 'to para Sayo." She said. Pinunasan ko yung mag tumutulong Luha sa mata Nya.
Sana nagagawa ko din to Kay Ryleen Ngayon. Sana napupunasan ko yung Luha Nya. Sana napapakalma ko sya. Sana nasa tabi Nya pa ko.
Damn this! It's breaking me into pieces!
*
Magkaklase kami Ngayon sa isang training. Buti na Lang at may 5 mins pa bago mag-time doon. Pumunta na kami dun. Huminga pa ako ng malalim. Dapat Hindi Nya pala sing umiyak ako.
Hinawakan ko yung kamay ni Fiona. Alam ko hanggang Ngayon nag-aalinlangan pa din sya. Alam kong ayaw nyang masaktan si Ryleen.
Huminga ako ng malalim at pumikit ng sandali. Pumasok kami sa room. Pagkapasok namin dun, andaming bulong bulungan.
Tang*na nila! Walang silang alam!
Papunta kami ni Fiona, sa likod ng room, nang may tumilapid Kay Fiona, buti na Lang mabilis ang kilos ko at nasambot ko agad sya.
Kaso... Pagka sambot ko sa kanya. Pumasok si Ryleen ng room. Damn!
"B-babes?" Hindi ko ala a ng irereact ko. Nakikita ko Syang nasasaktan ng harap harapan Ngayon. Gumugulo unti unti ang mundo ko. Sobrang sakit.
"Oh? You're here," p*ta! Hindi ko lama Kung anong Sinabi ko. O Kung pano ko nasabi yang mga salitang yan. Damn!
"Yes I am." Tapang tapangang sagot Nya, pinilit kong ngumisi kahit mahirap. Behind this smirk is a deep pain. Sobrang sakit.
"Wait here Hon. We're gonna be official." Hirap na hirap kong Sinabi yun. Agad Syang tumalikod. Damn! Sobrang sakit! Sobrang sakit! Tang*na! Tang*na!
Agad Syang tumakbo palabas ng room. Nanghihina ako. Nahihirapan kaming dalawa Dahil sa walangyang sitwasyon na to at propesiyang yun! Tangna!
"Let's tell her. Ayoko na Blake. Hindi ko kayang nakikita Syang ganun." Mahinang imik ni Fiona.
"Sa tingin mo Fiona Hindi ako nahihirapan?! Double ang b-Balik saakin nun Fiona!! Sobrang hirap nun!" Hindi ko namalayan na sumigaw na pala ako.
Nagitla yung Iba sa sinigaw ko, yung Iba naguguluhan na Siguro ng todo sa nangyayari!
"Labas!" Naiyukom ko ang kamao ko. Sobrang nahihirapan na ako.
Hindi agad nakakilos yung mga andito sa loob ng room, Hindi nila alam ang Gagawin nila, na nakapag-pandinig ng ulo ko.
"Mag bingi ba kayo o ano?! Labas!" Malakas na sigaw ko. Ng Dahil dun, nagunahan silang lumabas. Matagal ng silang takot saakin. Ganto ako magalit.
Pagkalabas nila, Nilock nila yung pinto at sinarhan ang binta. Sanay naman sila na ganto ko. Bago pa dumating si Ryleen sa buhay ko. Ganto na ko.
Agad akong kumuha ng isang chair at ibinato yun. "Putang*na! Talaga!" Sigaw ko. Hinawakan ako ni Fiona.
"Tama na please? Tama na?" Mahinang bulong Nya.
Imbis na tumigil kumuha pa ulit ako ng isa at binato ulit. "Aaaaaahhh!! Tang*na! Mamatay na kayong Lahat! Tang*na!!" Sigaw ko.
"Bakit ba Hindi kami pede sa isat isa?! Bakit ba kailangan pag hiwalayin pa kami?! Bakit kailangan sumang-ayon pa ang tadhana?! Bakit kailangan kami pa?!" Tuloy tuloy ang pag patak ng Luha ko.
Hindi ko na lama ang Gagawin ko. Pinagbabato ko Lahat ng Makita ko. Galit na galit ako. Galit na galit ako sa sarili ko! Damn this bullsh!t life!!
"B-Blake... Tama na.. Sabihin na natin sa kanya. Pareparehas tayong nasasaktan. Ang hirap hirap din sa sitwasyon ko." Humahagulhol na sabi ni Fiona.
