Μαύρο

{Ήσουν εδώ}

Ήσουν εδώ τόσα χρόνια

Η υγρασία μαύριζε τους τοίχους και οι σταγόνες έπεφταν με βασανιστικό ρυθμό στο γυμνό κορμί σου

Βαφτισε τούτη την κολαση οπως εσύ επιθυμεις φυλακισμένε.

Χρόνια έχεις να δεις μια ηλιαχτίδα φωτός να διαπερναει τουτο το δωμάτιο.

Η ψευδαίσθηση ότι νιώθεις λίγο καθαρό αερα στα ρουθούνια σου σταματάει αμέσως αφότου η αλυσίδα στον λαιμό σου αρχίζει να ξεσκίζει το δέρμα σου καθως μετακινείσαι.

Κανείς δεν ηρθε να σε σώσει.

Κανείς δεν πέρασε αυτο το κατώφλι.

Μοναχα μερικοί δαίμονες.

Σου προσέφεραν διαφορα δώρα.

Ευλαβικά σχεδόν τα άφηναν στα ποδια σου και με ενα αχνό χαμόγελο που θύμιζε κόλαση σε αποχαιρετούσαν.

Άνοιγες γεμάτος αγωνία το περιτύλιγμα.

Πακέτα απο τσιγαρα.

Κόκκινο κρασί.

Λίγα γραμμάρια χόρτο.

Ειρωνεία που ευχαριστούσες τον Θεό.

Ήσουν εδώ τόσα χρόνια.

Που οταν τελικά αντίκρισες το φως τα μάτια σου έτσουξαν και τα έκλεισες με ορμη.

Και σαν κτήνος γύρισες καμπουριασμένος στην σπηλιά σου.

Καλύτερα οι στάλες της υγρασίας παρά αυτές από το γάργαρο νερο.

Και αν δεν βρέξει;

Το νερο θα τελειώσει.

Και αν δεν αγαπηθείς;

Καταλαβαίνεις τωρα έτσι;

Η φυλακή μετατράπηκε σε καταφύγιο.

Μια ασφαλής κατοικία είναι αυτό το γλοιώδες δωμάτιο και οχι δυο ανθρωπινα χέρια.

Τα χερια είναι ανθρωπινα και ο ανθρωπος ταξιδεύει,αρρωσταίνει,πεθαίνει και χάνεται.

Ήσουν,είσαι και θα είσαι εδώ τοσα χρόνια.

Και οσο θα σε κλειδώνω ψυχή μου δεν θέλω να φωναζεις.

"Για το καλο σου"

Ωραία καραμέλα και αυτή.

Την άκουσα πολλές φορές οσο ήμουν εδώ αυτήν την αιωνιότητα.

Γεια σας.

Στο κόκκινο ήθελα να γράψω αλλα μονίμως καταληγω εδώ.

Με αγάπη,
Φρου.