ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆို
သူ႔အိမ္မွာ...ပြက္ပြက္ညံေနေလာက္ေရာေပါ့ဒီလို ျပန္ေတြးလိုက္ေတာ့....
သူ႔ကို ဖုန္းဆက္လို႔မရတာကို....
က်ေနာ္ အျပစ္မျမင္ေတာ့ေပ.....လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးရက္......
Shinmi နဲ႔....ေတြ႔ၿပီးတည္းက....
သူ႔ကို က်ေနာ္....ဖုန္းေခၚလို႔မရ......
အင္း....သူကြာ႐ွင္းဖို႔ လုပ္ေနလားမသိ....ဒီလို....က်ေနာ္ေနလို႔မျဖစ္ေသး....
သူ႔ဆီ သြားဦးမွ.....
.
.
.
.
.
.
.က်ေနာ္....သူ႔အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္.....
ကားကို ဟြန္း ႏွစ္ခ်က္ေလာက္
တီးလိုက္သည္....မိုးခ်ဴ ပ္ဆက္မို႔.....
လမ္းသြားလမ္းလာသိပ္မ႐ွိ......သူထြက္မလာေသးပါ.....
အလုပ္မွာ ခြင့္ယူထားတာ...
က်ေနာ္သိၿပီးသားမို႔..
သူအိမ္မွာ...႐ွိေနမည္ထင္သည္......
မဟုတ္ေသး.....ကိ်န္းေသသည္.......ခဏေနေတာ့.....ထြက္လာပါၿပီ.....
က်ေနာ့္ကေလးေလး....."ကဲ...ေျပာ......"
က်ေနာ့္ကားျပတင္းေဘးမွ....ရပ္လို႔..
က်ေနာ့္ကိုလည္း...မၾကည့္ဘဲ....
စကားလာေျပာသူ....."ကိုယ့္ကေလး....စိတ္ေကာက္ေနတာလား
ဒါနဲ႔ ဒီတိုင္း...အျပင္မွာဒီလိုႀကီးေနမွာလား"က်ေနာ္ေျပာရင္း
ေဘးက ကားတံခါးကို တြန္းဖြင့္လိုက္သည္သူကေတာ့....
အိမ္ဘက္ကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လို႔....
စိတ္႐ႈပ္ဟန္ျဖင့္....တက္ထိုင္သည္...."ေျပာ....ဘာကိစၥလဲ...မအားဘူး....
ခင္ဗ်ားကို ေတြ႕ခ်င္လြန္းလို႔
လာတာမဟုတ္ဘူး....."သူေျပာတဲ့ စကားေတြက...
က်ေနာ့္ရင္ထဲ....ထိထိ႐ွ႐ွ မွန္သည္.....
ဒါေတြ..က်ေနာ္မမႈပါ....
က်ေနာ္က စိတ္ဓာတ္မာေၾကာတဲ့ ဗီလိန္....."လာကူညီတာေလ.....
ကေလးတို႔ ကြာ႐ွင္းရင္...
သက္ေသလိုမလားလို႔.."
YOU ARE READING
သို႔.....ခ်စ္ေသာဗီလိန္...[ Completed ]
Fanfictionမာနတရားႏွင့္ စတင္ကာ ႄကမ္းတမ္းခက္ထန္မႈအတိနွင့္ၿပီးေသာ ဗီလိန္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္....