"Para ano Fiona?! Para pag nalaman Nya?! Mamatay na Lang sya?! Tang*na Fiona! Kahit ang paraan ay saktan ko sya Gagawin ko! Wag Lang Syang mamatay! Hindi ko kaya Fiona, minsan na Syang kinuha saakin! Hindi ko na kakayanin pa!"
"B-Blake..."
"It's a predicament Fiona! Kahapon sasabihin kin a di ba?! Kita mo naman di ba?! I was going to tell her already! Kaso ano?! May nakita kong muntik ng pumatay sa kanya?, ano sa tingin mo hahayaan ko yun?! Magiging masaya ba kami kahit magkasama kaming dalwa? Knowing na pedeng mamatay ang isa saamin kahit anong Oras?! Ang hirap Fiona! Ang sakit sakit Fiona! Mahal na mahal ko sya, kaya ko ginagawa 'to!" I said between my tears.
Niyakap ako ni Fiona. "Tama na... Tama na please?" Umiiyak na sabi Nya. Wala akong magawa Kung Hindi umiyak.
Putang*nang tadhana! Putang*nang propesiya!!!
Kinalma ko ang sarili ko. "Gagawin ko na. Ayaw kong tumagal pang paghihirap Nya." I said.
Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan sya.
*riiing riiing*
Wag mo sagutin please? Wag? Kahit papano umaasa pa din ako. Umaasa padin na pede pa din kami para sa isat isa. Kahit alam kong Hindi naman. Kahit alam kong patuloy ko Lang sinasaktan ang sarili ko.
Tumigil sa pag-riring. Tinawagan ko ulit sya. Hindi pa din sya sumagot. Kada tumatakbo ang Oras. Lalo akong nahihirapan.
Isa pang tawag pag Hindi sya sumagot, I think it's not yet really over for us. Maniniwala pa din ako na pedeng maging kami.
Tumawag ulit ako. Wag mong sagutin please? Wag mong sagutin magiging okay pa tayo. Hindi na Kita iiwan. Ipaglalaban Kita. Please wag mong sagutin...
Kaso...
"H-Hello?" Tang*na! Bakit Nya sinagot?! Is really fate playing around between us? Nagawa na ba sya ng move? Ganto ba talaga kami gustong paghiwalayin ng tadhana?
["We need to talk. Asan ka?"] hirap na hirap akong sabihin ang mga salitan yan.
"I-importan-te b-ba?" Kinakabahang tanong tanong Nya. Naginginig yung kamay ko. ang sakit. Sobrang sakit. Sandaling oars na Lang... Mawawalan na ng "kami."
["Yes importante. Asan ka?"] wag mo sabihin Kung nasan ka. Please? Hindi ko Kasi kaya. Mahal na mahal Kasi Kita.
"A-andito sa s-splash ground." Mahinang bulong Nya, napapikit ako ng mariin at naiyukom ko ang kamao ko. Bakit Nya Sinabi?! Bakit ganun?! Gusting gusto talaga kami paghiwalayin?! Bakit?!
["Punta kami jan."] I ended the call. Pag ka end na pag ka end nun. Napa hagulhol na Lang ako. Eto na talaga. Mawawalan na ng kami. Sobrang sakit. Sobrang sakit. Hirap na hirap na ko.
Habang papunta Kami ni Fiona Kung asan sya, natanaw ko sya sa isang puno nagtatago. I composed myself. Pinahid ko Lahat ng Luha ko. Huminga ako ng malalim. Damn it! Bakit ganto kasakit?!
"Ready? Magiging official na tayo." Imik ko, alam kong rinig Nya ko. And damn it's killing me!
Ang sakit Lang. Sobrang sakit Lang. Bakit ba Kasi?! Hanggang Ngayon patuloy pa sina kong nagtatanong sa sarili ko. Bakit kailangan mangyari pa 'to?!
"Tara. Nasan sya?" Imik ni Fiona saka sya huminga ng malalim. Alam ko hirap na hirap na din si Fiona at Dahil din, lalo akong nasasaktan.
Lumabas na si Ryleen sa pinagtataguan Nya. Damn! Sobrang hirap na Makita sya sa ganung kalagayan! Yung tahimik na nasasaktan. Tahimik na kinikimkim ang Lahat! Sobrang sakit. Sobrang sakit na Makita Syang ganun.
"Ayisha. Anjan ka pala." Ang sakit, Hindi ko man Lang sya matatag na babes. O kaya Ryleen. Sobrang sakit na Hindi ko man Lang magawa yun.
"Bakit b-babes?" Inosenteng tanging Nya. Napamura ko sa isip ko. Damn! Slant ng hirap Gawin. Sobrang hirap Gawin lalo na't ganan ang reaksyon Nya. Sobrang hirap!
"Wag kang tanga Ayisha." Singkit ni Fiona. Alam Nya anytime. Luluha na ko. Kaya nagsalita na sya. Sya ang nakakaalam Kung gaano ako nasasaktan Ngayon.
"Oo nga naman. Ayisha. Wag kang tanga. Alam natin pareparehas kung anong pinunta namin dito." Hindi ko alam Kung pano ko nasabi yan. Sobrang sakit. Sobrang sakit. Kinakaiin ko Lahat ng sinasabi ko.
"B-bakit ano ba y-yun?" Ramdam kong kabado sya. Damn this! Ang hirap talaga! Nakikita ko sya Ngayon nasasaktan ng todo todo ng Dahil saakin. Hindi ko na kayang payag alin pa. Sobrang sakit na.
"Ayisha. I'm br----" pinutol Nya sasabihin ko. Hindi ko alam Kung magpapasalamat ba ko o Hindi? Kasi pedeng magpasalamat ako. Kasi Hindi ko am yang I tuloy ang sasabihin ko buti na Lang pinutol Nya.
"Makikipaghiwalay ka saakin? Bakit? Bakit?" Tang*na!! ang sakit sobrang sakit. Hihiwalayan Kita Ryleen Kasi! Para protektahan ka! Sobrang sakit. Sobrang sakit.
"Simple Lang Aysiha. Kasi Hindi na Kita mahal. Wait, let me rephrase that. Hindi Kita minahal. Kasi si Fiona Lang naman ang mahal ko. Si Fiona Lang. Panakipbutas ka Lang naman." Hindi. Wag ka maniwala please? Wag mo paniwalaan mga sinasabi ko. Ang sakit Kasi eh. Hindi naman totoo yan eh. Ikaw Lang ang mahal ko ikaw Lang.
"Eh hayop ka pala eh! Sapat na bang rason yun?! Papatunayan ko Sayo na mas higit ako sa kanya, mas mahal Kita Woo Wee! Mas!" Alam ko. Mas higit ka. Ikaw Lang nagiiba sa puso ko. Wala ng lalaba ng pa. Pero sana mapatawad mo ko. Hindi ko na sina lam ang Gagawin ko eh. Hindi ko na alam.
"Wag kang tanga Ayisha! Saakin Sapat na yun! Hindi Kita mahal! kaya Sapat na yun para hiwalayan ka!" Tinago ko Lahat ng emosyon ko. Kahit sobrang nasasaktan ako habang nakikita ko Syang ganyan.
"Hindi! Hindi totoo yan Woo Wee! Alam ko Hindi totoo yan! Mahal mo ko! Mahal mo ko!" Oo mahal na mahal Kita Ryleen. Pinalo palo Nya ko sa din dibdib. Tama Lang yan. Saktan mo ko. Saktan mo ko. Kahit papano sanan makatulong yan para Insan ang sakit na nararamdaman mo Ngayon.
"Ano ba! Ayisha! Itigil mo na nga yang katangahan mo!" Sigaw ko sakanya at hinawakan ang kamay sya. Tama na Ryleen please? Sobrang nasasaktan na din ako.
"Itigil? Katangahan ko? Eh langya pala Woo Wee eh! Akala mo ganun kadali yun?! Akala mo Hindi masakit yun?! Akala mo ganun kadali magiging okay ang Lahat?! Akala mo Hindi ako nasasaktan kada makikita kayo ni Fiona?! Akala mo ba katangahan 'tong pagmamahal ko Sayo?! Hindi Woo Wee Hindi! Kasi mahal Kita mahal na mahal Kita!" Nadudurog ang puso ko sa naririnig ko. Mahal na mahal ko sya, kaya ko nagagawa ting mga bagay na to. Gusto ko Syang protektahan. Gusto ko Syang mabuhay at wag mamatay.
"Ano gusto mong Gawin ko?! Ipilit ang gusto mo?!" Ipilit mo. Ryleen please? Mahal na mahal Kita. Mahal na mahal.
"Wala akong sinabing ganyan! Ang akin Lang bakit mo 'to ginagawa saakin?! Bakit pinili mo kong saktan?! Bakit?!" Ginagawa ko to para Sayo! Ginagawa ko to, Kasi mahal Kita. Ginagawa ko to Kasi kamatayan ang kapalit ng kasiyahan nating dalwa.
"Hindi Kita minahal! Hindi! Kasi si Fiona Lang! Si Fiona Lang!----" Hindi totoo sinasabi ko Ryleen. Hindi yun totoo. Ikaw Lang mahal ko. Ikaw Lang. Malapit na papatak na ang Luha ko. Hindi ko na kaya. Sobrang sakit na.
"Paano na ako?! Ha?! Paano na ako?!" Nanghihina na ko. Parang binububog ako sa sakit na nararamdaman ko.
Please be okay for me. Sana maging okay ka para saakin at sana mahanap mo ang tunay na karapatdapat para Sayo.
"Hindi pa ba malinaw Sayo Ayisha? I'm choosing her over you." Walang ka emo-emosyong sabi ko sa kanya. Kahit sa loob loob ko. Damn it's killing me! Kelan man wala ng hihigit pa Sayo. Ikaw Lang Ryleen ikaw Lang.
"Mahal naman Kita ah? Ako na Lang please? Ako na Lang? Please... Ano gusto mo lumuhod ako sa harap mo? Ano gusto mo magmakaawa ako?" No. Don't do that. Lalo mo kong pinahihirapan. Lalo Lang kitang masasaktan. Hindi ko na lama ang Gagawin ko.
"Stop this nonsense. Ayisha," ang sakit. Kelan man Hindi maging nonsense ang pagmamahal ko Sayo Ryleen. Kelan man Hindi ka nonsense saakin Kasi ikaw nag buhay ko. Ikaw nag mahal ko.
"Eto na Louie oh. Eto na... Please... Please... Ako na Lang... Lumuhod na ako Sayo. Nagmakaawa na ko Sayo. Nag muka na akong tanga para Sayo... Please.." Unti unti Syang lumuhod sa harap ko! Damn! Gustong gusto kong lumuhod dun at yakapin sya at sabihing tapos na Lahat, tapos na ang palabas.
Sobrangs kait na Makita yung mahal mong nagmamakaawa para Sayo. Tangna! Pinapatay ako ng unti unti!
"Ayisha! Tama na! Tama na! Hindi Kita mahal! Hindi ba malinaw Sayo yun?!" Sigaw ko. Unti unti Syang tumayo sobrang sakit, kitang Kita ko Kung pano sya nasasaktan sobrang sakit habang nakikita ko Syang tahimik na sinasalo Lahat ng sakit. Sobrangs kait na Makita sya sa ganito ng kalagayan.
"Malinaw na malinaw. Paulit ulit ka na nga eh. Unli ka? Unli ka?" Tumawa sya ng marahan, kaso Putangsh*t! Samang dama kos yung sakit na nararanasan Nya. Samang dama ko yung hirap na nararamdaman Nya. Shit! Shit! Shit! Talaga!
"Malinaw naman pala Sayo eh! Kaya tama na Ayisha----" Hindi Nya ulit ako pinatapos.
"Sabi mo forever tayo. Sabi mo tayong dalwa ang meant to be. Sabi mo ako ang prinsesa mo." Hirap na hirap nyang sinasabi saakin ang mga salitang yan. Habang ako naman hirap na hirap pigilan ang Luha ko. Tangna! Oo Sinabi ko Lahat ng yan. Kasi mahal na mahal Kita!
"Sabi mo lalampasan natin kahit anong problema. Sabi mo ako Lang jan nag-iisa sa puso mo. Sabi mo ako ang baby mo. Sabi mo ako Lang kumpleto na buhay mo. Sabi mo ako pinakamahalagang babae sa buhay mo. Sabi mo ngiti ko pa Lang buo na Araw mo. Sabi mo I'm the one. Sabi mo ako nagbigay ng kulay sa mundo mo. Sabi mo ako nagpabalik sa totoong ikaw... Sabi mo ako star sa buhay mo. Sabi mo ipaglalaban mo ko. Asan na yun Woo Wee asan na yun?"
Oo lalampasan natin Lahat ng problema, kaso itong problema na to? Hindi na kaya ng lalaban Lang. Hindi kaya resolbahin ng basta basta. Oo, ikaw Lang naman nag-iisa sa puso ko. Wala ng Iba. Ikaw Lang din ang baby ko, Kasi ikaw Lang ang babaeng minahal ko ng ganto. Oo ikaw Lang kumpleto na buhay ko. Wala na nga akong hihilingin pa eh. Ikaw Lang. Oo ngiti mo palang okay na Lahat. Pati problema ko nawawala na Lang bigla. Iba Kasi ang ngiti mo. Oo ikaw ang the one. Walang Iba. Basta ikaw solve na buhay ko. Oo ikaw ang nagbigay ng kulay sa mundo ko, ikaw din ang nagpasigla dito. Oo ikaw ang nagpabalik sa totoong ako. Ikaw Lang. Oo ikaw star ng buhay ko Kasi sobrang napapasaya mo ko, tuwing madilim ikaw ang ilaw ko. Oo Sinabi kong ipaglalaban Kita. Kaso Ryleen Kung ang kapalit ng paglaban ko para Sayo ang buhay mo? Mas pipiliin kong masaktan na Lang ng todo. Kesa tuluyan Lang mawala sa buhay ko.
Tahimik Lang ako at umiwas ng tingin sa kanya. Kasi ano mang-Oras. Papatak na ang Luha ko.
"Sabi mo Lahat ng pangako mo saakin tutuparin mo. Tss.. Napako na pala. Sabi mo di ba ipaglalaban mo ko. Ano nang nangyari? Sabi mo din wag ako bibitaw, sabi mo wag kitang iiwan. Pero Woo Wee... I-ikaw u-unang b-bumitaw... Ikaw unang s-sumuko... Ikaw u-unang n-nang-iwan..." Hindi ako maka imik. Oo ako ang nang-iwan. Para sa kaligtasan Nya. Sobrang sakit na nakikita Syang ganito. Sobrang sakit.
"Sabi mo mahal mo ako... Dre? Anyare?" Pinilit nyang pina saya yung boses Nya. Kaso ramdam na ramdam ko yung sakit mula doon. Yun na ata ang pinaka masakit na part dun. Mahal na mahal Kita Ryleen! Kaya ko ginagawa to!
"Sabi mo mahal mo ako... Alam mo? Ang dami mo Sinabi. Pero, Lahat ng yun. Sabi mo Lang pala eh." Napa-upo Sya sa sobrang hirap ng nararamdaman Nya. I wanted to hug her. I wanted to say to her that I really love her. Kaso Hindi ko magawa. Sobrang hirap. Sobrang hirap.
"I-I'm s-sorry," mahinang bulong ko. Wala na kong ibang masabi pa. Sobrang sakit Kasi eh, sobra. Tanging sorry Lang ang nasabi ko sakanya.
"Sorry? Baka naman sabi mo Lang din yan?" Tapos tumawa sya ng bahagya! Tangna Ryleen! I tigil mo na please? Kasi habang natawa ka, alam ko katumbas nan ang sobrang sakit na dinadala mo, at Hindi ko na alam ang Gagawin ko. Gustong gusto ko na Syang halikan at yakapin at sabihing okay Lang ang Lahat, na malalampasan namin ang Lahat.
"Sorry..." Ulit ko. Tanging sorry Lang ang nasasabi ko sa sobrang hirap magsalita. Dahil anytime I will break down. Anytime tutulo na ang Luha kong kanina ko pa kinikimkim.
"Unli ka talaga eh." Ang sakit magpanggap na Hindi mo sya mahal kahit mahal mo naman talaga.
"Bakit? May magagawa ba yang sorry mo? May magagawa ba yan? Nasaktan na ko, Mali nasasaktan ako ng todo! May nagawa ba yang sorry mo?! Meron ba ha?!" Sigaw Nya. Sorry sorry Kung nasasaktan Kita ng todo. Sorry. Sorry. Mahal na mahal Kita. Nahihirapan akong Makita kang nasasaktan ng todo. Doble Balik sakin eh.
Umayos sya ng tayo, at pinunasan Luha Nya. Tama na. Tatapusin ko na 'to. Kasi pag Hindi ko pa ginawa yun, baka Hindi ko mapigilan ang sarili ko at umiyak na ko sa harap Nya at sakin sa kanya nag Lahat.
"Tama na Ayisha. I'm break----" pinutol Nya sinasabi ko. Buti na Lang. Kasi Hindi ko kayang sabihin sa kana eh. Sobrang sakit Kasi bitiwan ng mga katagang yun.
"Tama na din. Pede bang bigyan mo naman ako ng kahihiyan ha? Pede ba?" Sinampal Nya ko. Tama Lang yan Ryleen, sampalin mo ko, gago Kasi ako. Tama Lang yan, para kahit papano maibsan ang sakit na nararamdaman mo.
"Kulang pa yan." Sinampal Nya pa ulit ako. Hinayaan ko lang sya. I deserve every slap. Deserve na deserve ko yun. Puma gitna saamin si Fiona kaya na sampal din sya.
"Ayisha! Ano ba!" Sigaw Ni Fiona, alam Kasi Lahat ni Fiona, alam Nya Kung gaano ako nasasaktan ng todo. Alam na alam Nya na sobrang sakit na talaga.
"Shut up! Bitch!" Galit na sigaw ni Ryleen sa kanya, gusto kong umimik na walang kinalaman si Fiona sa Lahat, it was all my fault, it was all mine.
"Ayisha---" mag sasalita sana ko, para sabihin sa kanya na wag Syang magalit Kay Fiona na walang namamagitan saamin kaso, tadhana nga naman. Gagawa at gagawa ng pataas Dahil pinutol Nya nag sasabihin ko.
"Woo Wee, Let me tell you. I love you one last time... I love you Louie ko. Blake ko. Stanford ko. Bipolar ko. Babes ko. I love you woo Wee ko... I love you... But I know it's goodbye..."
Putang*na! Putang*na! Putang*na!!!! Ang sakit! Sobrang sakit!! Unti unti nanghina ako. Bakit ganito? Sobrang sakit?! Nahihirapan na kong huminga. Sobrang sakit na nag lalamunan ko. Konti na Lang magtutubig na ang mata ko. I love you Ryleen. I love you, but please don't say goodbye... Tang*na ang sakit! At Hindi ko na din maintindihan ang sarili ko!! Iba talag nagagawa ng pagmamahal!
"I'm sorry pero, I -----" I love you... Yan sana nag gusto kong sabihin kaso, Hindi Nya ko hinayaan sabihin yan. Hindi hinayaan ng tadhana na sabihin ko yan. Fate is really playing cruel.
"Please let me do it... I'm breaking up with you, Louie; Bipolar; Woo Wee..." Wala na. Wala na kami.
Putangsh!t Putangsh!t putangsh!t!!! Agad yang tumalikod. Pagkatalikod na pagkatalikod Nya nag pagbagsak ng Luha ko! Aaaaaaahhh!!! Tang*na talaga!!
Pagka takbo Nya naman, parang slow mo ang Lahat, bumigay na ko. Napaluhod na lang ako sa Lupa. Ang sakit. Sobrang sakit talaga. Hinayaan kong sarili ko tumulo ang mga Luha. Ang sakit Kasi eh. Sobra.
Wala na.
Tapos na.
Tapos na. Wala na saamin ang Lahat. Ang sakit sakit... Hindi ko na lama ang Gagawin ko. Wala na. Hindi na kami ng buhay ko. Para na din akong pinatay, sobrang sakit pala nito. Noong iniisip ko nangmangyayari 'to. Napapaluha ako. Kaso nung mangyari 'to. Napa hagulhol na ko.
"Ang sakit! Ang sakit Fiona." I break down. Napaupo ako at pina susuntok ang dibdib ko. I hate it! Bakit ganto?! Bakit sobrang sakit?! Sya Lang ang babang nakapagpaiyak saakin ng ganito. Sobrang bakit!
"Fiona... Wala na kami... Fiona... Tapos na ang Lahat saamin... Hindi ko alam ganto pala kasakit yun.... Hindi ko alam na eto pala kapalit nun... Hindi ko alam Fiona pero aagghh!! It's killing me deep inside!" Mahinang imik ko.
"Sshh.. I'm here. Don't cry..." Nung Sinabi ni Fiona yung mga katagang yun. Ewan ko ba pero lalo akong naiyak. Sobrang sakit pala talaga. Sobra.
Sakit. Sobra. Hindi ko na alam Kung pano pa ulit mabuhay. Oo ako ang pumili nito. Oo ako may kagagawan nito. Kaso ginawa ko Lang naman to para protektahan sya sa kamatayan, ginawa ko Lang naman to para sa kanya, kaso Iba padin pala yung sakit he. Iba pa din.
"Aahhh!! Tang*na Fiona! Putang*na talaga!!" Sigaw ko. Kahit papano sana man Lang sa pag sigaw ko. Mawala yung sakit. Maibsan kahit papano.
Sobra Kasi talaga. Ngayon ko Lang naranasan a ng gantong sakit. Noon naman si Fiona, Hindi ganito kasakit. I never thought na magmamahal ako ng ganto sa isang babae. Hindi ko inakala ang Lahat ng ito.
Masaya naman kami ah? Pero anong nangyari? Nawala na Lang yun sa isang iglap. Nawala Lahat yun ng Dahil sa propesiya.
Mahal na mahal ko sya. Pero Hindi pala kami para sa isat isa.
"We are not meant for each other."
Kaya pinapalaya ko na sya. Baka makahanap pa sya ng higit saakin. Kaso ang hirap isipin. Ngayon palang parang Hindi ko kayang Makita Syang masaya kasama ng Iba. Selfish na Kung selfish kahit ako naman ang nanakit sa kanya. Hindi ko pa din maiwasan mag-isip ng ganun. Kasi mahal na mahal ko sya.
*
Thursday.
Pilit ko Syang nilayuan at pinilit kong pinanindigan na kami ni Fiona. Kahit Hindi naman kahit wala na,ang na mama gitna saaming dalwa.
Ang hirap pala talaga na, magpanggap na masaya ka kasama ang Iba, kahit ang totoo namamatay ka na sa loob loob mo.
Iniiwasan ko si Ryleen lagi akong malayo sa kanya. Tinutulungan Nya naman ako, Kasi sya mismo ang nalayo. Kaso ang hirap pala. Sobrang hirap.
Pagkatapos ko sa isang klase umalis ako. Hindi ko na kayang umattend pa ng klase baka mamaya Makita nila ko dun, naiyak na Lang bigla.
Pumunta ko sa Bahay, nakita ko si Jasper doon. "Master.." Alam kong alam Nya nawala na kami si Ryleen.
"Pumunta ka na doon sa, factory. Kailangan ka dun di ba? May ginagawa kayong mga armas di ba? Pumunta ka na dun. Hayaan mo na kong mapag isa." Saka ko sya nilampasan at pumunta ko sa kwarto ko.
Sinarhan ko yung pinto at napaupo na Lang ako dun, at hinawakan ang ulo ko. "Ang sakit talaga. Kelan kaya mawawala ang sakit na 'to?" Mahinang tanong ko sa sarili ko.
Oo ako naman ang may kasalanan ang Lahat Kasi Hindi ko kayang mawala sya eh. May nagtangka na sa kanya. Ibig sabihin totoo talaga ang propesiya.
Bakit ganun? Nakasaad naman dun na isa saamin ang mamatay. Walang sinabing pangalan. Pero bakit sya yung natamaan ng pana sa drawing? Ibig sabihin ba nun, sya talaga? Wag please? Nilayuan ko na sya o. Sinaktan ko na sya.
Sana tama na yun. Sana hanggang dun na Lang yun. Tama na, wag na sanag may lumalala pa dun.
Binuksan ko yung cellphone ko at nakita kong mga pictures Nya tangna! Eto nanaman nasasaktan nanaman ako ng todo!
"Mahal na mahal Kita. Mahal na mahal."
End of Flashback
"Pinagpatuloy kong iniiwasan si Ryleen Kasi natatakot ako, baka mapahamak sya. Pinilit kong sarili ko na layuan sya kahit mahirap. Pinilit kong Kalimutan sya kahit masakit. Pinilit kong ituring Syang parang wala Lang kahit parang Hindi ko kaya. Ginawa ko ang Lahat ng yun Kasi mahal ko sya. Mahal na mahal..." Hindi sila maka imik sa kinuwento ko.
Naiyak si Bella, Vien at Charlene. Tahimik Lang silang nakikinig pero, alam ko nasasaktan sila para saamin ni Ryleen.
Sina Ash at Kyle naka tungo at alam ko kanina may pumatak na Luha sa mata nila. Si Fiona naman umiiyak, sila pa Lang nung nagkwento ko. Alam ko ito ang gusto Nya ang malaman na nila.
"Oo tanga ko. Gago ko. Kasi pinili kong saktan sya. Pinili kong iwan sya Dahil sa lintik na propesiya. Kaso masisi nyo ba ko? Propesiya kalaban namin. Tadhana kalaban namin. Sa tingin nyo may Laban kaming dalwa?" Tanong ko sa kanila. Hindi sila makasagot tahimik silang umiiyak.
Samantalaga ako, patuloy na tumutulo ang Luha ko. "Oo na. Duwag na Kung duwag. Mahina na Kung mahina. Pero, ito Lang ang alam kong paraan para manatili Syang ligtas at malayo sa kamatayan."
"Wala ding kasalanan si Fiona sa Lahat it was all my fault. Nadamay Lang din sya." I said.
"I'm sorry." Huling sabi ko.
"Bakit? Bakit Ngayon mo Lang to Sinabi?" Tanong ni Bella.
"Sasabihin na dapat Kay Ryleen di ba? Kaso may muntik ng pumatay sa kanya? Kaya Hindi ko Sinabi sa inyo. Thinking na baka mapahamak din kayo." Sagot ko sa tanong ni Bella.
Napahawak sya sa bibig Nya, at humagulhol. "I'm sorry. I'm sorry. I'm sorry Hindi ko alam Louie, Hindi ko alam." She said between her sobs. Niyakap naman sya ni Kyle.
"Pero? Ano yung nangyari sa room? Yung Tinarayan mo si Ayisha, Fiona?" Tanong ni Vien
"Kay Louie mo itanong." Natatawang sabi ni Fiona, kahit naiyak sya. Kahit papano Medyo gumaan na yung atmosphere namin.
"It was all me, again. Sinabi ko Kay Fiona na asarin si Ryleen. Miss na miss ko na Kasi sya. I wanted to see her face annoyed. Kaya hiniling ko Kay Fiona na asarin si Ryleen, kahit sa huling Lang kakataong gusto kong Makita yun. K-kahit sa huling pagkakataon." I said.
"Ang gago mo Louie!" Imik ni Kyle.
"Alam ko Kyle! Wag mo ng ipamuka!" Sabi ko.
"I'm sorry for judging you. Sorry rin na sampal Kita. Sana pala inalam ko Muna yung rason. Sorry Louie." Sabi ni Bella.
"Sorry rin. Alam ko naman kasalanan ko ang Lahat." Sabi ko.
Lumapit sina Bella, Charlene, at Vien Kay Fiona. "Sorry Fiona, sorry." Sabay sabay na sabi nila. Ngumiti si Fiona at pinunasan ang Luha Nya at niyakap sina Bella.
Tinapik naman ni Ash at Kyle ang balikat ko.
"One will die if you stay close together.
Move away remember you'll see demise
your not meant for each other.
Time contradicts even for one last kiss." I said once more.
"Isa Lang masasabi ko Louie. Ang gago mo! Pano mo masisiguradong ligtas si Ayisha Kung malayo ka sa kanya? Kung alam mong pede Syang mamatay o ikaw ang pedeng mamatay. Dapat malapit ka sa kanya! Dapat nasa tabi ka Nya lagi para protektahan sya!" Sabi ni Kyle.
Tama si Kyle. Kung gusto kong protektahan sa kamatayan si Ryleen, magagawa ko yun. Magagawa ko yun, Kung nasa tabi Nya ko lagi.
"Teka? Nakuha ba talaga ng dark sorcerer si Ayisha?" Tanong ni Fiona. Damn! Oo nga pala!
"Unfortunately. Yes." Sabi ni Bella.
"Well, I think I have someone to get back here." I said, being determined.
***
A/N: Omygosh? Omygoshie? Omygie? Natapos ko na? Weh? Oo nga! Natapos ko na! Waaa! Hindi ko alam Kung nagustuhan nyo o Hindi. Mianhe, sa mga nadisappoint. Sorry ah? Taas ng expectation mo eh. Haha! Joke.
Comment!! Grabe! Ang haba nito! Habaan at damihan din ang comment! Suklian nyo naman ang aking hirap. Chos! Haha! Bitin Muna ulit. Hahah! Para Abangan nyo.
NO SECOND LOOK OR PROOFREADING! Hihihi. Sorry for the typos!
Vote and Comment!! :)
26.27